8 odpowiedzi w tym temacie

[AisA]

święta już bardzo blisko ...... wiecie, z roku na rok coraz mniej się z nich cieszę.Czy to powoduje przesyt dobrobytów dzisiejszego świata, że wszytko czego zapragniemy ( no prawie ) mamy na wyciągnięcie ręki. Powiedzcie mi , gdzie się podziała radość z wypatrywania pierwszej gwiazdki, gdzie te tygodniowe przygotowania , chowanie słodkości i upominków przed bliskimi .... Czy to dlatego , że nie jesteśmy już dziećmi ......? A może to problemy odbierają nam całą radość nawet w tak pięknym i radosnym dniu? Chyba troszkę przesadziłam :?: :oops: ... ale sami przyznajcie , nie jest i nigdy już nie będzie jak kiedyś.

[Skangur]

Na wstępie to powiem że z radością: Witam Cię Asiuniu po dłuższej nieobecności.
A co do tematu jaki poruszyłaś , to jedną z przyczyn takiego stanu dzisiaj , jest pogoń za pieniądzem. A to z kolei rozwla więź rodzinną i faktycznie nie jest już tak jak dawniej to bywało. Już nas tak to nie cieszy. Problemy przytlaczają też i nie przewidywalne sytuacje życiowe, jak strata kokoś bliskiego, choroba i te wszystkie inne przykrości. Przyjemnie jednak jest jak mamy możliwośc choćby o tym porozmawiać z całym światem np.: tu na TYM forum. Mamy już tutaj swoje znajomości więcej, lub mniej serdeczne, - ale są. I to powinno nas trochę cieplej nastrajać do świata i ludzi. A w szczególności w takich dniach jak te nadchodzące święta. Jest okazja zacieśnić też, te poszarpane więzi rodzinne, czy przyjacielskie. Jest też okazja do wybaczenia sobie wzajemnie ran zadanych nieumyślnie i CIESZYĆ SIĘ ŻYCIEM !

[sonia]

Osobiście też odnoszę wrażenie, że z roku na rok jest jakby inaczej, bardziej smutno. Staram się jednak dostrzegać też inną stronę życia, innych ludzi, którym też nie lżej. Staram się ich rozumieć, wesprzeć w miarę możliwości dobrym słowem.
Różni tu jesteśmy, różne mamy problemy (jedni ze swoim stanem zdrowia, drudzy ze swoimi dziećmi). Zbliża się zima, a z nią dla wielu osób pogorszenie aury, a co za tym - ograniczenie swobodnego poruszania się po zaśnieżonych trasach przejazdu. To z pewnością nie napawa radością.
Podzielam Wasze zdanie, że jest coraz mniej radośnie, mniej syto w garnakch- ale może starajmy się doszukiwać też innej strony życia, choć wiem, że nie jest to takie proste.
Mnie w tym wszystkim cieszy rozwój córeczki, która pozwala mi równoważyć te złe i radosne strony życia.
Ważne abyśmy mogli wzajemnie się wspierać, rozumieć i w miarę możlwiości pomagać- inaczej sami damy się wyrelegować na margines społeczeństwa.
sonia

[trigo]

Nigdy nie wejdziesz do tej samej rzeki ...

A ja, gdy mnie nikt nie widzi, uwielbiam połozyć się pod choinkę.
Jak kiedyś, gdy byłam dzieckiem.
Czuć jej zapach, widzieć migocące ozdoby, poddać się magii chwili.

[alojzik]

a ja do dziś pamiętam święta spędzane u babci na wsi - z choinką prosto z lasu, z sianem pod stołem ... jak zamknę oczy to nawet czuję zapach ciast dolatujących z kuchni ... a najpiękniejsze było to że te święta były bardzo rodzinne. Moja babcia miała 6 córek i jak tak każda przyjechała z mężem i dziećmi ... to się raptem robiło 20 osób. I pamiętam jeszcze jak przed świętami siadywało się wieczorem i robiło ozdoby na choinkę - koszyczki na orzechy, łańcuchy i gwiazdki z takich pasków ... ech wspomnienia. Smieją się ze mnie niektórzy że chyba się starzeję bo coraz częściej wspominam stare czasy ...
Pozdrawiam

[rrybka]

W czasie świąt nigdy nie jest mi smutno... To nawet dziwne, bo w garnkach, na półmiskach jest coraz mniej, chociaż nie moge powiedzieć, by były one puste... a ja z roku na rok świętami cieszę się jakby coraz bardziej, pomimo mniej zasobnych garnków. Bardzo lubię te dni bez pośpiechu, dni zyczliwości i uprzejmości. Uwielbiam odwiedziny znajomych, spotkania rodzinne a także mnóstwo telefonów z życzeniami od bliskich ... lubię to, bo w licznym gronie przyjaznych ludzi trudno odczuwać samotność i nawet wyrzucam z myśli wszystkie zmartwienia. A przy ozdobionej światełkami choince zawsze znajduję czas na marzenia...
:-D :-D :-D :-D :-D :-D :-D
hihihihi a marzenia mam pięęęęęęęęęękne
Pozdrawiam i powodzenia :!:

[trigo]

Ubierając choinkę tłumaczę, że robie to dla dzieci.

Nieprawda - robię to dla siebie! Bo przecież nawet radość dzieciarni sprawia, ze wszystko nabiera sensu, smaku, zapachu.

A jak się Gośka cieszy na śnieg! Przez trzy dni nie ruszała się z domu, przez okno patrzyła jak siostry buszują po śniegu. Więc dziś, jak poszłyśmy do lekarza - nie wiedziała, gdzie biec, co robić. Była tak uradowana, że aż mnie się buźka śmiała.

Ta naturalna radość dzieci z maleńkich, drobnych rzeczy jest bardzo zaraźliwa! No i bardzo dobrze!

Alojzik śmieje się, ze się starzeje. Ja dziecinnieję (co na jedno wychodzi )

[AisA]

Dziękuję Skangurku za ciepłe powitanie :-D .Jest mi wstyd, że nie mogłam znależć czasu , by się tu częściej pojawiać, ale myśle , że teraz nadrobie to wszytko z nawiązką :-)))).
Co do świąt... ja mam takie same odczucia jak Alojzik.Dawniej nikt nie liczył się z pieniążkami tylko ważne bylo , by w tym dniu wszyscy byli razem. NAJWIĘCEJ FRAJDY SPRAWIAŁO TO ŻE MOGLIŚMY PRZYGOTOWAĆ WSZYTKO SAMI ..... teraz tak nie jest. Olu, to nie to ,że się starzejemy powoduje wspominanie z rozrzewnieniem tamtych czasów , kiedy to spędzaliśmy święta przeważnie na wsiach w otoczeniu błogiej ciszy , z której wyrywał się od czasu do czasu radosny szczek piesków odbijający się echem od puszystej poświaty śniegu, lecz to ,że dziś nie ma tych osób już z nami , nie ma tej rodzinnej atmosfery....Jedynie dzieci , które są w rodzinie dają nam radość... cieszymy patrząc się na nie ...... upatrując w tym wszytkim chwili radości i zapomnieniea dla siebie samego - chociażby takie położenie się pod drzewkiem i wdychanie zapachu lasu - a może zapachu dawnych lat ?