Nazywam się Wiktoria i mam 17 lat.
Od lat mam bóle kręgosłupa i głowy, jednak niecały roku temu bóle głowy bardzo się nasiliły i trwają do tej pory. W grudniu 2013 roku wylądowałam w szpitalu - ból był tak silny, że nie mogłam chodzić. Nie zawsze bóle mają aż takie natężenie, ale codziennie boli mnie głowa i codziennie zażywam leki przeciwbólowe.
Leczyłam się u kilku ortopedów, ale nie dawało to żadnych efektów. Niedawno polecono mi dobry ośrodek rehabilitacyjny, gdzie wreszcie znalazł się ktoś, kto rozpoznał przyczynę bólów kręgosłupa, głowy i wiecznego garbienia się. Zdiagnozowano u mnie nieuleczalną chorobę kręgosłupa ze skoliozą prawostronną. Lekarze stwierdzili, że ból bierze się z choroby i mimo iż regularnie (parę razy w tygodniu) chodzę na rehabilitacje, to póki co jest niewielka poprawa - większych efektów mogę spodziewać się po paru miesiącach.
Szkoła bardzo mnie męczy, rano muszę przejść kilometr na przystanek, wysiedzieć 20 minut w autobusie, a potem jeszcze dojść jakieś 800m do szkoły, wysiedzieć 8h w szkole i znowu taką samą drogą z powrotem do domu. Po powrocie do domu mimo siedzenia nad książkami mam problem nauczyć się na dobre oceny, jestem padnięta i nie mam siły. Często też opuszczam szkołę z powodu dolegliwości bólowych - w tym semestrze mam ok. 200h nieobecności.
Opuściłam się w nauce, dlatego w szkole zaproponowano mi bym drugą klasę liceum zaliczyła przez nauczanie indywidualnie. Po licem planuję iść na medycynę, dlatego obawiam się, że dopóki mój kręgosłup nie zostanie odciążony i dobrze zrehabilitowany to nie dam rady napisać matury na tyle by dostać się na studia medyczne. Mam pytania:
1. Czy rzeczywiście indywidualne nauczanie jest najlepszym wyjściem?
2. Co muszę zrobić by załatwić takie nauczanie?
3. Czy podczas indywidualnego nauczania nauczę się mniej niż moi koledzy uczący się w szkole?
Z góry dziękuję za odpowiedź.
Pozdrawiam,
Wiktoria
