173 odpowiedzi w tym temacie

[Pimpinellanisum]

A tu taka cisza od 2 lat?? No nie... Ja sie nie zgadzam. Ja tez jestem manaiczka czytania.. i zeby bylo zabawniej to chyba robie to zlosliwie tym ktorzy zdiagnozowali u mnie dysleksje )

No wiec ja czytam wiekszosc tego co mi w lapki wpadnie. Ostatnio to byly trillery, ale powoli zaczynaja meczyc. Aktualnie siegnelam po ksiazeczke: "Mezczyzna i chlopiec" bo po probie z Grochola "Podanie o milosc" probowalm odpedzic od siebie mysli czy sprawdzic lotnosc tej pozycji przez okno )

A po za tym to ja polecam serwis: www.podaj.net - wymiany ksiazeczek. Cudna rzecz

[miniludek]

Hm... książki, nie wyobrażam sobie życia bez nich. Są częścią mnie. Moimi ulubionymi autorami są D.Koonzt, A. Chtistie, S.King. Czytam też: G.Masterton, C.Cussler, a ostanio wpadł mi w ręce H. Cooben i muszę przyznać, że jest niezły. Ostanio przeczytałam nawet trzy części Pottera.

Szczególnie polecam książkę S.Kinga "Zielona mila". Jest... nie potrafię tego opisać, po prostu musiałam przerywać by wytrzeć łzy.

[kinia_legionowo]

Własnie ją przeczytałam zajelo mi to chwile (godzine) a siedze od dwóch godzin OSŁUPIAŁA!!!

"Oscar i Pani róża"

Teraz rozumiem tych którzy mówia ze nie mozna jej nie przeczytac. Teraz własnie- tuż po przeczytaniu - gdybym chciala zacytowac choćby jedna z miliona tam mądrych sekwencji to niepotrafie:(....bo zalewam sie łzami,
Wiem, ze jak minie mi ten pierwszy szok ...to siegne po nią raz jeszcze i już nie pozwole uszczknąc swojej szwankującej pamieci ani jednego słowa w niej zawartego.
To dziwne bo malusia ksiązeczka formatu A5 z raptem 77 stronami, a może tak bardzo nie jednemu zapewne odmiecić stan postrzegania życia i śmierci, może dać wiare, tam gdzie już nie ma nadziei. Wiem ze już sie z tą malutką broszurką nierozstane ...i gdy bedzie mi smutno i źle i nie bede widziec sensu, to ta ksiązka przypomni mi jak życ , jak człowiek godnie może stawić czoła cierpieniu....i cóż przy tym są nasze małe problemiki i flustracje. W recenzji napisano "dziala jak ekstrakt przywracający wiare" - i tak właśnie jest

PS. Ciekawa jestem waszych opini na temat tej książki Hmmm???

[Elżbieta Romaniak]

Kiniu26! Książkę "Oskar i pani Róża" czytałam jakiś czas temu, poruszyła mnie głęboko,że do dziś jestem pod jej wrażeniem. To perełka literacka, światełko w chorobie,objawienie duszy ludzkiej...Tegoż autora, Erica-Emmanuela Schmitta, polecam inną książkę " Dziecko Noego". Powiem pokrótce co jest jej treścią: w okupowanej Belgii katolicki ksiądz ukrywa żydowskiego chłopca imieniem Joseph. Chłopcu dzięki Ojcu Pons udaje się przeżyć wojenną gehennę, odnajduje rodziców, którym opowiada swoją historię...Fabuła również niewielkiej książeczki, jak w przypadku" Oskara...", zaskakuje czytelnika, wzrusza i skłania do refleksji. Porusza ważne tematy takie, jak tolerancja i tożsamość...w sposób prosty, piękny i sentymentalny. Wzruszyła mnie bardzo...to według mnie druga, najważniejsza książka tego autora obok jeszcze paru innych. Ale te są najlepsze, najcenniejsze!

[RYCZYWOLEK]

Witam ja na dobre zacząłem czytać dopiero w liceum i muszę się przyznać że jako jeden z niewielu niemusiałem korzystać ze streszczeń ponieważ przeczytałem wszstkie lektury. Teraz czytam dla własnej przyjemności, głównie powieści i książki naukowe z zakresu historii. Obecnie czytam powieść Sergiusza Piaseckiego "Kochanek Wiekiej Niedźwiedzicy" jestem ciekaw Waszych opinii na tamat tej książki

[fafik38]

ja wolę od faktów historycznych powieści fantazy
pozdrawiam

[adzia]

Od zawsze lubiłam czytać, książka pozwalała zapomnieć o kłopotach i trudnościach w życiu.
Nie mam wybranego gatunku książki i czytam prawie wszystkie, w trakcie czytania książki oceniam czy była warta mojej uwagi. ostatnio czytałam książkę świat u stóp Lesley Lokko. lubię też Paulo Coelho jego książki bardzo mnie wciągają.
pozdrawiam

[hefalina85]

A ja od jakiegoś czasu "choruję" na dzieła Stephena Kinga Za mną już 20 pozycji a przede mną około 18 - nie mogę się doczekać aż uporam się z pisaniem pracy mgr i wreszcie będę się mogła do nich "dossać"

[nonames]

książka pod tytułem "prowadził nas los" julia i chopin coś co wchodzi w głowę i ją rozwala zmienia punk widzenia wywraca wszytko do góry nogami powoduje niezłe spustoszenie i zmusza do ułożenia na nowo
po przeczytaniu można przejść do drugiej części przygoda w afryce
NIGDY NIE WCHODZIĆ NA STRONĘ INTERNETOWĄ PRZED PRZECZYTANIEM OBYDWU KSIĄŻEK

książka oparta na faktach o dwóch polakach którzy udali się w podróż... dalej nie napisze jak przeczytacie dokąd jak i dlaczego możecie być w lekkim szoku największym minusem jest to że książka kiedyś się kończy a człowiek nie chce ja jej nie czytałem ja ją połykałem chłonąłem oddychałem nią ona była moim jedzeniem gdy zbliżałem się do końca pocztą przyszła druga część TA KSIĄŻKA JEST JAK JAKIEŚ PIEPRZONE KATHARSIS i cały czas masz w głowie to że to się wydarzyło
GORĄCO POLECAM "prowadził nas los" julia i chopin

[marcinek77]

lubie szwedzkie kryminaly sporo czytam

[monika90]

ja szukam książek o przepowiedniach i cywilizacji dawnych ludow

[abizolek]

ja szukam książek o przepowiedniach i cywilizacji dawnych ludow

wierzysz w przepowiednie?
Ciekawe, czy człowiek na przestrzeni wieków rozwija się emocjonalnie? Mam na myśli np. to, czy władcami sprzed tysięcy lat kierowały te same emocje co współczesnymi? A intrygantami chorymi z ambicji dążącymi do władzy za wszelką cenę, a wreszcie przeciętnymi zjadaczami chleba?

[Janusz74]

Niedawno skończyłem biografię Micka Jaggera autorstwa Marka Spitza. Nazywa się to "JAGGER - buntownik, rockman, włóczęga, drań". Czytało się nawet nieźle, ale liczyłem na dokładniejsze opracowanie, niestety daje się mocno odczuć, że to nie jest autoryzowana biografia i autor nie miał możliwości konsultowania zawartości z samym Jaggerem ani chyba też z nikim z kręgu jego najbliższych współpracowników. Za dużo własnych wrażeń autora i posiłkowania się fragmentami wywiadów/artykułów/innych książek o Stonesach. Warto "przerobić", z tym że co bardziej wnikliwi fani nie odkryją tu pewnie żadnych nieznanych wcześniej faktów.
Jeśli ktoś zastanawiałby się czy wziąć to, czy "Życie" Keitha Richardsa to doradzam to drugie.

[Monia74]

Właśnie zabieram się za "Wypalanie traw" Wojciecha Jagielskiego. Jest to pierwsza powieść w dorobku reportera, który zajmował się tematyką kaukaską i afrykańską. Polecam osobom o mocnych nerwach "Nocnych wędrowców"- rzecz o dziecięcych armiach w Ugandzie i ich przywódcy-bestii.
Jestem ciekawa debiutu powieściowego pana Jagielskiego. Napisanie dobrego reportażu wymaga dobrego warsztatu i mnóstwa innych umiejętności, których autorowi nie brakuje, ale powieść, to już zupełnie inna bajka...

[Janusz74]

Przeglądając dział z muzyką zauważyłem, że jest kilka(naście) osób które lubią hałas, więc polecam

Przeczytałem niedawno w dużej mierze powodowany sentymentem, ale to nie jest tylko dla starych zgredów co to kiedyś wymieniali pocztą taśmy i fanziny, równie dobrze jeśli nie bardziej książka przysłuży się młodszym - ciekawym początków sceny undergroundowej w Polsce oraz ludziom zupełnie z zewnątrz, niezainteresowanym takim graniem ale chcącym zrozumieć o co w tym wszystkim chodziło i co ludzie w tym widzieli. I nie jest to kompletna historia polskiej sceny metalowej, jeśli ktoś tego oczekuje to się zawiedzie, ta książka zestawiona w większości z wypowiedzi ludzi zaangażowanych w tamtą scenę przede wszystkim oddaje jej klimat. Fajna rzecz o pięknych czasach i pięknych ludziach :o) No, może niekoniecznie z wyglądu ;o) ale za to z pasją.

[katarzyna1991]

Jestem fanką powieści M. Kalicińskiej. Obecnie czytam powieść pt ,,IRENA" tej autorki oraz jej córki B. Grabowskiej, a przed sobą mam jeszcze ,,LILKĘ" to poprzednią powieść Kalicińskiej

[Piotr M]

wierzysz w przepowiednie?
Ciekawe, czy człowiek na przestrzeni wieków rozwija się emocjonalnie? Mam na myśli np. to, czy władcami sprzed tysięcy lat kierowały te same emocje co współczesnymi? A intrygantami chorymi z ambicji dążącymi do władzy za wszelką cenę, a wreszcie przeciętnymi zjadaczami chleba?

Abizolku  wydaj mi  się że  emocjonalnie nie zmieniliśmy się za  bardzo. Co najwyżej zmieniliśmy sposób opisu motywów, pretekstów. itd co więcej czytająć  opracowania  na   temat   historii    innych krajów  dochodzę do wniosku ze w zasadzie wszyscy  jesteśmy  podobni. Jedyne co naś rózni to rozłożenie akcentów miedzy emocjami a pragmatyzmem    co do przepowiedni    Były   i będą  z natury jesteśmy  ciekawscy. zawsze nas  ludzi   interesowało co jest za zasłoną. inaczej po prostu byśmy się nie rozwijali a przepowiednia   to nic  innego jak  psychologiczny sposób na zajrzenie za zasłonę

[HEYAHOO]

W książkach  które przeczytałem, w historycznych,przygodowych,w dramatach i sensacyjnych,jeden temat poruszany był w każdej z nich.Było to zagadnienie tajemnicze i piękne,była to - miłość. Miłość kobiety i mężczyzny,do bliźniego,bezinteresowna czy wyrachowana,dogłębnie lub powierzchownie analizowana.Książka daje możliwość przeżycia wspaniałej przygody,zagrania roli kochanej czy kochającego,oderwania od szarej codzienności a dla zagubionych odnalezienie sensu życia.

Szczególnie polecam całą twórczość J.Dobraczyńskiego min. "Najeźdźcy","Listy Nikodema"czy "Bramy Lipska" oraz "Akty wiary"Segala ,"Bóg Nilu" 2 tomy W.Smitha,Lagerkvist "Barabasz" czy też pozycje Konsalika,Sienkiewicza,Higginsa,Macleana i wielu innych autorów.