25 odpowiedzi w tym temacie

[kamil0]

hehe no nie przesadzajcie Mówiłem o swoim charakterze, że niezależnie ilu bym miał przyjaciół zawsze jak zostaję sam zaczyna mi być smutno, a mimo wszystko nie da się tak żeby bez przerwy być między ludźmi! Chodziło mi o to, że przez to chyba zawsze będzie mi czegoś brakowało.

[sentinel]

Samotność w tłumie czy gronie rodziny nie jest nowym zjawiskiem. Nie bez znaczenia jest też to że najmocniej odczuwa się ją przed takimi dniami jak 1 Listopada czy święta Bożego Narodzenia. Wspominając tych którzy odeszli lub czując nastrój rodzinnych świat czuje się że samotność gryzie mocniej.
Kwestia akceptacji przez innych to temat który wszyscy niepełnosprawni przerabiali od podstaw. Nie ma czegoś takiego jak brak akceptacji. Przyczynami dla których inni nie są zainteresowani nawiązaniem bliskiej relacji z ON są albo obawy różnego rodzaju, megalomania, ignorancja. Często jest to chęć leczenia kompleksów kosztem innych. Nasza demokracja jest młoda. Poprzedni system udawał że niepełnosprawnych nie ma w społeczeństwie. Kiedyś się to zmieni. Pewnie dla nas to małe pocieszenie bo kiedyś nas nie będzie.
Jest na to sporo. Jeśli postaramy się zrozumieć tych którzy nas nie akceptują to zapewniam że spojrzenie z ich perspektywy zmieni myślenie. Warto też skupić się po równo na sobie i na innych. Nie należy uciekać w swój wewnętrzny mały świat i zamykać wszystkich okien i drzwi. Okna są potrzebne żeby spojrzeć z różnej strony. Do jednego celu najczęściej prowadzi wiele dróg - należy o tym pamiętać.

[sentinel]

Pojawiło się trochę głosów tęskniących za tym jak było kiedyś. Żal za minionym czasem i nadzieja że kiedyś będzie inaczej odciągają nas od tego żeby żyć tu i teraz. Ani czas przeszły ani przyszły nie należą do nas. Tylko to co jest w tej chwili jest nasze. Zapewne mamy wpływ na to co kiedyś będzie i jestem zwolennikiem tego że wszystko zależy od nas oprócz tego co jest dziełem przypadku.

[Flumka]

Pojawiło się trochę głosów tęskniących za tym jak było kiedyś. Żal za minionym czasem i nadzieja że kiedyś będzie inaczej odciągają nas od tego żeby żyć tu i teraz. Ani czas przeszły ani przyszły nie należą do nas. Tylko to co jest w tej chwili jest nasze. Zapewne mamy wpływ na to co kiedyś będzie i jestem zwolennikiem tego że wszystko zależy od nas oprócz tego co jest dziełem przypadku.

Tak to już niestety jest, że nie doceniamy tego, co mamy teraz, a z przeszłości pamiętamy tylko dobre rzeczy. Myślę, że to dlatego, iż codzienność nas przerasta. Szczególnie jeśli jesteśmy osobami wrażliwymi.

[majjkka]

przeleciałam z grubsza wątek narzekania, narzekania ... na innych, ale czy sami jesteśmy otwarci na innych??

Każdy ma w życiu raz z górki, raz pod górkę. Wiem o czym mówię, bo sama do niedawna tak miałam, aż pomyślałam, że nikt do niczego nie jest mi potrzebny, bo wokół tyle roboty... że nie mam czasu na paplanie o niczym . Jak nudzę się, to zaglądam TU i już mnie ustawiacie na właściwe tory

Nie narzekajcie tylko bądźcie życzliwi dla innych - mimo wszystko