21 odpowiedzi w tym temacie

[Kasiaczek]

Marzę o kimś,
kto śmiałby się ze mną,
o kimś, kto dzieliłby ze mną smutek,
o kimś, kto mnie pocieszy
i czasem, bez cienia wątpliwości,
pochwali wnikliwość
moich sądów.


Ten fragment, jest przeznaczony dla Was, i naprawdę też marzę

Pozdrawiam

Kasiaczek

[Kasiaczek]

Różne samotności

Przyszedłem Ci podziękować
za samotności różne
za taką gdy nie ma nikogo
lub gdy się razem płacze
i taką że niby dobrze
ale zupełnie inaczej
za najbliższą kiedy nic nie wiadomo
i taką że wiem po cichu ale nie powiem nikomu
że szczęście się połamało bo mnie się nie należy
jest samotnością wiadomość
list dworzec pusty milczenie
pieniądz genialnie chory
minuty jak ciężkie kamienie
czas zawsze szczery bo każe iść dalej i prędzej
mogą być nawet nią włosy
których dotknęły ręce

są samotności różne
na ziemi w piekle i w niebie
tak rozmaite że jedna
ta co prowadzi do Ciebie

ks. Jan Twardowski

[Kasiaczek]

Bliscy i oddaleni

Bo widzisz tu są tacy którzy się kochają
i muszą się spotkać aby się ominąć
bliscy i oddaleni jakby stali w lustrze
piszą do siebie listy gorące i zimne
rozchodzą się jak w śmiechu porzucone kwiaty
by nie wiedzieć do końca czemu tak się stało
są inni co się nawet po ciemku odnajdą
lecz przejdą obok siebie bo nie śmią się spotkać
tak czyści i spokojni jakby śnieg się zaczął
byliby doskonali lecz wad im zabrakło

bliscy boją się być blisko żeby nie być dalej
niektórzy umierają - to znaczy już wiedzą
miłości się nie szuka jest albo jej nie ma
nikt z nas nie jest samotny tylko przez przypadek
są i tacy co się na zawsze kochają
i dopiero dlatego nie mogą być razem
jak bażanty co nigdy nie chodzą parami

można nawet zabłądzić lecz po drugiej stronie
nasze drogi pocięte schodzą się z powrotem

ks. Jan Twardowski

[Kasiaczek]

Czasami wydaje nam się, że mieszka w nas
dwóch różnych ludzi.
Jeden, który wszystko doskonale czyni
i tego człowieka prezentujemy światu.
Jest też i ten drugi, którego się wstydzimy,
i tego ukrywamy.
W każdym człowieku istnieje coś takiego
jak wewnętrzny dysonans i niespójność.
Każdy chciałby być dobry, a jedynie dokonuje czynów,
których sam często nie rozumie.

Dlaczego tak jest?
Dlatego, że człowiek nie jest Bogiem,
nie jest też aniołem, ani jakąś nadistotą,
a jedynie małym pielgrzymem w długiej,
dalekiej drodze swojego życia.
Własne słabości czynią go wyrozumiałym
i łagodnym w stosunku do innych.
Ktoś, kto jest bezkrytyczny wobec samego siebie,
będzie twardy i niezdolny wczuć się w innych.
Nie będzie umiał nikogo pocieszyć,
dodać odwagi i wybaczyć.
Szczęście i przyjaźń tkwią tam,
gdzie ludzie są wrażliwi,
łagodni i delikatni w słowach,
i wzajemnie kontaktach.

Phil Bosmans

[Kasiaczek]

Szczęście ma wiele postaci.
Potrzebujemy zarówno tych wielkich
i niezapomnianych - trwałej miłości, przyjaźni,
wspaniałych osiągnięć i odkryć -
jak i tych małych okruchów szczęścia:
Flipa i Flapa, deszczu na szybie okiennej,
kota grzejącego się w łóżku, grzybów na trawie,
podwójnej tęczy, gasnących świateł w domu,
szeptu odsuwanych zasłon, chleba domowej roboty.
I blasku księżyca na łące, znalezienia na półce
w księgarni dawno poszukiwanej książki,
gwiazd, słów dentysty: "Wszystkie zęby zdrowe".
Tych wszystkich rzeczy,
które rozgrzewają serce i sprawiają,
że warto żyć nawet w najsmutniejszy dzień.

Pam Brown

[Kasiaczek]

Nie rozsypiesz się.
Nie rozpadniesz na kawałki.
Może człowiek jest labiryntem,
ale nie układanką z klocków.
Może jest najsłabszą trzciną,
ale wszystko potrafi przetrwać.
I podnosi się po każdym upadku.
Bo człowiek nie jest przypadkiem, pomyłką,
ale darem.
I zawsze jest miejsce specjalnie dla niego.
Ty jesteś darem i skarbem.
Bez Ciebie ten świat byłby inny.

Agnieszka Bieńkowska

[Kasiaczek]

Mimo to...

Ludzie są nierozsądni, nielogiczni i zajęci sobą,
Kochaj ich mimo to.
Jeśli uczynisz coś dobrego, zarzucą ci egoizm i ukryte intencje.
Czyń dobro mimo to.
Jeśli ci się uda, zyskasz fałszywych przyjaciół i prawdziwych wrogów.
Staraj się mimo to.
Dobro, które czynisz, jutro zostanie zapomniane.
Czyń dobro mimo to.
Uczciwość i otwartość wystawią cię na ciosy.
Bądź mimo to uczciwy i otwarty.
To, co zbudowałeś wysiłkiem wielu lat, może przez jedną noc lec w gruzach.
Buduj mimo to.
Twoja pomoc jest naprawdę potrzebna.
Ale kiedy będziesz pomagał ludziom, oni mogą cię zaatakować.
Pomagaj mimo to.
Daj światu z siebie wszystko, a wybiją ci zęby.
Mimo to dawaj światu z siebie wszystko

Matka Teresa z Kalkuty

[Kasiaczek]

Dawaj to, co masz, czym jesteś.
Dawaj przedmioty, ale nade wszystko dawaj siebie,
swoją opiekę, swoją pomoc, swoje współczucie.
Dawaj póki czas, póki masz co dawać,
póki masz rzeczy, póki masz siły,
póki stać cię na serdeczną troskę,
na współczucie, na uśmiech i radość.

Dawaj swoją pomoc, dawaj siebie samego
póki cię jeszcze trochę jest.

Ks. Mieczysław Maliński

[fred]

Kasiaczku fajnie piszesz, ale tak duzo na raz, trudno to ogarnąć od razu.
Będe sukcesywnie czytał i probowal jakoś opisać swoje wrażenia.

[Kasiaczek]

Śpieszmy się


Śpieszmy się kochać ludzi tak szybko odchodzą
zostaną po nich buty i telefon głuchy
tylko to co nieważne jak krowa się wlecze
najważniejsze tak prędkie że nagle się staje
potem cisza normalna więc całkiem nieznośna
jak czystość urodzona najprościej z rozpaczy
kiedy myślimy o kimś zostając bez niego

Nie bądź pewny że czas masz bo pewność niepewna
zabiera nam wrażliwość tak jak każde szczęście
przychodzi jednocześnie jak patos i humor
jak dwie namiętności wciąż słabsze od jednej
tak szybko stąd odchodzą jak drozd milkną w lipcu
jak dźwięk trochę niezgrabny lub jak suchy ukłon
żeby widzieć naprawdę zamykają się oczy
chociaż większym ryzykiem rodzić się niż umrzeć
kochamy wciąż za mało i stale za późno

Nie pisz o tym zbyt często lecz pisz raz na zawsze
a będziesz tak jak delfin łagodny i mocny
Śpieszmy się kochać ludzi tak szybko odchodzą
i ci co nie odchodzą nie zawsze powrócą
i nigdy nie wiadomo mówiąc o miłości
czy pierwsza jest ostatnia czy ostatnia pierwszą

Ks. Jan Twardowski

[Kasiaczek]

Śpieszmy się


Śpieszmy się kochać ludzi tak szybko odchodzą
zostaną po nich buty i telefon głuchy
tylko to co nieważne jak krowa się wlecze
najważniejsze tak prędkie że nagle się staje
potem cisza normalna więc całkiem nieznośna
jak czystość urodzona najprościej z rozpaczy
kiedy myślimy o kimś zostając bez niego

Nie bądź pewny że czas masz bo pewność niepewna
zabiera nam wrażliwość tak jak każde szczęście
przychodzi jednocześnie jak patos i humor
jak dwie namiętności wciąż słabsze od jednej
tak szybko stąd odchodzą jak drozd milkną w lipcu
jak dźwięk trochę niezgrabny lub jak suchy ukłon
żeby widzieć naprawdę zamykają się oczy
chociaż większym ryzykiem rodzić się niż umrzeć
kochamy wciąż za mało i stale za późno

Nie pisz o tym zbyt często lecz pisz raz na zawsze
a będziesz tak jak delfin łagodny i mocny
Śpieszmy się kochać ludzi tak szybko odchodzą
i ci co nie odchodzą nie zawsze powrócą
i nigdy nie wiadomo mówiąc o miłości
czy pierwsza jest ostatnia czy ostatnia pierwszą

Ks. Jan Twardowski

[Kasiaczek]

To nie są moje wiersze tylko znanych nam Poetów... Poprostu czasem warto o nich wspomnieć, czytać kazdy je powinien....

Pozdrawiam

Kasiaczek

[fred]

Taak Widzę ze podajesz autorów.
Przestudiowalem wypowiedź Matki Teresy z Kalkuty.
Pozostale tez przestudiuję.

[Kasiaczek]

Fred tak czytaj i opowiedz mi jak się Tobie podobają te wiersze:) bo są warte zastanowienia:)

Pozdrawiam

Kasiaczek

[Władysław Ryś]

Matka Teresa z Kalkuty - jedyna, w której świętość zwątpić nie jestem w stanie. Dla mnie sceptyka - niedościgniony to wzorzec chrześcijanina.

Śpieszmy się kochać ludzi tak szybko odchodzą
zostaną po nich buty i telefon głuchy
Jest to chyba najczęściej cytowany fragment twórczości tego poety.

Serdeczności

[fred]

Matka Teresa z Kalkuty - jedyna, w której świętość zwątpić nie jestem w stanie.

Kilka lat temu córka zapytala mnie, kim jest Matka Teresa z Kalkuty.
Przytoczyłem taki epizod z jej życia:
Gdy opatrywała rany jakiegoś leżącego na ulicy chorego, ten człowiek zapytał ją:
Dlaczego się o mnie troszczysz? Jestem przecież brudny cuchnący, odrażający, biedny i zupełnie dla Ciebie obcy.
Matka Teresa odpowiedziała po prostu:
"Ponieważ Ciebie kocham!"
Taka po prostu była Matka Teresa z Kalkuty.

[Kasiaczek]

Chciałam Wam napisac że ja pomimo tego co pisze to jednak wierząca nie jestem... Fakt dla mnie te wiersze mają wielkie znaczenia, i ludzie którzy oddają sie podobno Bogu to są dla mnie pełni podziwu. Ale to wedóług mnie nie jest dar od Boga tylko z serca... A my jestesmy ludzmi, nie wiem skąd bierze się to wszystko, istnienie człowieka, pewnie też nigdy sobie nie odpowiem na to pytanie, ale wiem że warto pomagać innym, nawet gdybyśmy mieli zapłaćic wielką ceną cierpienia...To Warto bo cóż miało by znaczenie nasze istnienie gdyby nie było po naszej smierci ponaz wspomnienia...Powinniśmy być warci wspomnienia, dobrego słowa, i by za nami tęskniono ale równoczesnie cieszyć się że już się nie męczymy w tym wielkim ale za razem malutkim życiem, istnieniem....

Pozdrawiam

Kasiaczek

[Kasiaczek]

Hymn o miłości

Gdybym mówił językami ludzi i aniołów,
a miłości bym nie miał,
stałbym się jak miedź brzęcząca
albo cymbał brzmiący.
Gdybym też miał dar prorokowania
i znał wszystkie tajemnice,
i posiadł wszelką wiedzę,
i wiarę miał tak wielką , iżbym góry przenosił,
a miłości bym nie miał,
byłbym niczym.
I gdybym rozdał na jałmużnę całą majętność moją,
a ciało wystawił na spalenie,
lecz miłości bym nie miał,
nic bym nie zyskał.
Miłość cierpliwa jest,
łaskawa jest.
Miłość nie zazdrości,
nie szuka poklasku,
nie unosi się pychą;
nie jest bezwstydna,
nie szuka swego,
nie unosi się gniewem,
nie pamięta złego;
nie cieszy się z niesprawiedliwości,
lecz współweseli się z prawdą.
Wszystko znosi,
wszystkiemu wierzy,
we wszystkim pokłada nadzieję,
wszystko przetrzyma.
Miłość nigdy nie ustaje,
[nie jest] jak proroctwa, które się skończą,
choć zniknie dar języków,
i choć wiedzy [już] nie stanie.
Po części bowiem tylko poznajemy
i po części prorokujemy.
Gdy zaś przyjdzie to, co jest doskonałe,
zniknie to, co jest tylko częściowe.
Gdy byłem dzieckiem,
mówiłem jak dziecko,
czułem jak dziecko,
myślałem jak dziecko.
Kiedy zaś stałem się mężem,
wyzbyłem się tego, co dziecinne.
Teraz widzimy jakby w zwierciadle, niejasno;
wtedy zaś [zobaczymy] twarzą w twarz.
Teraz poznaję po części,
wtedy zaś będę poznawał tak, jak sam zostałem poznany.
Tak więc trwają wiara, nadzieja, miłość - te trzy:
największa z nich [jednak] jest miłość.

(1 Kor 13, 1-13)

[Kasiaczek]

Rozmowa liryczna

- Powiedz mi, jak mnie kochasz?
- Powiem.
- Więc?
- Kocham cię w słońcu. I przy blasku świec.
Kocham cię w kapeluszu i w berecie.
W wielkim wietrze, na szosie i na koncercie.
W bzach i w brzozach, i w malinach, i w klonach.
I gdy śpisz. I gdy pracujesz skupiona.
I gdy jajko roztłukujesz ładnie - nawet wtedy, gdy ci łyżka spadnie.
W taksówce. I w samochodzie. Bez wyjątku.
I na końcu ulicy. I na początku.
I gdy włosy grzebieniem rozdzielasz.
W niebezpieczeństwie. I na karuzeli.
W morzu. W górach. W kaloszach. I boso.
Dzisiaj. Wczoraj. I jutro. Dniem i nocą.
I wiosną, kiedy jaskółka przylata.
- A latem, jak mnie kochasz?
- Jak treść lata.
- A jesienią, gdy chmurki i humorki?
- Nawet wtedy, gdy gubisz parasolki.
- A gdy zima posrebrzy ramy okien?
- Zimą kocham cię, jak wesoły ogień.
Blisko przy twoim sercu. Koło niego.
A za oknami śnieg. Wrony na śniegu.

K. I. Gałczyński

[fred]

pomimo tego co pisze to jednak wierząca nie jestem...

Mysle ze nie warto na tym forum rozstrząsać takich dylematow ani wdawac sie w filozoficzno swiatopoglądowe dyskusje.
To nie jest nikomu do niczego potrzebne i mogloby tylko prowadzic do niepotrzebnych podziałów czy antagonizmów.
Mysle ze jest wiele plaszczyzn na ktorych mozemy sie porozumiec bez wnikania w swoje indywidualne poglądy i postawy.