126 odpowiedzi w tym temacie

[Lestat]

PRZEMIJANIE.

Przyleciał skrzydlaty Anioł i usiadł
Na mym cmentarzu gdzie w zimnej
Mogile śpią marzenia, wszystkie
Niepokorne myśli i dobre pragnienia.

Dziś jak mało, kiedy w tym dniu listopadowym
Widać jak gasną ludzie i zniczy przybywa a
Życia tego tak szybko w nas z każdą chwilą
Ubywa jak piasku w Klepsydrze, Jak wiary
żebrakowi w to, że szczęście jeszcze
Swe złowi nim mu bieda
Kartę stałego klienta na resztę
życia odnowi.

Więdną ludzie i sypią się jak
Jesienne liście w sadzie
A przecież jeszcze tak niedawno
Gonili życie i próbowali się
Odnaleźć w chwil nieładzie.

Jeszcze wczoraj zarabiali, kupowali,
śmiali się i kochali - przyszłość na
Jutro jak  śniadanie w recepcji zamawiali.

A dziś my bez nich już sami
ze zniczami w dłoniach Boga pytamy z
Pustką w sercu w niebo patrzymy i
Nad grobami bliskich już tylko milczymy…
Czujemy, że nas też to
Czeka i wiemy, iż
Nasze serce kiedyś jak
Tamte w sekundzie stanie
I na nic już wtedy
Nasze losu zmaganie
a inni nad naszymi grobami
 powiedzą to przemijanie...
 

 

,,samotnia” 1 Listopada 2014. M. L. M. Uj.

Użytkownik Lestat edytował ten post 01 listopad 2014 - 14:03

[Lestat]

ZA WINY…

 

Wypijmy za grzechy nasze by
Sumień nam nie przyćmiły i
Cieniem na duszy nie położyły…

 

Za wszystkie winy nasze, co się ich
Uzbierało nie mało by kupić za nie
Miejsca w piekle nam nie starczało.

 

Wznieśmy kielichy niech
Zabrzęczy szkło by w nowe
Jutro z odwagą i nadzieją nam się szło...

 

Za pieniądze może lepsze życie kupimy
Lecz tylko naszymi czynami dobrymi lub złymi
Duszę zbawimy
Lub w ciemności na zawsze pogrążymy.

 

Za wieczność niech na nas czeka jak
Najdłużej, bo nam tu kobiety są
Niczym te róże, które zdobią swym pięknem
Świat a nam mężczyzną piękna tak bardzo brak.

 

Więc póki czas jest nasz polej gorzką życie nam
Wypijemy aż do dna, bo przecież wiemy, że
Wszystko przyjąć musimy, co los dla nam ma!!

 

 

13 grudzień 2014. ,,samotnia’’ Uj. M. L. M. (Lestat)

 

 

Zamierzałem wkleić ten wiesz w Sylwestrową noc ale

jutro nikomu nie jest obiecane więc czynię to dziś.

[Lestat]

GDY JUŻ NIC PRZED NAMI.

Gdy już nic przed nami i gdy
Po drodze nicości bosymi stopami stąpamy
A za nami czas ten, który był tylko nasz
I nic już więcej…
Może jeszcze Tylko ta dziura w ziemi
W której po trudach życia
Na wieczność spoczniemy.

Gdy mi przyjdzie ten świat porzucić
Zostawię tu samochód i puste buty,
Kilka śladów mej obecności i strach
W kajdany zakuty.

Porzucę me styrane serce i
Popsute ciało, któremu mimo wszystko
Życia wciąż mało i mało…

I tylko zabiorę mój smutek, co jak cień
 zawsze towarzyszył mi przy piwie, w
 święta jak i w powszednie dni.

Jeszcze nade mną gwiazd parasol
Snuje się po czarnym niebie, ale już wiem
Że śmierć wkrótce pośle moją dusze
Poleconym Boże do Ciebie…

 

,,Samotnia” 25 lutego 2015. M. L. M. (Lestat) Uj.

[__ANIOLEK__]

Tyle rzeczy mamy jeszcze do zrobienia, tyle osób do poznania, a i ścieżek wdeptania. Ten polecony może prawidłowo zaadresowany, ale na dotarcie ma czas...., pieknych, długich lat. Samotność jest stanem przejściowym i choć w tłumie można być samotnym to w końcu jedne oczy swym spojrzeniem potrafią przyciągnąć inną parę oczu... Z najlepszymi myślami i serdecznością, M.

Użytkownik __ANIOLEK__ edytował ten post 25 luty 2015 - 21:16

[Lestat]

Oby moi drodzy przyjaciele było przed nami chwil jeszcze wiele.  Tak naprawdę nie wiemy ile czasu jest w naszym posiadaniu dla tego nie odkładajmy niczego na potem żadnej miłej sercu i ciału chwili… Szanujmy kochajmy i żyjmy tak mocno jak się da. Ten polecony jest już zaadresowany czeka ino na wysłanie.

Chodź życie kark mi zgina to lepiej niżeli miało by łamać… 

Aniołku Ten nasz czas ile go mamy ? i czy starczy nam go na kochanie, by życie poukładać jak ubranie w szafie. Czy wystarczy nam go na pocałunek ? na powiedzenie wszystkiego co w sercu i w duszy tego nie wiem ale życie to nie kamień którego wiatr nie ruszy jeno listek jesienny.
 

[__ANIOLEK__]

 

Aniołku Ten nasz czas ile go mamy ? i czy starczy nam go na kochanie, by życie poukładać jak ubranie w szafie. Czy wystarczy nam go na pocałunek ? na powiedzenie wszystkiego co w sercu i w duszy tego nie wiem ale życie to nie kamień którego wiatr nie ruszy jeno listek jesienny.
 

 

Tego to ja już nie wiem i ciesze się, że pewnych rzeczy po ludzku nie wiem. Chyba nie chciałabym wszystkiego wiedzieć. Natomiast słowa w wierszu zapisane przez Ciebie, były tak sensowne, a zarazem dobitne, że nie sposób było się nie odezwać. Chciałabym, żeby czasu wystarczyło Ci na wszystko o czym tylko marzysz. Bo warto, bo trzeba, bo życie jest jedną wielką zagadką i tylko Ty możesz ją odkryć i przeżyć to wszystko, a nawet o wiele więcej najlepiej, jak się da. Mnie cieszą najmniejsze rzeczy - zwykły uśmiech, czy dobre słowo. Do tego trzeba dołożyć romantyzm i mamy wcielenie o wielu twarzach Bo tutaj wszystko już zależny od sił i fantazji do realizacji zamierzeń. W końcu raz się żyje Pozdrawiam, M.

Użytkownik __ANIOLEK__ edytował ten post 27 luty 2015 - 18:09

[Lestat]

Wszystko to prawda co piszesz Aniołku. Fantazji mi nie brakuje ale sił czasem i owszem...

[__ANIOLEK__]

Fantazji mi nie brakuje ale sił czasem i owszem...

 

Bo fantazja jest od tego, żeby szaleć na całego Co do drugiego to dużo sił na odpychanie złych myśli i w codzienności każdego dnia. Nie poddawaj się temu, ani niczemu takiemu, nawet podobnemu. Dużo dobrego i dziękuję, że JESTEŚ

[Lestat]

Wszak ciało szaleć chce mimo choroby która go toczy ale Trudno szaleć Psu gdy przy budzie na łańcuchu sterczy. To ja dziękuję losowi za Ciebie i tobie podobnych Tacy ludzie dają siły i pozwalają się podnieść gdy kolana z ziemią się spotykają.

 

Puki życia póty nadziei że każdy z nas swe szczęście za nogi złapie lubi za jakąś inną część ciała

[Lestat]

UZALEŻNIONY.
 

Uzależniony od innych jak

Kwiat od słońca – pozostaje mi tylko

Wiara w światło nadziei aż do

Egzystencjalnego końca !!

 

Uzależniony od życia jak

Niespełniony romantyk od miłości

Co mu los do niej drogę grodzi i

Odziera ze złudzeń jak czas kiedyś do

Szkieletów nasze kości…

 

Uzależniony jak narkoman od marihuany

Który na próżno w ten sposób leczy serca i duszy

Rany. Jest Królem w swym świecie, lecz bez korony, bez

Splendoru w czterech ścianach swej pułapki sam na sam

Ze sobą jest, jest – skończony…

 

Uzależniony od marzeń płonnych, od łąk zapachów

Wonnych, co je stal oplotła i lawą betonu ich

Zieleń na zawsze zmiotła.

 

Uzależniony jak kula od prochu, co

Lufę porzuci i powietrze świstem przeszyje,

Życie jak podszewkę od ciała odpruje i dla duszy

Nam wieczność krwią namaluje!!

 

Uzależniony od wszystkiego i niczego, bo nic na

Drugą stronę nie zaniesie, żadnego ze swych nałogów

Lęków i obaw, co mu duszę zatruwały i spokojnego snu nie

Dawały, one wszystkie po stronie życia już tam na

Zawsze pozostały.


 

,,Samotnia” 26 marca 2015. M. L. M. (Lestat) Uj.

Użytkownik Lestat edytował ten post 29 marzec 2015 - 14:30

[__ANIOLEK__]

Dusza się raduje, gdy Twoje wiersze odczytuje. Kolejne piękne słowa. Chyba się uzależniam Ale miłe to uzależnienie.

[Lestat]

Dziękuję i miło mi że moje wiersze łechcą duszę bo wszak to jest celem mych wierszy by trafiały do serc i dusz.  Pięknie jest się uzależnić od poezji, miłości i życia od jasnych chwil

[Lestat]

PRZY KAWIE…

Mi ducha starczy, a na oklaski nie czekam, że w cierpieniu przez życie podążam
Uznania dla siebie z nowym świtem nie wypatruje
Ani się nie uskarżam, że los taki, a nie inny Bóg mi gotuje.

Byle bym tylko sumienie czyste miał, bo uprać go z grzechów nie mam jak
Byle miłości w sercu starczyło dla wszystkich
I nadziei też, że kiedyś, że coś jeszcze się zmieni...
Nim lato nasze minie, a Żurawie i Bociany na skrzydłach poniosą dalej swoje plany.

Byle bym sił na miarę człowieka miał, nie tyle,
co w piersiach Tytanów i Herosów jest...
Bo Bóg im ponad miarę dał…
Byle bym wiarę miał i nią życie me kulawe stabilnie podparł.

Na mych ruinach sobie jak Jaskółka gniazdko uwiłem
Nie gdzieś wysoko wśród nieba, gdzie sięga skrzydło Jastrzębia
Ale tu nisko wśród codziennych trosk, zielonych łąk z Bogiem
na Kawę się umówiłem.

Pogadamy o tym, co ciału i duszy trzeba, o tym, czego tu nie ma...
I nie będzie mimo modlitw i łez...
Pokarzesz mi Boże na polu cierpliwie
Stojące nieruchomo Żurawie, a ja powiem – czekają jak i ja, na swój los,
Taka to będzie rozmowa przy kawie…

 

16. Kwietnia 2015. M. L. M. (Lestat) Uj. ,,Samotnia” 
 

Użytkownik Lestat edytował ten post 18 kwiecień 2015 - 15:50

[__ANIOLEK__]

Może kiedyś spotkamy się przy kawie, a wtedy samych tematów do rozmowy może być i więcej... Po raz kolejny brawo!!!

[Lestat]

W takim towarzystwie nawet kawa smakowała by jak Nektar Bogów Kto wie co przed nami...

[Lestat]

WYSZŁAŚ

O radości ma wyszłaś rano, raniutko
Tak cichutko by strachu nie zbudzić.
Poszłaś Niczym po bułki się idzie na śniadanie a po tobie
Tylko wygnieciony ślad w białej pościeli - to ciepłe miejsce…
I ten czas, którego nikt już nie zmieni.

Została mi tamta chwila ciepła i serdeczna oraz milion
Twoich i moich uśmiechów, do których wracam jak
Się wraca podczas spowiedzi do grzechów.

A w kuchni na stole okruszki z porannego
Chleba – nasze wspomnienia
Które do koszyka pozbierać mi trzeba,
Twa szminka w łazience przez twe
Usta wyrzeźbiona i życie tak w półbiegu porzucone w
Bladym lustrze odbicie puste zostawione...

A ja czekam tu i teraz, dziś i jutro czekał
Będę aż wrócisz jak
Wraca do nas wiosna i że założysz znów
Krótki rękawek a spódniczką
Dasz nacieszyć oko i chodź wiem, że szczęście jest
Gdzieś nad głową wysoko
To ja się łudzę, że sięgnę ku tym niebieskim obłokom.
 

 

 

,,Bo nic wiecznością nie jest"

27 kwietnia 2015. ,,samotnia" M. L. M. Uj.

Użytkownik Lestat edytował ten post 27 kwiecień 2015 - 16:53

[Lestat]

MIĘDZY WIERSZAMI.

Nie wierzcie w bajki, gdy z
Mostu spadnę jak z drzewa
Strącony liść, do wody wpadnę.

Nie wierzcie w bajki, gdy
Powiedzą żem nieostrożnie
Prowadził i śmierć zwabił a
Wszystko, jakim było samotnym
Pozostawił…

Nie wierzcie w bajki o wypadkach
Lecz w to, że los ludźmi na
Loterii gra i jak pionki z szachownicy
Życia czasem nas strąca.

Nie wierzcie w bajki, nie wierzcie w to, że
Gdy mnie nie będzie coś się zmieni a świat
Żyć jakoś inaczej zacznie, ja wam powiadam
Że dalej szumieć las będzie i rzeka w korycie płynąć.

Nie wierzcie w bajki, bo życie nie
Jest baśnią i nie ma w nim wróżek ni
Czarownic, są jedynie ludzie…

Wierzcie w przeznaczenie i moje
W tej sprawie czyste sumienie!!
 

 

 

22 maja 2015. M. L. M. ,,Samotnia” Uj.  

Użytkownik Lestat edytował ten post 23 maj 2015 - 11:31

[__ANIOLEK__]

W tak czystych słowach, odbijać się może tylko czyste sumienie. Wartość bezcenna Miłej soboty, hej

[Lestat]

REGULAMIN.

Postawili mnie w cieniu samych
Siebie i mówią waruj, nie ma już
Rąk w potrzebie - jest regulamin i
Puste miejsce dla mnie w szarym niebie.

Zasłonili sumienie jak żaluzje w oknie
Niech króluje noc powiadają, a za
Kotarą nadziei krople moją ostatnią schowają i
Czekają aż się na ich rozkaz w
zrezygnowaną marionetkę przemienię.

Regulamin nakazuje im mieć a nie być
Trwać a nie żyć…
Zimne serce mieć i nie widzieć dalej
Niż własne ego i nie słyszeć nic
Prócz siebie…

Kraczą wrony równo jedna wtóruje
Drugiej i tylko ja swoje usta mam i
Nimi jak granatem obłudę rozrywam.
 

 

 

18 czerwca 2015. M. L. M. (Lestat) ,,Samotnia"

Dedykuje A. i wszystkim który mówią Prawo jest prawo.