Temat jest zamknięty
Tuż po Poznaniu i poznaniu... :-D
Tepsa tuż po zlocie, kiedy to właśnie miałam wejść na chat, odcięła mnie od Was! To kanibalizm! Amputacja! Odcinać Aylę od Iponu chwilę po zlocie , kiedy to trzeba koniecznie i rytualnie wręcz zameldować się na chat, by świat wiedział, że znów my, niepełnosprytni przednio się bawiliśmy.
No i myślę sobie: co będę tu siedzieć w czterech ścianach i gapić się w "Błąd 680 - Brak sygnału wybierania" , jak jakiś ciul ze wsi? [ kooocham polskie komedie
] Tak więc nie żeby złośliwie ale tak zwyczajnie, a właściwie przez przypadek napiszę parę słów o tym jak to było z tym Poznaniem... jednej takiej , co to język ma długi , a ufać jej i tak można , gdyż w razie potrzeby złożyć go umie na pół i wtedy jak kamień w wóde. [ Patrz do galerii ].
Zatem owa lingwistka, która językiem włada po mistrzowsku, w przedziale już czekała, gdym się z bagażem tam dostała. Po uprzednim strzeleniu karpia już wiedziałam, że tylko ten jeszcze nazwie mnie gadułą , kto owej Difry nie słyszał. A słuchali jej wszyscy od Warsa po Sawe i Motorniczego.
Gdzie by tu słuchać pęcherza, co się dopomina, by wyjść za potrzebą, gdy zasłuchaną się jest w tak rwący i barwny potok słów Difry, naszej dodam, bo nasza ci Ona już jest!
Skromność moja wrodzona nakazała mi ustąpić miejsca lepszej w tym kunszcie
i rozmilczałam się... z dobry kwadrans, a potem jeszcze chwilę.
Kiedy podróż na Maltę dobiegła końca, szybko zorientowaliśmy się, że mamy tu 2 w 1.
Z jednej strony podziwialiśmy narciarzy sunących po śnieżnym stoku, a z drugiej strony można było [ ale musu nie było... :) ] kontemplować nad jeziorem, gdyby nie ten rozwichrzony deszcz, który nas zaskoczył odrobinę i dostrzegalny stawał się w momencie przebiegów z domku do domku w celu uzupełnienia trunków , lub też ich dyskretnego zwrotu.
Jeśli chodzi o teatr... cóż, życie to nie teatr Kochani i tyle.
[ jakieś pytania????? :D ]A świstak biedny się nazawijał [ hmm, Word to chyba wojenny edytor, bo mi uparcie słowo nazawijał zmienia na zabijał ] , a my z Marzenką migiem jego robotę sponiewierałyśmy pochłaniając cukierki z szybkością światła.
Anorektyczki pewnie powiedzą: oj nie rozsądnie, nie rozsądnie...
Fakt, ale co one wiedzą o Przyjaźni? A tak! Rzuciłam palenie i odtąd jem wszystko, co mi zakazane, a Marzenka solidaryzuje się ze mną. 8)
Marzeniu... (H)
Ale taka węglowodanowa rozpusta nie mogła się skończyć niczym innym, jak pęknięciem, cokolwiek to znaczy, prawda Kiniu?
Przyszło jednak opamiętanie i spamiętanie obietnicy, że jeśli kibić dawną do maja nie odzyskam, to do Rept nie pojadę, choć łzami rozpaczy czarnej zatryskam.
Tak więc Jacek trzyma mnie za słowo... [ uch, dobre i to! :) ] i od jutra szlaban na wszystko, co lubię. I tu tylko napiszę kasine "buuuuuuuuuuuuuuuuuuuuuuuuuuuuuuu" .
A Bolek, dawniej radosny i opanowany kolega, od 11 dni frustrat na odwyku jednak zapalił... się do pomysłu kupienia papierosów i znów pachnie jak boczek wędzony. 8)
Ja_cuś bym teraz napisać chciała o Verselle… - zdominowany [ co polubił ;)] przez płeć przepiękną z Iponu [ a ten durny Word wciąż mi Ipon do Pionu sprowadza! ], cały nie w skowronkach, a całusach [ patrz na załączonym obrazku ;) ] , "ymynyny" miał i ku radości owych dam, co w tych samych krzakach były
, ponieść się dał... emocjom. Ono - Marysieńka nasza do tych emocji też się przyczyniła i ja osobiście widziałam jak to grzeczne dotąd dziewczę tym razem z rozwichrzonym włosem i błyskiem w oku Jacunia zmolestowało w baaaardzo pozytywnym tego słowa znaczeniu.
(ok) A na chat, z nickiem "Bez nicka" przychodzi Elunia. Zawitała też na zlotku i czas, by wreszcie nicka się doczekała i to wielce sympatycznego, bo taka to właśnie ona jest. Czuję jednak, że drzemie w Niej duzy potencjał energii, a upewniła mnie w tym jej rozmowa przez tel. z przyjaciółką, hihihi, której już nie zacytuję...
Nasza kochana kati to zawsze coś wywinie, no nie?
Tym razem wywinęła " orła " na wózku z szybkością tak godną pochwały, że tylko przez ułamek sekundy widzieliśmy w górze nogi, talerz i orzeszki fruwające.Fruwały też w górze na tym zlocie nóżki Liwii, gdy na rękach panów wirowała wdzięcznie. [ galeria!!! :) ] I o poezji pogadałyśmy sobie tak pięknie...
To, że Dadi na zlot w Poznaniu zawsze jakieś choróbsko przywiezie to nie żadna nowość, prawda?
Tym razem chciała mnie poczęstować opryszczką i tak mnie ścigała z ustami gotowymi co całowania, że nazwałam ją mianem "mojego osobistego zarazka". Póki co, jestem zdrowa ale ciekawe jak wygląda Gagatek? hihihihi
I znów trzeba napisać, że zlocik miał swój specyficzny klimat. Ja od roku po raz pierwszy spałam na zlocie dłużej niż dwie godziny, a mimo to zdążyłam płakać ze śmiechu, stracić głos, przednio się bawić i porozmawiać więcej , dłużej i bardziej dożylnie.
Ośrodek bardzo nam przypadł do gustu. Domki przestrzenne i bardzo cieplutkie, a śniadanko tak pyszne i obfite, że można było pojeść na zapas.
Chcę podziękować Malutkiej [ magnolii ] i jej tacie za wyszukanie tak fajnego ośrodka i zorganizowanie tego sympatycznego spotkania. Myślę, że jest to kolejne, odpowiednie miejsce, byśmy mogli spotykać się tam co roku. Aniu buziiiiak ode mnie za całokształt.
Cniło nam się za Tobą Daffy i Asiuni też nam brakowało...
Brakowało też innych. Nie będę wymieniać twarzy, których wypatrywałam, by nie pominąć nikogo ale właśnie specyfika każdego zlotu uwarunkowana jest obecnością konkretnych osób.
To tak, jakby w puzzlach brakowało elementów. Ale z drugiej strony dobre też jest i to, że za każdym razem, różni ludzie tworzą różne charakterologiczne mozaiki i różne klimaty. Swojskie, iponkowe klimaty, które tak bardzo każdy z nas lubi i które uzmysławiają nam, że warto wierzyć w drugiego człowieka.
Dziękuję za kolejną dawkę dobrych emocji. Dziękuję też za wspieranie mnie w rzuceniu nałogu, bo przyczyniliście się do tego, że nie palę już 43 dzień!
Tymczasem trzeba nam było powrócić do codziennych spraw, a pierwszy wystartował Boluś, by w pocie chleba pracować na kawałek czoła...
Tym razem jednak czekała na Niego Monia i całe dwa dni urlopu, więc pewnie robota mu się paliła w dłoniach. Monisia nasza wreszcie choć odrobinkę odkryła swe wdzięki, a w ślad za nią poszła też Kinia , choć już nie pamietam czy aby całkiem dobrowolnie...
. W każdym razie proponuję znów hop do galerii... Do zobaczenia na kolejnym zlocie kochane Iponki!
Ayla
Ps. Dla niewtajemniczonych, co to przypadkiem trafią do galerii: pozory mylą moi drodzy!
A śledzik był po prostu pyszny!
8) 
. Jolu ,jak zwykle opisałas wszystko cudnie (cmok)
Z 300 metrów zrobił sie 1 km. 
