934 odpowiedzi w tym temacie

[Yanika]

nad przepaścią

też wieje wiatr

rozwiewa włosy

popycha

bliżej i bliżej

krok do przodu albo dwa

i człowiek wolny jak ptak

nad przepaścią

też świeci słońce

ogrzewa duszę

zziębniętą

krok do tyłu albo dwa

i człowiek wolny jak ptak

wolność ma różne oblicza

codzienne kroki nam wylicza

czy w przód czy w tył

niech starczy nam sił

niech nas obudzi świt albo mrok

tak blisko nas bo tylko o krok...

[Yanika]

Toczą się łzy

ogromne i zimne

jak głaz,

nie ważne już nic

tylko czas

co goi rany

lub nie,

czy pozwoli zapomnieć

to co złe,

czy da wolność myślom

niepoukładanym,

czy pomoże

ludziom zapomnianym

wyjść do zwykłego świata

z więzienia

słów i czynów

nakładanych przez lata

powoli i skutecznie,

czy da w końcu

odpoczynek

na który czekamy wiecznie,

a czas ucieka,

zbliża do ..... no właśnie

aż sam z nami zaśnie

[Yanika]

Magia Świąt czy ludzkie tragedie,

obejrzyj się wkoło i za siebie,

czy jest ktoś samotny i niechciany,

jakiś sąsiad czy staruszek zapomniany,

życzmy wszystkim wesołych świąt

i tym co idą całe życie pod prąd

i tym co szczęście dopisało

i tym co dla nich wciąż mało,

niech każdy usłyszy dobre życzenia

takie od serca, normalne i do spełnienia,

może uśmiech zagości na twarzach niechcinaych dzieci

może i ich Święty Mikołaj odwiedzi,

niech wszyscy będą szczęśliwi

dla siebie sprawiedliwi,

tak naprawdę niewiele potrzeba

by każdy tę swoją gwiazdkę dostał z nieba,

więc obejrzyj się wkoło i za siebie

by dobrym słowem i czynem wyleczyć tragedie...

[Yanika]

Z okazji nadchodzących Świąt Bożego Narodzenia

życzę Wam dużo ciepła, dzięki ludzkiej życzliwości,

odrobinę światła w mroku, dzięki szczeremu uśmiechowi,

radości w smutku dzięki ludzkiej miłości

i nadziei na lepsze jutro w chwilach niepokoju.

[Lestat]

Dziękuję w swoim imieniu droga Yaniko za życenia świąteczne a ze swojej strony również pragnę złożyć najserdeczniejsze życzenia ciepła, zdrowia i miłości, niechaj Bóg codziennie w naszych sercach gości.

[Yanika]

Nocą przez drzwi uchylone

wpadł strach i schował się za zasłonę,

ma oczy wielkie jak głaz

wystarczy, że spojrzy choć raz

a serce wali jak młot,

jeszcze dwa, jeszcze krok...

Czego się boję, czy świata i ludzi?

czy warto się ze snu obudzić,

czy strach jest prawdziwy,

czy tylko cień jego dokuczliwy,

czy spać więc, czy czuwać

by większego lęku nie odczuwać,

może zamknąć szybko drzwi

niech się nocą licho nie śni,

a co z dniem, też się cicho skrada

swoje bajki opowiada,

że jest super, że tak fajnie

a jest zupełnie zwyczajnie,

brak odwagi i brak chęci,

a ten świat się dalej kręci...

[Yanika]

deszczowe myśli....

***************************************

Zamknij oczy,

widzisz?

to Ty, idziesz

uśmiechasz się

do ludzi,

serce bije mocniej

lecz nie ze stachu

przed życiem,

nie z lęku o jutro,

pod zamkniętymi 

pwiekami

jest cicho i błogo,

wbrew pozorom

kolorowo,

bezpiecznie,

tak jak chce

nasza wyobraźnia,

to czego pragniemy

widzimy sercem,

otwierając oczy

zamykamy duszę

nic nie widząc......

[Yanika]

Kiedy sen nie nadchodzi

myśli świrują,

nie wiadomo o co codzi,

wtedy sny wariują,

chcesz iść przed siebie,

ale coś nie pozwala

ciężar ogromny

po prostu zniewala,

to sen prawdziwy tak,

gdzie leżysz

bez ruchu na wznak,

budzisz się z krzykiem

- tak samo

przeklinasz życie

co rano.

Świt zagląda

w oczy niewyspane,

nieśmiało spogląda

w ciało wyczerpane

co chce iść tylko jak

co chce żyć

tylko sił brak...

[Yanika]

Wspomnienie

*****************************

Uśmiechnij się chociaż raz,

uśmiechem radość mi dasz,

zniknie niepewność jutra

i twoja mina smutna,

serce szybciej przyspieszy

co mnie niezmiernie ucieszy,

krew popłynie wartkim nurtem

i zastawki otworzą się hurtem,

nic żył nie zablokuje

by nie bolało pocałuję,

uśmiechnij się, choć wiem, że trudno

inaczej będzie mi bardzo smutno,

łez nie powstrzymam,ale później

teraz nie wyjdę bo się spóźnię

na tę godzinę, minutę, sekundę

jeśli zostanę może wygramy tę rundę,

odpocznę kiedyś, może wcale

zabierz mnie jeszcze na balową salę,

zaszalejemy, tylko ty i ja,

jak za dawnych czasów muzyka wciąż gra,

słyszysz? już chyba nie,

tylko cisza i spokój, już nie jest źle,

z cienistej doliny

szybujesz

na niebiosa wyżyny...

[Yanika]

[Yanika]

A kiedy zajdzie słońce, dzisiaj albo jutro,

popłyniemy dalej w ciemność małą łódką,

zostawimy za sobą to co złe, ulotne,

wystarczą dwie nasze dusze samotne

by przetrwać sztormy i burze i niepewność,

by pogodzić się z losem na wieczność.

Jak w ciemnośći ujrzeć światło,

jak się podnieść kiedy się upadło,

nikt już nie zobaczy duszy w pełnym blasku,

nikt już nie zapyta o drogę, kiedy będzie w potrzasku.

Po co trudy, po co bitwy

dość na świecie już tej sitwy.

Pora wziąć ster w swoje ręce

i popłynąć gdzie oczy poniosą

w tej rozterce...

[Yanika]

Jeśli jest raj, to nie na ziemi,

jeśli jest cierpienie,

nikt tego nie zmieni,

że jest, że odbiera nadzieję

ostatnią,

jeśli jest szczęście to szybko nie umrze

w ferworze walki o następny dzień

z niewielu,

jeśli jest radość to w sercach naszych

promienieje,

jeśli jest cień szansy to walczyć

do utraty tchu,

jeśli brak sił to miłość da kopa,

że polecimy do nieba

szczęśliwi,

jeśli nie wierzyć w nic

to umrzeć już dziś....

[Yanika]

i chwila refleksji.... Wesołych Świąt Wielkiej Nocy!!!

[Yanika]

Płacze świt, to pękło niebo,

nie wytrzymało naporu łez,

poddało się rozpaczy nocy,

krople smutno bębnią marsza,

że ta właśnie pieśń najstarsza,

wiatr mruczy jak kot stary

budzi się poranek oniemiały

cały od dźwięków otępiały,

jeszcze drzewa szeptem skrzypią,

jeszcze oczy nocą szczypią,

po co dzień się budzi,

po co się mozolnie trudzi,

zbyt dobrze mi w snach,

za dobrze w marzeniach,

pozostanę w moich wspomnieniach,

ściskam oczy lecz dzień się wdziera

ostanie nadzieje na sen zabiera,

może jawa lepsza, może nie

nie wstając z łóżka nie dowiem się...

[Yanika]

Chociaż dzień smutno pochlipuje

Świętych do Nieba przyjmuje...

[Yanika]

Piękny miesiąc maj,

rękę miły mi daj

pobiegniemy łąką boso,

zauroczymy się ranną rosą,

wystawimy twarz do słońca

będziemy tak trwać bez końca,

zatopimy się w ptaków śpiewie

nie opuścimy siebie w potrzebie,

z radością pomachamy bocianom

nie damy się zimnym czterem ścianom,

magia wiosennych barw i zapachów

odepchnie daleko widmo naszych strachów

maj zawitał, może zostanie na rok?

zanim zapadnie w duszy mrok...

[Yanika]

świat pędzi przed siebie

jak chmury po niebie

zamyka się okno i

tylko drzewa mokną

my w ciemność zapatrzeni

w tłumie zrozpaczeni

samotni w ciszy

nikt nas już nie słyszy

czy szept czy wołanie

bezkresne czekanie

a światło się pogubiło

przez mrok nie przebiło

zwolnij swój bieg szalony

bo słychać kościelne dzwony

to one budzą o świcie

to nadal jest nasze życie...

[Yanika]

Przy tobie jest moja dusza,

wiatr nią sennie porusza,

cała drga na myśl o tobie,

nie wierzę sobie,

że już cię nie ma...

Wszędzie gdzie byłeś

ślad swój wyryty zostawiłeś,

serce na piasku przebite strzałą

choć morze i tak je zaraz zabrało,

piękny zapach i dym z fajki

malował w powietrzu mozaiki,

twoje słowa jak ptaków śpiew,

jak cichy szelest i pomruk drzew

otulały przyjemnie moje ciało,

jeszcze się więcej chciało...

Dotyk powodował ciała drżenie,

które czekało tylko na spełnienie.

Świat tańczył razem z nami,

byliśmy przez chwilę niepokonani.

Pozostała pamięć tamtych dni,

pozostała noc i to co się śni,

wyblakłe kolorowe fotografie

i najważniejsze to co w sercu na dnie...

[Yanika]

Wczoraj:

Jasność poranka

zasłonił cień przeszłości,

tak głęboki

jak otchłań piekła,

a godziny i minuty

zamarły w bezruchu

zdziwione,

że czas nadal płynie

nieubłaganie,

że jest i będzie

cały czas obok

lub w nas samych

Dzisiaj:

wśród ludzi tłumów

milczę jak grób,

patrzę w oczy codzienności

nie widząc zła,

ocieram się o ciemność

raniąc duszę

Jutro:

jeśli nadejdzie

czy wyjdzie słońce?

[Yanika]

Rysuję mapę moich małych szczęść,

to tylko życia całego nieduża część,

barwy obrazu to czerń szarość i biel,

i w lewym dolnym rogu czerwony cel.

W labiryncie wszystkich moich dróg

pogubił się i sam Pan Bóg.

Są drogi krótkie długie ślepe i kręte,

są nieprzebyte i zupełnie zamknięte,

są szutrowe wyboiste i asfaltowe

na każde potknięcie człowieka gotowe.

Na mojej życiowej mapie

ja sama w pułapkę się złapię,

to wpadnę w dół uczuciowy,

to w bagno intryg służbowych.

Kiedy wydaje się, że blisko do celu,

zostawiasz mnie mój przyjacielu

wśród wilków hien i krokodyli,

by pożreć mnie w jednej słabej chwili.

Na mojej życiowej mapie

powoli do końca się człapię,

przez pustynie i dżungle zielone

od celu lata świetlne oddalone...