4 odpowiedzi w tym temacie

[_Ayla_]

Mam szeroki uśmiech
co pomostem jest i kładką
miedzy bólem i żalami...

Czasem tonę i upadam
gryzę , drapię i rozrabiam.

Obejmuję wtedy brzozę
co swą bielą i zielenią
szumi dla mnie ukojeniem

i przegania wszystkie zmory
smutki, duchy i potwory.

Wystraszona wciąż osika,
co jej liście mają bzika

drżąco czeka , bo już wie

że w tym pięknym, leśnym szumie
uśmiech z moich warg wyfrunie.

I choć jeszcze łza na rzęsie
balansuje, drży i trzęsie

uczepiona resztek smutku

to już zachwyt w oku igra,
a mój uśmiech znowu wygrał!

I od nowa, aż do skutku!

[basiak]

Joluś, niech ten uroczy, szeroki uśmiech nie znika z Twojej gębusi, a biały pień brzozy niech zawsze będzie w zasięgu wzroku! :-D :-D :-D

[_Ayla_]

Dziękuję Basiu, mam sporo drzew w zasięgu wzroku i lubię ich towarzystwo :-)

:-*

[fred]

Sympatyczny wiersz.
Lubię las, drzewa, sad.
O tym chlonieciu energii drzew słyszalem gdzieś.
Bardzo ciekawe.

[Liwia]

Ayla, dziękuję... to był bardzo piękny wiersz... i Szalenie mi bliski. Kocham lasy, drzewa...

Pozdrawiam
Liwia