11 odpowiedzi w tym temacie

[Monia74]

Co myślicie o czytaniu książek po wielokroć? Czy wracacie do książek, które
przeczytaliście jakiś czas temu, a które wywarły na Was wrażenie,
zachwyciły, skłoniły do refleksji? Czy w czasie "powrotu" również się
zachłystujecie książką, odkrywacie nowy sens czy może czujecie
rozczarowanie? Jakie są Wasze ukochane pozycje warte wielokrotnego czytania
i dlaczego?
Pytam o to wszystko, bo do tej pory czytanie jednej pozycji nawet dwa razy
wydawało mi się stratą czasu, bo przecież tyle jest książek do
przeczytania... Nowych, fascynujących, pięknych i wzruszających... Ale może
zmienię zdanie? Kto wie...

[Livia]

Kroniki Narnijskie - Lewisa, to poprosty smak mojego późnego dzieciństwa.
Niegdyś długaśne tomiska, pełne wielu przygód, dziś są małymi książeczkami i szybko kończącą sie przygodą, cóż jakby nie patrzeć, byłam wtedy troszke mniejsza, moja głowe zaprzatała tylko czwórka bohaterów, a na dodatek zawsze marzyłam żeby w Narnii sie znaleźć.

Mam tez spora kolekcje horrorów Mastertona, czytane we "wcześniejszym życiu", przypominają mi beztroskie, wspaniałe życie jakie kiedys wiodłam i może dlatego nie potrafie narazie do nich wrócić... Ale czekaja w mojej poczekalni na powtórne czytanie!

[WojtekK]

Za każdym razem, gdy biorę je do ręki dzieje się tak jakbym odkrywała nieznany ląd

Masz racje, rowniez jak czytam ksiazki Z serii "przygody tomka" Krystyny i Alfreda Szklarskich (pierwszy raz czytalem te ksiazki okolo 15 lat temu) to tak jak Ty odkrywam je na nowo. Rowniez Karol May, (czytalem okolo 15 lat lemu) tego autora ksiazki o indianach sa super i lubie je czytac ponownie.

[Daga]

Powim tak: wartość książki mierzę tym, ile razy mogę ją przeczytać, znajdując w niej coś nowego...

[blue]

Hmmm, a ja ciągle czytam nowe książki, gromadzę je też w ilościach wręcz przekraczających moje możliwości... I tu się zgodzę z autorką wątku: tyle jest nowych, ciekawych książek do pochłonięcia... a doba ma tylko 24 godziny :? .
Bywają chwile, gdy chciałabym wrócić do jakiejś dawnej przeczytanej pozycji, ale zwyczajnie brakuje mi czasu i pogoń za "nowym" nie pozwala. Czytam w tempie kilkunastu książek miesięcznie, ale staram się to robić uważnie, by móc odkryć wiele smaków danej pozycji. Jak na razie to mój przepis na interesującą lekturę.

[blue]

Przytoczę zdanie Julia Cortazara o powrotach do lektur dzieciństwa, wyrażone w "Autonautach z kosmostrady". Mimo chwilowego zastanowienia, co odkryłby ponownie je czytając stwierdza, że "nie grozi mu, aby naprawdę to zrobił, bo jeśli jest czegoś pewien, to tego, że nie powróci do lektury pewnych książek z dzieciństwa, jak również nie sięgnie po niektóre czytane kiedy indziej (...)". Uzasadnienie :?: : "te, które tkwią głęboko we mnie, zostaną raz na zawsze takimi, jakimi je poznałem; pozostaną w przezroczystym grobowcu pamięci, niczym owa armia z terakoty, która przez tyle wieków przechowała sen księcia, założyciela Chin."

Może gdy "nosimy jakąś książkę głęboko", gdy zasadniczo na nas wpłynęła, nie należy już do niej wracać, by nie straciła swego czaru :?: (E)

[ewita]

Lubię wracać do pewnych książek. Mam taki prywatny kanon lektur. Jeśli po upływie dłuższego czasu zatęsknię za pewnymi sytuacjami, zdaniami czy mądrością ukrytą w jakiejś książce - z przyjemnością po nią sięgam. Do tego kanonu dochodzą nowe pozycje, ale tylko te, po które warto sięgać, bo zmuszają do przemyśleń, wzruszają, bawią czy podnoszą na duchu. To jest - myślę - cudowna cecha dobrych książek!

[ann]

Bardzo lubię czytać, natomiast nie zdarza mi się powracać do ponownej lektury książek raz przeczytanych.
Myślę, że niektóre z nich były po prostu właściwe na pewnym etapie mojego życia i wiązały się z nim, wtedy szczególnie interesowały i fascynowały swoją tematyką.
To tak jak z obiadem - odgrzewany nigdy nie smakuje tak dobrze jak zaraz po przyrządzeniu.
Czasami znienacka znajduję w książkach wskazówki na życie czy aktualne własne problemy.
Dużo czytam i ciągle brak mi na to czasu. Szukam ciekawych książęk, które długoooo pamiętam. Czasami się rozczarowuję z racji tego, że nie wszystkie bestsellery zasługują na to miano, a są świetnie wypromowanymi produktami klasy bardzo przeciętnej. Ich plusem jest to że ludzie zwabieni reklamą jednak czytają, a to przecież najważniejsze
Lubię czytać wersje papierowe (chociaż elektroniczne też są ok).
A teraz piszę, a powinnam czytać

[Promyk]

Do tej pory nie powtarzałam książek raz przeczytanych – tyczy się to też tych ulubionych. W moim przypadku powód jest taki, że może mniej więcej pamiętam moje uczucia, emocje związane z książką i jej fabułą. Powtórna lektura by mnie znudziła.

Niedawno jednak zauważyłam, że powoli zaczynają mi się zacierać szczegóły i emocje związane z ulubionymi książkami. Więc chyba czas zacząć drugie czytanie niektórych książek? Pewna jestem, że będę odczytywała trochę inaczej fabułę i będę odkrywała nowe rzeczy. Kwestia perspektywy, która ciągle się zmienia, ach ten wiek. Jest też ryzyko, że już nie poczujemy tych samych emocji. Na pierwszy ogień chyba pójdzie „Wybór Zofii” W. Styrona.

Słyszałam, że najbardziej negatywne notowania po powtórnym przeczytaniu ma „Wilk Stepowy” Hessego. Dotyczą osób, które przeczytały tą powieść pierwszy raz jako nastolatki a za drugim razem jako 30-latki.

[Selenris]

Do tej pory nie przeczytałam jeszcze książki, którą miałabym ochotę powtórzyć. Zdarzało mi się ponowić czytanie, jeśli był to jeden z kilku tomów, tak dla przypomnienia, jak to było w przypadku Ziemiomorza Le Guin, jednak nigdy nie wróciłam jeszcze do lektury z tęsknoty. 

Bardzo szybko przeczytałam Dumę i uprzedzenie, podobała mi się książka Myszy i ludzie Johna Steinbecka czy Rok 1984 George's Orwella. Czytałam naprawdę różne dzieła, ale nigdy już później do nich nie wracałam. Inaczej mam z filmami, wiele z tych ulubionych oglądałam po kilka razy. 

Niedawno przeczytałam Natura Natury. Dlaczego potrzebujemy dziczy, gdzie autor w ciekawy sposób opisuje, jak działa ekosystem i dlaczego tak ważne jest zachowanie bioróżnorodności. 

[Golda]

Kto mnie zna to wie, że książki to mój świat. Czytam, piszę, recenzuję i... jakimś cudem udaje mi się przeczytać ponad sto książek rocznie, nie licząc powrotów.

Tak. Lubię wracać, również do moich książek. I, nawet w moich, za każdym razem odkrywam coś nowego, co sprawia, że nieco inaczej patrzę na niektóre wydarzenia.
Gdybym nie lubiła powrotów, po co mi własny księgozbiór?
W takim wypadku zapisałabym się do biblioteki i "znosiła" kolejne literki.