35 odpowiedzi w tym temacie

[pedro]

Ciekaw jestem jak sobie radzicie z sytuacjami gdy bardzo czegoś pragniecie, gdy innym to tak łatwo przychodzi, a wam pomimo że bardzo chcecie, że coś w tym kierunku staracie się robić, nie wychodzi to czasem wogóle, a czasem nie na tyle szybko aby wam to wystarczało??
Jak radzicie sobie z myślami gdy wokół was inny realizują coś tak prosto, łatwo, bez wysiłku, a wam wydaje się to takie dalekie do osiągnięcia?

[Kicia]

Ciężko jest wtedy Pedro, ale najważniejsze jest nie poddawać się, jeśli na prawdę czegoś pragniemy. Trzeba pamiętać, że każdy problem ma co najmniej dwa wyjścia.
Czasami dopada mnie zniechęcenie, rezygnacja gdy najważniejsze dla mnie plany nie chcą dać się zrealizować, a innym przytrafia się nawet ślepe szczęście i otrzymują coś bez wysiłku i odrobiny starań. Można poczuć wtedy żal, złość i nasuwają się pytania: dlaczego mi nic nie przychodzi tak łatwo?... dlaczego inni dostają więcej niż oczekują i potrzebują?...
Jednak, moim zdaniem, jeśli ja dojdę do czegoś, osiągając to po wielu trudach, to na pewno będzie miało to dla mnie dużo większą wartość i przyniesie większą satysfakcję, że osiągnęłam to, pomimo piętrzących się problemów.

[Kasiaczek]

chcieć to móc

[Monia74]

A skąd wiadomo, że to innym przychodzi łatwo i bez wysiłku? Może też się starali bardzo długo, by osiągnąć swój cel, a my, patrząc z boku, myślimy, że im sukces spadł z nieba? Tak łatwo kogoś oceniać... Owszem czasem ktoś ma szczęście, ale na nie, według mnie trzeba zapracować, choćby pozytywnym myśleniem, determinacją, wtedy jest większe prawdopodobieństwo, że los się do nas uśmiechnie.A na złość, obwinianie świata, losu, po prostu szkoda czasu. W ten sposób tylko traci się energię, którą można inaczej spożytkować.
Czy chcieć, to móc? Większości wypadków tak, o ile kroimy marzenia na swoją miarę, nie oczekując bóg wie czego.

[olimpia]

Podpisuję się pod tym co napisała Kasia i Monia, bo .....chcieć to móc....a oglądanie się na innych, że im niby łatwiej mnie nie posuwa do przodu, więc uważam , że rozpamietywanie tego to strata i czasu i energii .
Każdy ma do przejścia własną drogę, jednemu zajmuje więcej innemu mniej czasu, dla mnie liczy się cel jaki osiągam, a nie ile czasu do niego dochodziłam.
W życiu staram się postępować zgodnie autorem tej myśli :
Nie mierz własnego szczęścia rozmiarem zawiści innym

Pozdrawiam.

olimpia :-D

[pedro]

Wybaczcie mi to co napiszę, ale tekst "chcieć to móc" to oklepany banał!! Nie zgodzę się z tym zupełnie. Nie da się żyć na miarę swych możliwości, bo człowiek zawsze mierzy wyżej niż często może. Jak wmówić komuś kto stracić kończynę, że mu odrośnie itd. wiem że przykład malo realny, ale równie taki jak to, że jak się chce to można. Wiele chcemy, a żadko dostajemy to właśnie, częściej zadawalmy się namiastkami, bo cóż, to jest na miarę naszych możliwości. Zazroszczę ludziom, którym przez głowę nie przemknie myśl "jak ja też tak chciałbym" lub pytanie "dlaczego nie ja". Chcieć to niestety nie zawsze móc, przez "chcieć" ma się marzenia i pragnienia, co kiedy nie da się ich spełnić, żyć i żyć z nadzieją że kiedyś się to spełni?? Może kogoś uraziłem, ale skoro nigdy nikomu nic nie zazdrościł, to musi być wyjątkowym człowiekiem, o wyjątkowej psychice.

[olimpia]

Wybaczcie mi to co napiszę, ale tekst "chcieć to móc" to oklepany banał!!

Ja jednak wolę żyć według takich banałów niż utyskiwać jak tym jaka to jestem nieszczęśliwa . Szkoda mi życia na narzekanie i biadolenie że inni mają lepiej...itd...itd Jestem życiową optymistką i wiem jedno ...w życiu to bardzo pomaga .


Pozdrawiam.
olimpia

[pedro]

Jestem życiową optymistką i wiem jedno ...w życiu to bardzo pomaga .

Więc pozostaje mi pogratulować życia Olimpio i psychiki, chciałbym tak, acz nie mogę.

[Kicia]

...chcieć, to móc

Bzdura, banał, głupie mydlenie sobie oczu.
Po co powtarzać takie bzdury??!!

Rozważe teraz teoretycznie kilka przykładów na obalenie tego głupiego stwierdzenia.
- Czy jeśli ktoś ma złamany kręgosłup i bardzo chcę wstać z wózka, to wstanie?
- Czy jeśli ktoś ma raka i chę być zdrowy, to od samych chęci wyzdrowieje?
- Czy jeśli kobieta lub mężczyzna nie może mieć dzieci, to od wielkich chęci problem zniknie? (E)
Natalia napisała:

Co ma sobie powiedzieć np kobieta, która nie może mieć dzieci, że to marzenia nie na jej miarę ? Że źle się zachowuje zazdroszcząć na ulicy kobiecie z dzieckiem w wózku ? Że to jej wina, bo niewystarczająco się stara ?

hmmm...ta kobieta powinna sobie powiedzieć że zasługuje na swoje szczęście

I według Ciebie droga Natalio, jesli sobie to powie, to jej problem zniknie?

- Czy jeśli ktoś nam umarł, a bardzo chcemy aby żył, to wstanie z grobu?

Chyba nie muszę na to odpowiadać i nikt nie odpowie na żadne z tych pytań twierdząco. Możecie pisać, że wybrałam same skrajne przypadki, ale takich skrajnych przypadków jest wiele w życiu (o wiele więcej niż przytoczyłam) i nie są one rzadkie.


Olimpia napisała:

Ja jednak wolę żyć według takich banałów niż utyskiwać jak tym jaka to jestem nieszczęśliwa . Szkoda mi życia na narzekanie i biadolenie że inni mają lepiej...itd...itd Jestem życiową optymistką i wiem jedno ...w życiu to bardzo pomaga .

Olimpio, ja nie tracę życia na ciągłe "narzekanie i biadolenie", ale jakoś mój realizm nie pozwala mi na mydlenie sobie oczu, że moge wszystko i wystarczy tylko, że czegoś bardzo zechcę. Optymistką też jestem, bo bez tego już dawno załamałabym się, jednak nie mam zamiaru oszukiwać się, że moje dobre chęci załatwią mi wszystko, bo w trudnych sytuacjach potrzebna jest siła i samozaparcie, a nie tylko chęci.

Rozaegipska napisała:

Czy chcieć, to móc? Większości wypadków tak, o ile kroimy marzenia na swoją miarę, nie oczekując bóg wie czego.

Marzenia na swoją miarę? Hmmm... marzenia to nie matematyka, nie można wyliczyć miary swoich marzeń, a ponadto dlaczego mamy sie ograniczać w marzeniach? Przecież nie wszystko o czym marzymy musi się spełnić. Nie mylmy marzeń z planami
A może droga Różo masz jakieś tabele z wyliczeniami, kto może o czymś marzyć, a które marzenia są ponad jego miarę?

[Sagitta]

Ja uważam, że tak naprawdę to spełnienie marzeć wcale nie zależy od losu. Los może nam pomóc (opcja otymistyczna i nader rzedko spotykana) lub stawiać bariery ( opcja realistyczna, dla wielu wręcz codzienność).
Ale jeżeli wytyczymy sobie jakiś realny cel do zrealizowania (podkreślam realny Pedro, nie jakieś kosmiczne odrastanie kończyn), to reszta zależy od naszego zaangażowania i cierpliwości. Ja np. uważałem, że kilka spraw w moim zyciu, na których mi bardzo zależało, jest just definitywnie skończonych. A tu pewnego pięknego dnia szast, prast i wszyystko OK.
Chcieć to móc, i z tym się zgodzę. Wiecie, przez ostatnie pół roku okradli mnie doszczętnie dwa razy, musiałem zmienić lokum, dzisiaj z powodów lokalowych na pewien czas muszę się rozstać z partnerką. Ale na końcu tej całej pogmatwanej drogi, którą narzuca mi na codzień los jest dość jasna iskra, wręcz neon, i właśnie ten neon daje mi siłę, aby prztrwać jeszcze dwa czy trzy miesiące. Znając swoje zezowate szczęście, to po drodze jeszcze zapewne kilka razy trafię na mur, ale te przeszkody tylko uczą nas na przyszłość i w moim przypadku dają motywację do zrobienia czegoś lepiej.
Nie można oczekiwać od ludzi, którzy całe zycie narzekają, że do czegoś w życiu dojdą. Oni swą energię tracą na złożeczenie i udowadnianie sobie samym i całemu światu, ze tak naprawdę to w nioczym, co się stało nie uczestniczyli, a ewentualny skok do wody, pechowy potrafią zamienić w zamach na własne zycie.
Sztuką jest uczyć się na własnych błędach, potrafić przeiść ponad nimi i zyć dalej, starajac sie ich więcej nie popełniać. I oczywiście zawsze i bez wyjątku wierzyć we własne możliwości, bo przecież każdy z nas jest cudem istnienia i gdzieś kiedyś czytałem, że od początku swiata (lub raczej istanienia Homo Sapiuens) nie było dwóch identycznych przestawiciwicieli naszego gatunku. A więc zachowajmy swą indywidualność.

[Kicia]

Widzę drogi Sagitta, ze jesteś optymistą, ale nie dałeś żadnego potwierdzenia na prawdziwość powiedzenia "chcieć, to móc".

Pytam więc... czy same chęci wystarczą, aby coś zrobić? Oczywiście , że nie!!!
Dlatego więc powtarzam, powiedzenie "chcieć, to móc", to jest totalna bzdura!
Mogę przyznać, że aby coś zrobić potrzeba chęci, ale same chęci nie powodują, że możemy to zrobić.

[olimpia]

Po co powtarzać takie bzdury??!!

Kiciu ja nie skupiam się na powtarzaniu a ....działaniu .

Olimpio, ja nie tracę życia na ciągłe "narzekanie i biadolenie", ale jakoś mój realizm nie pozwala mi na mydlenie sobie oczu, że moge wszystko i wystarczy tylko, że czegoś bardzo zechcę. Optymistką też jestem, bo bez tego już dawno załamałabym się, jednak nie mam zamiaru oszukiwać się, że moje dobre chęci załatwią mi wszystko, bo w trudnych sytuacjach potrzebna jest siła i samozaparcie, a nie tylko chęci.

Kiciu nie wystarczy tylko chcieć i siedzieć z założonymi rękami i czekać na mannę z nieba. Bez siły i samozaparcia niczego się nie osiągnie, dlatego... chcieć=siła+samozaparcie=móc .

Nie mylmy marzeń z planami

Dla mnie to jedno z drugim musi współgrać. Napewno najpierw są marzenia, a plany układa na ich bazie.

A do marzeń na miarę nie trzeba wyliczeń matematycznych, to się po prostu czuje .

Sagitta... podpisuję się pod Twoim postem, dokładnie tak samo myslę.

Pozdrawiam.

olimpia

[Foxtrott]

CHIEĆ TO MÓC
jak najbardziej za i popieram , chociaz czasami odwleka sie to bardzo , jedak ja wiem z wlasnego doswiadczenia ze TEN dzien przychodzi , nie dzis , nie jutro , moze za rok lub wiecej , ale wiem ze bedzie
Kochane ludziska , usmiechnijcie sie i pomyslcie ze juz niedlugo ....

[Kicia]

Olimpia napisała:

Kiciu nie wystarczy tylko chcieć i siedzieć z założonymi rękami i czekać na mannę z nieba. Bez siły i samozaparcia niczego się nie osiągnie, dlatego... chcieć=siła+samozaparcie=móc .

Niestety, wiem z własnego doświadczenia, że takie równanie jest nieprawdziwe, bo czasem zdarza się że wygląda ono tak: chęć=siła+samozaparcie=rozczarowanie...
moze też wyglądać tak: chęć=siła+samozaparcie=przeszkoda nie do pokonania...

Nie siedzę bezczynnie i nie czekam na mannę z nieba... Jednak życie nauczyło mnie, że czasem wystarczy jedna chwila, a życie wywraca się do góry nogami i na nic nam nasze plany, marzenia, bo stają się nierealne. Już miałam takie wydarzenie, przez które straciłam wszystko, co było dla mnie wtedy bardzo ważne, a nawet najważniejsze...
W najbliższych dniach otrzymam wiadomość, która zdecyduje o moim życiu i przyszłości i chociaż mam wielkie marzenie, aby moje życie znowu nie wywróciło się do góry nogami i na prawdę mocno pragnę tego, aby nie stracić tego, co jest dla mnie najważniejsze... to do cholery nie mam na to żadnego wpływu, więc nie mówcie mi że wystarczy chcieć, działać i dążyć do realizacji tego, bo wiem, że życie może odmienić sie bez naszej woli i nie pomogą nic "dobre chęci" i pozostaje czekać na decyzję "losu".
Czy wiecie co to jest BEZSILNOŚĆ? Czytając takie teksty, wydaje mi się że nie...

Olimpia napisała:

Nie mylmy marzeń z planami

Dla mnie to jedno z drugim musi współgrać. Napewno najpierw są marzenia, a plany układa na ich bazie.

A do marzeń na miarę nie trzeba wyliczeń matematycznych, to się po prostu czuje .

Dziwne, twierdzisz że to się czuje... zazdroszcze Ci, że tak jasno wiesz jakie marzenia i plany są dla Ciebie realne i do spełnienia. Jeśli to wydaje Ci się takie proste, to po co Ci marzenia, jeśli wiesz (czujesz) od razu co możesz i co jest osiągalne??
Jeśli można czuć, co jest osiągalne i na naszą miarę, to powiedz mi też, skąd na świecie tyle rozczarowań z niespełnionych marzeń, nawet tych, które wydawały się realne, a jednak okazały się nieosiągalne??