934 odpowiedzi w tym temacie

[Yanika]

Powiedz mi Boże

dlaczego szumi morze,

dlaczego ptaki śpiewają

wiosenny koncert dają.

Powiedz mi, ale tak szczerze

dlaczego jeszcze w to wierzę,

że ranek szczęściem obdaruje,

a nocą jeszcze ktoś pocałuje.

Mam mnóstwo pytań dziwnych

i odpowiedzi pewnie negatywnych.

Powiedz mi jeszcze Boże,

kto mi w życiu pomoże

dojść w końcu do celu,

choć przyjaciół tak niewielu,

dobre słowa grzęzną niewypowiedziane,

dobre uczynki dawno zapomniane.

Gdzie te stare piękne lata,

kiedy dobry czas warkocze zaplatał,

gdzie uśmiech nie schodził w twarzy,

a człowiek tylko sobie marzył....

[Yanika]

ciepła letnia noc,

gwiazdy

jak kwiaty srebrzyste

upajają swoją mocą,

zamykam oczy leniwie,

oszołomiona

twoją obecnością,

zapach twój miesza się

ze słodyczą lawendy,

usta twoje

cierpki owoc,

szepty współbrzmią

z rozkoszą ciała,

jesteś zbyt blisko

bym mogła się poruszyć

choć o milimetr,

otwieram oczy,

zaskoczenie wyciska łzy

czarnej rozpaczy

samotności

bez ciebie...

[Yanika]

idąc ulicą widzę twarze,

ponure zamyślone,

nie wiedzą o czym marzę

nieobecne oddalone,

nie widzą innego człowieka

choć nie jest niewidzialny,

ktoś zawsze za nich czeka

ktoś bardziej odpowiedzialny....

biegnąc ulicą mijam domy,

twierdze pałace i zamki,

odporne na wszystkie gromy

uzbrojone od futryn po klamki...

gdzie miejsce na człowieczą duszę,

piękną kryształową wrażliwą,

poszukać ze świecą muszę

w tę noc czarną straszliwą...

[Yanika]

budzę się zapachem lata

a słońce 

złotem warkocze zaplata

bzu

zapach fioletowy

i akacji

to mix iście wybuchowy

miesza się z lawendą

a pajączki

swoje pajęczyny przędą

nie chce się otwierać oczu

jest tak cicho

spokojnie na uboczu

dźwięki miasta 

tutaj obce

błogość duszy tylko wzrasta

mózg wyłączył się

odpływa

w siną dal głęboką

zawsze już tak bywa

w świecie wyobraźni

jestem tu szczęśliwa....

[Yanika]

Walczyć o życie w zepsutej skorupie?

czy usiąść i spokojnie czekać na d…..

Jeśli walczyć to uparcie bez mrugania,

z determinacją bez za siebie oglądania,

z zaciśniętymi do bólu szczękami,

ze wszystkimi najgorszymi lękami,

z czarnymi myślami o przyszłości

o teraźniejszości i życiu w godności

człowieka w psychicznej rozterce,

w mroku i nieustannej poniewierce.

Czy warto ratować chore ciało

i tak nic już z niego nie zostało,

jedynie dusza lekka i cała,

jedynie ona mi pozostała,

jest światełkiem w tunelu bez końca,

jest ciepłym promykiem od słońca,

zagrzewa do tej nierównej walki

bo ciało i dusza to dwie  rywalki,

jedna chce żyć śmiać się i kochać

drugie umrzeć cierpieć szlochać….

[Yanika]

Marzeniami

maluję obraz ,

bez ram

w kolorze twoich oczu,

błękitne niebo

i morze,

błękitne piaski

i zorze,

myślami jestem

z tobą,

daleko za horyzontem,

błogo.

Po tej stronie jest smutno,

zaczaruj

ponure jutro,

niech moje marzenia

dotrwają

ich spełnienia,

niech płyną we łzach,

w czarnych dziurach,

w najskrytszych snach,

i głębokich  rurach

by dotrzeć w końcu do ciebie,

by połączyć się

w niebie…

[Yanika]

Kawałek czasu we wszechświecie to nasze życie.

Jak robaczki mozolnie wspinany się ku lepszemu.

Jutro nadejdzie i pojutrze i kolejny rok,

ale jutro nie przynosi nic nowego i dobrego.

Tylko przeszłość wspominamy z utęsknieniem,

bo tam została cząstka naszej młodej duszy,

nasze marzenia tak wielkie jak cała planeta,

nasze nadzieje, że nic złego się nie wydarzy,

że nasze dzieci pozostaną dziećmi na zawsze,

a nasza miłość nie uleci z pierwszym problemem.

To co za nami już nie wróci po przebudzeniu,

jak zły sen nadchodzi niepewne jutro,

a bezduszne wskazówki budzą nas z krzykiem o poranku.

Godzina za godziną wlecze się teraźniejszość,

z wiekiem przyspiesza odrobinę

by w końcu wykoleić się przed metą….

[Yanika]

Błądzę, ludzka rzecz,

chcę też dobrze żyć i mieć,

chcę ubierać się modnie

w odlotowe spódnice spodnie.

Wyjeżdżać na słoneczne plaże,

czy o tym naprawdę marzę?

Czy aby na pewno tego pragnę,

czy jednak z wysoka spadnę

na cztery łapy z przysiadem

tuż po trzydzieste z okładem….

Za dużo lat za dużo zdarzeń,

za dużo nierealnych marzeń.

Czy pogoda czy też nie

jest naprawdę źle,

słowom nadaję realne znaczenie

czasami kropka, przecinek, zgrubienie,

to co pisane lepiej się czyta,

nikt nic nie mówi nikt nie pyta

o życie na bocznym torze,

co człowiek robi czego nie może.

Słowa jak robaczki pełzają po kartce,

są tu albo tam czasami w niszczarce,

łatwiej na papier przelać bolączki,

przechodzi papier z rączki do rączki.

Czy aby na pewno dobry to sposób

w stosunku do kochających nas osób…

[Yanika]

Zagubiłam się

pośród czarnych dróg

mojego umysłu,

w labiryncie dni i nocy,

porzuciłam wszelką nadzieję,

że odnajdę drogę

ku światłu i normalności,

straciłam wiarę w siebie,

jestem jak pusty dom

gdzie świeci się tylko światło

by odstraszać intruzów,

zgubiłam gdzieś po drodze

to co najcenniejsze-moje życie,

rozpadło się jak skorupka orzecha

kiedy ptak zrzuca je z wysokości

by dostać się do środka

aby przeżyć.

Strach, że nie odnajdę już drogi powrotnej

paraliżuje moje kończyny,

więc leżę bez ruchu

czekając na cud.

Pomóż mi wrócić do domu……

[Yanika]

Marzenie na dzisiaj:

chciałabym pojechać na koniec świata,

gdzie nie ma zim gdzie zawsze pełnia lata,

gdzie tylko palmy cień dają

a czarne chmury zawracają,

by wyrwać się z kieratu codzienności

z hałasu, braku czasu i ludzkiej złości...

[Yanika]

Dajesz mi więcej jak możesz

a ja biorę mniej niż bym chciała.

Nie mam prawa zabierać ciebie

choć każda cząstka jest we mnie,

cieszę się każdą sekundą twojego uśmiechu

bo wtedy wstaje słońce,

każdą minutą twoich słów

bo wtedy śpiewają ptaki,

każdą godziną w twoich ramionach

bo nie widzę wtedy całego świata

tylko twoje oczy

a w nich  ja - cała w błękicie

jak na  nieboskłonie zawieszona

bezpieczna...

[Yanika]

Zapatrzeni cichutko w blask świec,   

nie mając dziś dokąd biec,

w szeleście kolorowych liści

jesteśmy jakby bliżsi

drogi końca....

[Yanika]

Mój świat milczy

choć magia świąt trwa,

nie mówi ludzkim głosem

jak pies czy kot,

może śni o Bóg wie czym,

pewnie o niemożliwym,

o tym co było dobrego,

co tliło się jeszcze w nas,

siłą do życia pod prąd,

nadzieją by nie być nikim,

wiarą by wierzyć w człowieka,

w dobroć jego serca

dopóki stres życia

nie wypali otchłani

pomiędzy innym światem,

moim małym światem

zamkniętym w pudełku

po butach...

Gromadzę tam okruszki

codziennych sukcesów,

uśmiechu raz do roku

i zrobionego do przodu kroku,

skrawki listów niedokończonych

do Boga i do wszystkich uczonych,

światełka puszczanego do nieba

i tego czego już nie potrzeba...

[Yanika]

Zwykły dzień a inny zupełnie,

rok odchodzi całkiem uprzejmie,

z mroźnym słonecznym ukłonem,

corocznym niezmiennym szablonem,

odchodzi już na dobre,

zabiera to co podłe,

zabiera dobre i złe chwile,

nie wiemy przed nami ile.

Nowy rok jak dzień nowy,

człowiek musi być nań gotowy…

 

Wszystkiego dobrego

w Nowym Roku !

[Yanika]

Całe zło na planecie

-Homosapiens,

świat w Internecie,

kosmos godzinę drogi,

upalne lata

krakowskie smogi…

Kwaśne deszcze

i Bóg wie co jeszcze,

wymarłe lasy

i zwierzęta,

okrutne czasy….

Za tysiąc lat

pustka w eterze,

cisza i spokój

w całym plenerze.

Szczęście ogromne,

że nie dożyję

i nic już nie wspomnę…

[Yanika]

Każdy cierpi inaczej

w tłumie ,

w ciszy,

ciemności

samotności,

w ruchu,

leżąc,

z przyjacielem,

z rodziną,

w górach,

w lesie,

lecz łzy tak samo smakują,

tak samo gorzko,

wypalają piętno codzienności

lśnią w naszych oczach,

patrzymy przez mgłę

nie dostrzegając szczegółów

życia…

[Yanika]

Serdecznie pozdrawiam wszystkich podglądaczy ptaków w Bieszczadach :-)

Użytkownik Yanika edytował ten post 02 marzec 2016 - 17:52

[Yanika]

Próbuję już wyjść z zamknięcia,

z ciemności i ciszy ciała,

widzę już rysy i pęknięcia,

tak wyjść bym z tego chciała.

Niech się rozpadnie ciasne więzienie,

i kraty opadną z duszy,

dajcie mi  wolność i nadzieje,

niech się coś w końcu ruszy.

Jestem naprawdę blisko brzegu

choć głębia próbuje wciągać,

to już ostatni mój zryw do biegu

by wygrać, nie mogę się ociągać.

W martwym ciele jest życia ślad,

jestem ja

choć nie ma mnie od lat.

Czy ktoś zrozumie i odkryje,

że w cielesnej nijakiej powłoce

często się diament kryje…

[GreenFrog]

Witam. Masz talent...

[Yanika]

Bardzo dziękuję