2 odpowiedzi w tym temacie

[mlekovitka]

jestem klaunem na arenie zycia
kazdego dnia wkladam swa maske
skrywajac pod nia bol i cierpienie
musze grac....jak kiepski aktor w kiczowatej sztuce
wykrzywiam twarz w grymasie usmiechu
w zamin dostaje szyderczy chichot
pseudo przyjaciol mojej publiki
czasem z pod maski poplyna lzy
szybko skrywam je pod plaszczem chumoru
bo show musi trwac
a wieczoremgdy pogasna swiatla jupiterow
zrzucam swa maske
a przejzysta tafla lustra
ukazuje smutną porcelanową twarz
twarz ktorą drązy czarna lza
TAK TO JA ARLEKINW MASCE KLAUNA

[Skangur]

Mlekovitko, czytam wszystko co piszesz z wielkim zainteresowaniem i pozwól, że odpowiem tak:
Życie jest sztuką, więc grać ją musisz,
A może pozwolisz i się skusisz
Do roli stanąć bez tej maski sztucznej,
W pozycji wyprostowanej, nie kucznej?
Nie skrywając bólu ni cierpienia,
Bo jak wszystko i to się zmienia.
Nie wypatruj chichotliwej publiki,
Bądź sobą bez maski, bez sztucznej mimiki
Graj swoim szczerym wnętrzem,
A za pozytywny efekt to ja ręczę.
Zacznij przesiewać ziarno od plewy,
A zobaczysz kto jest PRAWY, kto lewy.
Kto przyjacielem jest być godny
A kto szydercą jest li tylko marnym.

pozdrawiam serdecznie i nie myśl o opuszczeniu tego forum :-D

Skangur

[mlekovitka]

hm.............czasami mysle ze ta maska klauna wrosla mi w dusze....ktos mi powiedzial ze jest we mnie tyle wrazliwosci ze mozna by obdarowac nia 5 osob,wrazliwosc dla poety to dar....dla czlowieka to brzemie ktore ciązy.czasem rani mnie naweet slowao,czy gest...a ta maska to jakby filtr ohronny...smieje sie zartuje ,wtedy ludzie mysla ze nic mnie nie zrani i nie prubuja gdy okazesz slabosc ...zjada cie na maxa.

uciekam ciągle stojac jak mor
i krzycze glosna donosna cisza
wyciagam reke pokazujac pięść
bo jestem silna w swej slabosci