KRZYŚ
Rozpoczęty przez
Gość_konto_skasowane_*
, lis 10 2003 20:18
23 odpowiedzi w tym temacie
#1
Gość_konto_skasowane_*
Gość_konto_skasowane_*
-
- Gość
Napisano 10 listopad 2003 - 20:18
KRZYŚ
Marek był zdolnym, dobrze zapowiadającym się dzieckiem. Rodzice byli z niego bardzo dumni. Zapewniali mu wszelkie warunki rozwoju, wysłali do najlepszej szkoły, na kursy językowe. Gdy miał dwanaście lat przyszedł na świat braciszek. Marek był strasznie dumny, wszystkim dookoła o tym rozpowiadał i snuł marzenia, jak to będzie go uczył kopać piłkę, jak pójdą w tylko jemu znane miejsce nad rzeką, gdzie najlepiej biorą ryby.
Gdy przyszedł do szpitala, zobaczył na korytarzu ojca. Obok stał lekarz w białym kitlu i coś do niego mówił. Gdy podszedł bliżej, usłyszał - Niech pan mi wierzy, to nie ma sensu, lepiej go oddać do specjalistycznej placówki. Nie dacie sobie państwo rady.
Gdy wracali do domu, ojciec nic nie mówił. Płakał.
Po dwóch tygodniach wróciła mama. Bez braciszka. Płakała przez cały czas. Pytał, co się stało. Rodzice powtarzali, że braciszek na razie pozostanie w szpitalu, bo są jakieś komplikacje i żeby się nie denerwował, bo najważniejsza jest jego nauka. Był dużym, mądrym chłopcem. Nie chciał zadręczać pytaniami zrozpaczonych rodziców, którzy z jakiś powodów starali się odsunąć od niego złe wiadomości. Przykryli go szklanym, ochronnym kloszem. Uważali, że tak będzie dla niego lepiej. On tak nie uważał.
Pewnego dnia nie poszedł do szkoły. W tajemnicy przed rodzicami udał się do szpitala. Odnalazł lekarza, którego widział wcześniej z ojcem. Rozmowa trwała długo. Bardzo długo. Wieczność.
Wrócił do domu późnym wieczorem. Usiadł obok milczących rodziców i powiedział
- Kocham Krzysia, jest moim bratem i chcę by tutaj z nami był. Gdy rodzice gorąco zaprotestowali, on odwrócił się na pięcie i wyszedł z pokoju.
Kilka tygodni później Marek na własnych rękach wniósł braciszka przez próg domu. Rodzice myśleli, że po jakimś czasie sam się przekona, że to nie ma sensu. Krzysiem zaopiekują się wyspecjalizowane służby, a oni Markiem, który przecież tak dobrze się zapowiada. Bo przecież, czy jest w ludzkich siłach wytrzymać z dzieckiem, które nie widzi, nie słyszy, jest na wpół sparaliżowane i prawdopodobnie nie przeżyje nawet pięciu lat? Czy warto poświęcać na to swój czas i energię?
Mijały dni, tygodnie, miesiące. Rodzice wciąż wierzyli, że Marek w końcu zrezygnuje. Przecież jest taki zdolny. Musi się uczyć, pracować nad sobą, przed nim życie.
Marek pokochał Krzysia całym sercem. Każdą wolną chwilę spędzał przy nim. Przewijał, mył, karmił. Opowiadał, co w szkole, jak pobił się z kolegą z podwórka, bo nazwał go głupią siostrą miłosierdzia. Gdy mama zwracała mu uwagę, że na próżno mówi, bo Krzyś przecież nie słyszy, gwałtownie protestował - Krzyś może nie słyszy, ale pragnie słuchać, rozumiesz mamo? Nie rozumiała.
Wciąż czekał. Wiedział, że choroba braciszka jest nieuleczalna. Że nie ma żadnych szans. Łudził się, że znajdzie się jakiś cudowny lek. Potem i on stracił nadzieję. Czekał tylko na jedną, jedyną rzecz - uśmiech brata. Tak bardzo chciał zobaczyć jego radosną buzię. Czekał na próżno.
Wszyscy wokół: rodzice, nauczyciele, koleżanki i koledzy powtarzali wciąż to samo - to nie ma sensu. Zamykał się w sobie i coraz więcej czasu poświęcał Krzysiowi. Kosztem były kłopoty w szkole, coraz mniejsze grono przyjaciół, brak zrozumienia, a czasem wręcz wrogość. W tym swoim poświęceniu był przecież taki inny, taki nieracjonalny, nieżyciowy.
Mijały lata. Pięć, dziesięć, piętnaście. Wbrew zapowiedziom lekarzy, Krzyś wciąż żył. Może trzymała go przy życiu miłość brata? Rodzice odeszli wcześniej. Tragiczny wypadek samochodowy. Do końca nie mogli zrozumieć decyzji i determinacji Marka. Gdy zdarzyło się to nieszczęście był na drugim roku studiów. Brak pieniędzy zmusił go do podjęcia pracy i porzucenia nauki. Profesor, który wiązał z nim wielkie nadzieje, długo z Markiem rozmawiał. O sensie, a właściwie braku sensu, w tym jego uporze i determinacji w opiece nad kalekim bratem. Przecież jest taki zdolny, tyle może jeszcze w życiu osiągnąć. Musi tylko całkowicie poświęcić się nauce. Stypendium zagraniczne czeka już tylko na podpis dziekana. Marek zapytał - A kto zaopiekuje się Krzysiem? Mądry, stary profesor nie odpowiedział. Racjonalna nauka nie znała odpowiedzi na tak trudne problemy, przed jakimi musiał na co dzień stawać jego ulubiony student.
W wieku 18 lat Krzyś zmarł. Nie uśmiechnął się do samego końca, choć tak bardzo czekał na to brat. Gdy wrócił do pustego domu, przez krótką chwilę przeszła mu przez głowę myśl - czy to miało sens? To było pierwszy raz. Nigdy wcześniej nie zadawał sobie tego pytania. Zadawali go za to nieustannie wszyscy wokół.
Jakoś ułożył sobie życie. Ożenił się. Skończył nawet wieczorowo studia. Na zrobienie kariery było już za późno. Niewielka pensja nauczycielska, małe mieszkanko i coraz częstsze kłótnie z żoną o brak pieniędzy, że zmarnował sobie życie, że jego koledzy zaszli tak daleko, a on przecież mógł tak wiele osiągnąć, taki był zdolny. Podczas kolejnej awantury żona zdjęła ze ściany zdjęcie Krzysia i rzuciła w kąt pokoju. Stłukło się szkło, połamała ramka. Następnego dnia na nowo oprawione zdjęcie powróciło na swoje miejsce na ścianie. Żona wyszła. Nie wróciła już nigdy. Odchodząc powiedziała - Twoja miłość do brata zniszczyła nie tylko nasz związek, ona zniszczyła przede wszystkim całe twoje życie. Wtedy po raz drugi przyszła ta myśl - może jest w tym racja, może nie miało to sensu? Trwało to tylko przez moment.
Ciężko zapadł na zdrowiu około pięćdziesiątki. Lekarze długo zmagali się z jego chorobą. On jednak nie walczył. W końcu usłyszał od jednego z nich - Dlaczego pan nam nie pomaga? My robimy wszystko, co możliwe. Ale pan musi nam pomóc, pan musi chcieć żyć! Odpowiedział
- A dla kogo mam żyć panie doktorze?
- Nie ma pan nikogo bliskiego? Dzieci, rodzice, żona...
- Nie, nie mam. Widzi pan to zdjęcie - wskazał ręką na fotografię postawioną na szpitalnej szafce - to jest Krzyś. Gdyby żył, moje życie miałoby sens...
Lekarz przez dłuższą chwilę przyglądał się skurczonej, schorowanej sylwetce chłopca na fotografii. Był medykiem, szybko, fachowo ocenił jego stan. Spojrzał na Marka, chciał go o coś zapytać, ale jego pacjent miał zamknięte oczy. Odwrócił się i wyszedł bardzo cicho zamykając za sobą drzwi.
Miesiąc później Marek odszedł. Podobno przed samą śmiercią promieniał radością i powtarzał - Krzysiu, ty się śmiejesz! Kochany łobuzie, ty się śmiejesz!
G O B I
#2
Dolores
-
- Użytkownik
-
- 126 postów
Mruk
Napisano 10 listopad 2003 - 21:54
Gobusiu.
Dziękuję Ci za to opowiadanie.
Tak wiele w nim prawdy.
Nie potrafię wyrazić swojego wzruszenia.
Po prostu.......dziękuję.
Pozdrawiam
Dziękuję Ci za to opowiadanie.
Tak wiele w nim prawdy.
Nie potrafię wyrazić swojego wzruszenia.
Po prostu.......dziękuję.
Pozdrawiam
Tylko życie poświęcone innym warte jest przeżycia...
#3
-Ania-
-
- Użytkownik
-
- 131 postów
Mruk
Napisano 10 listopad 2003 - 23:20
niesamowite...
gratuluje i pozdrawiam
Ania
gratuluje i pozdrawiam
Ania
Podobno szczęściem można zarazić się jak chorobą. Ale jakoś nie widać epidemii.
A. Neveux
A. Neveux
#4
Skangur
-
- Użytkownik
-
- 849 postów
Gawędziarz
Napisano 11 listopad 2003 - 09:12
Choć to smutna historia, ale ucieszyłem się że jest tu znowu wpisana. Czytałem ją kilka razy i kilka razy przeżywałem ją od nowa.
Dziękuję Gobi i pozdrawiam.
Dziękuję Gobi i pozdrawiam.
Skangur
Dla świata jesteś nikim,
ale dla kogoś możesz być całym światem.
Dla świata jesteś nikim,
ale dla kogoś możesz być całym światem.
#5
Nilfheim
-
- Użytkownik
-
- 513 postów
Sufler
Napisano 27 lipiec 2004 - 02:03
Brrrrr... brzmi to jak scenariusz thillera psychologicznego ... ew. scenariusz wyciskacza łez lecącego w cyklu "Prawdziwe historie" w czwartek w TVN
Bestia najgorsza zna trochę litości , lecz ja jej nie znam , więc nie jestem bestią.
Youth's like diamonds in the sun
And diamonds are forever
Youth's like diamonds in the sun
And diamonds are forever
#6
Mała
-
- Przyjaciele
-
- 961 postów
Gawędziarz
Napisano 27 lipiec 2004 - 07:50
SERDECZNE WYRAZY WSPÓŁCZUCIA DLA NILA ZA BRAK WRAŻLIWOŚCI... :twisted: GOBI TO PIĘKNE.DZIĘKI.
Każda chwila, która mogłaby być wykorzystana lepiej, jest stracona.
#7
Nilfheim
-
- Użytkownik
-
- 513 postów
Sufler
Napisano 27 lipiec 2004 - 08:15
Niom , nigdy nie miałem wrażliwości dla głupoty . A takie uprawianie altruizmu to dobrze wyglada w teorii i na papierze (ew. na jakimś serwerze hehe) w czyjes radosnej twórczosci a nie w zyciu 
No ale po przeczytaniu przeciez wypada wyrazic pare "ochów, achów" i innych jęków rozkoszy i zachwytu
No ale po przeczytaniu przeciez wypada wyrazic pare "ochów, achów" i innych jęków rozkoszy i zachwytu
Bestia najgorsza zna trochę litości , lecz ja jej nie znam , więc nie jestem bestią.
Youth's like diamonds in the sun
And diamonds are forever
Youth's like diamonds in the sun
And diamonds are forever
#8
Mała
-
- Przyjaciele
-
- 961 postów
Gawędziarz
Napisano 27 lipiec 2004 - 08:22
A dla swojej głupoty wrażliwość masz? Czasem wypowiadasz się jak człowiek a czasem...Nie musisz tego czytać.
Każda chwila, która mogłaby być wykorzystana lepiej, jest stracona.
#9
Nilfheim
-
- Użytkownik
-
- 513 postów
Sufler
Napisano 27 lipiec 2004 - 09:11
Mała nie bij piany pod publiczke bo sie zaplujesz Lepiej powiedz wreszcie coś sensownego dlaczego niby to jest piekne ? Rozpływać sie w ekstazie nad opowiadankiem umiesz ale w tych swoich intelektualnych skurczach rozkoszy cos nie możesz do niczego dojść 
Lepiej powiedz wreszcie coś sensownego dlaczego niby to jest piekne ? Rozpływać sie w ekstazie nad opowiadankiem umiesz ale w tych swoich intelektualnych skurczach rozkoszy cos nie możesz do niczego dojść
Bestia najgorsza zna trochę litości , lecz ja jej nie znam , więc nie jestem bestią.
Youth's like diamonds in the sun
And diamonds are forever
Youth's like diamonds in the sun
And diamonds are forever
#10
JacentyK
-
- Użytkownik
-
- 315 postów
Sufler
Napisano 27 lipiec 2004 - 09:24
Niom , nigdy nie miałem wrażliwości dla głupoty . A takie uprawianie altruizmu to dobrze wyglada w teorii i na papierze (ew. na jakimś serwerze hehe) w czyjes radosnej twórczosci a nie w zyciu
Rozumiem, że jesteś za automatyczną eutanazją dzieci, które przy porodzie mają problemy (DPM, Down i inne). No tak, najlepiej zrzucić takiego chorego człowieka w przepaść i po kłopocie. A co - zero problemu :-D, No jasne Hitler miał rację, o naród i jego czystość i zdrowie trzeba dbać ;-). Może uruchom Oświęcim dla ludzi chorych, pomożesz Państwu i ZUS-owi, a co - trzeba kimś załatać dziurkę w budżecie.
To co ty nazywasz atriuzmem, inni nazywają miłością, i to opowiadanie jest właśnie o miłości. Ale widzę, że ty nie wierzysz w miłość, poświęcenie się drugiej osobie.
Widzę że głupotą dla Ciebie jest wszystko to, co niesie za sobą ciupinkę wyrzeczeń, poświęcenia. A człowiek powinień dbać tylko o własny tyłek, i innych mieć tam. Niech żyje konsupcja i luksus wygody.
Dla mnie to jest EOT. (Koniec tematu).
Jacek Kruszniewski ( JacentyK vel stary_smok )
"Serce rozważne szuka mądrości, usta niemądrych sycą się głupotą."
(Prz 15:14)
)"Serce rozważne szuka mądrości, usta niemądrych sycą się głupotą."
(Prz 15:14)
#11
Nilfheim
-
- Użytkownik
-
- 513 postów
Sufler
Napisano 27 lipiec 2004 - 09:47
Dobre
Po pierwsze nie zauwazylem , żebym gdziekolwiek napisał o eutanazji
Po drugie - czy ja cos pisałem o Auschwitz dla chorych ?
Po trzecie gdziez to mówilem ,ze Hitler miał racje ?
Oskarżenia rodem z rozgłośni RM Nie chodzi do kościoła ? Pewno na wskroś satanista !!! ( na wskroś to najgorszy gatunek czciciela diabła )
... a tak w ogole jeszcze nie zostałem oskarzony o czarna magie i kult diabła hihi ale nadal na to czekam 
Przede wszystkim zeby sie poswiecac trzeba widziec w tym jakikolwiek sens Tutaj juz od poczatku tego sensu nie bylo . Gorzej . Poswiecenie doprowadzilo do maniakalnej wrecz obsesji ktora w koncu zniszczyła kompletnie zycie faceta Co to za róznica czy miał brata przy sobie czy w zakładzie ? Ano taka , ze oddanie brata do zakładu byłoby "napietnowane gniewem i oburzeniem " potencjalnych czytelników a facet który to zrobił byłby uosobieniem tego złego ohydnego egoisty który poświecił rodzine dla kariery Natomiast poświecone zamienione w obsesje ktora doprowadza w koncu do śmierci jest jak najbardzie aprobowane W koncu to jest cool prawda? Oczywiscie nie mozna bylo znaleźć z sytuacji wyjscia posredniego , bo historyjka nie byłaby wtedy "wzruszajacym wyciskaczem łez"
Po pierwsze nie zauwazylem , żebym gdziekolwiek napisał o eutanazji
Po drugie - czy ja cos pisałem o Auschwitz dla chorych ?
Po trzecie gdziez to mówilem ,ze Hitler miał racje ?
Oskarżenia rodem z rozgłośni RM
Nie chodzi do kościoła ? Pewno na wskroś satanista !!! ( na wskroś to najgorszy gatunek czciciela diabła ) ... a tak w ogole jeszcze nie zostałem oskarzony o czarna magie i kult diabła
hihi ale nadal na to czekam Przede wszystkim zeby sie poswiecac trzeba widziec w tym jakikolwiek sens Tutaj juz od poczatku tego sensu nie bylo . Gorzej . Poswiecenie doprowadzilo do maniakalnej wrecz obsesji ktora w koncu zniszczyła kompletnie zycie faceta Co to za róznica czy miał brata przy sobie czy w zakładzie ? Ano taka , ze oddanie brata do zakładu byłoby "napietnowane gniewem i oburzeniem " potencjalnych czytelników a facet który to zrobił byłby uosobieniem tego złego ohydnego egoisty który poświecił rodzine dla kariery
Natomiast poświecone zamienione w obsesje ktora doprowadza w koncu do śmierci jest jak najbardzie aprobowane W koncu to jest cool prawda? Oczywiscie nie mozna bylo znaleźć z sytuacji wyjscia posredniego , bo historyjka nie byłaby wtedy "wzruszajacym wyciskaczem łez"
Bestia najgorsza zna trochę litości , lecz ja jej nie znam , więc nie jestem bestią.
Youth's like diamonds in the sun
And diamonds are forever
Youth's like diamonds in the sun
And diamonds are forever
#12
Mała
-
- Przyjaciele
-
- 961 postów
Gawędziarz
Napisano 27 lipiec 2004 - 09:56
Nilu!
Niczego nie robię pod publiczkę a jeśli tego nie widzisz to masz problemy ze wzrokiem. Jak mam tłumaczyć Tobie coś co jest poza zakresem Twojego pojmowania?Miłość,bezinteresowność,poświęcenie..?Jesteś pewien że takie historie nie zdarzają się w życiu?A rodzice którzy rezygnują z pracy rehabilitować swoje dzieci,rodzice,obcy ludzie oddający nerki,szpik itd?Znasz historię chłopaka który stał się matką i ojcem dla swojego młodszego rodzeństwa??I czy Ty myślisz że to wszystko się nie zdarza?Ty masz najwyraźniej zupełnie inny system wartości,dlatego nie jesteś w stanie tego zrozumieć. 
Niczego nie robię pod publiczkę a jeśli tego nie widzisz to masz problemy ze wzrokiem.
Jak mam tłumaczyć Tobie coś co jest poza zakresem Twojego pojmowania?Miłość,bezinteresowność,poświęcenie..?Jesteś pewien że takie historie nie zdarzają się w życiu?A rodzice którzy rezygnują z pracy rehabilitować swoje dzieci,rodzice,obcy ludzie oddający nerki,szpik itd?Znasz historię chłopaka który stał się matką i ojcem dla swojego młodszego rodzeństwa??I czy Ty myślisz że to wszystko się nie zdarza?Ty masz najwyraźniej zupełnie inny system wartości,dlatego nie jesteś w stanie tego zrozumieć.
Każda chwila, która mogłaby być wykorzystana lepiej, jest stracona.
#13
Nilfheim
-
- Użytkownik
-
- 513 postów
Sufler
Napisano 27 lipiec 2004 - 10:04
Mówimy teraz o konkretnym przykładzie Mała wiec skup sie raczej na tym a nie uogólniaj Jak na razie nie odpowiedzialas dlaczego to opowiadanie jest "oooooooch jakie piekne oooooch jakie wspaniałe ooooch jakie wzruszajace "
wiec skup sie raczej na tym a nie uogólniaj Jak na razie nie odpowiedzialas dlaczego to opowiadanie jest "oooooooch jakie piekne oooooch jakie wspaniałe ooooch jakie wzruszajace "
Bestia najgorsza zna trochę litości , lecz ja jej nie znam , więc nie jestem bestią.
Youth's like diamonds in the sun
And diamonds are forever
Youth's like diamonds in the sun
And diamonds are forever
#14
Mała
-
- Przyjaciele
-
- 961 postów
Gawędziarz
Napisano 27 lipiec 2004 - 10:16
Na konkretnym przykładzie,a jeśli już masz takie problemy ze wzrokiem to naprawdę zwróć się lekarza okulisty z prośbą o wypełnienie dokumentu kwalifikującego Cię na Komisję Lekarską .Nie każdego stać na takie poświęcenie jak tego chłopaka,to jego wybór-kochał i tyle...Jeśli nie chciałby tego nie zrobiłby-po prostu.Bezgraniczna miłość i poświęcenie...A gdybyś TY znalazł się w takiej sytuacji? Co byś zrobił?Odpowiedz.
.Nie każdego stać na takie poświęcenie jak tego chłopaka,to jego wybór-kochał i tyle...Jeśli nie chciałby tego nie zrobiłby-po prostu.Bezgraniczna miłość i poświęcenie...A gdybyś TY znalazł się w takiej sytuacji? Co byś zrobił?Odpowiedz.
Każda chwila, która mogłaby być wykorzystana lepiej, jest stracona.
#15
Nilfheim
-
- Użytkownik
-
- 513 postów
Sufler
Napisano 27 lipiec 2004 - 10:43
No tak obsesyjna miłość która doporowadza do samodestrukcji i śmierci Tak naprawde jesli sie dobrze przyjrzec to raczej objaw skrajnego egoizmu Robiac dobrze bratu przede wszystkim robił dobrze sobie Opowiadanko jest utragizowane do granic mozliwości - w koncu dlaczego praca zmusiła faceta do rzucenia studiów ? Nie mógł pogodzic jednego z drugim ? No tak oczywiscie nie mogl bo ktos sie musiał Krzysiem opiekowac Ale kto sie nim opiekowal jak byl w pracy ? Jak zauwazamy równiez facet nie miał (poza rodzicami) zadnej innej rodziny która by pomogła ( to tak zeby bylo tragiczniej) jak i równiez nie znalazł sobie w miedzyczasie dziewczyny ( mogłaby mu pomóc) no ale przeciez te kobiety to tylko na kase leca a nie na wspaniałego faceta A moze wszyscy sie od niego odsuneli bo ... facet wpadł w obsesje i zaczal byc juz troszke niezrównoważony ?
Oczywiście ,że nie podporzadkowałbym i nie poswieciłbym swojego zycia w taki sposób Istnieje pare innych rozwiazan - rowniez w ostatecznosci zakład opieki
Tak naprawde jesli sie dobrze przyjrzec to raczej objaw skrajnego egoizmu Robiac dobrze bratu przede wszystkim robił dobrze sobie Opowiadanko jest utragizowane do granic mozliwości - w koncu dlaczego praca zmusiła faceta do rzucenia studiów ? Nie mógł pogodzic jednego z drugim ? No tak oczywiscie nie mogl bo ktos sie musiał Krzysiem opiekowac Ale kto sie nim opiekowal jak byl w pracy ? Jak zauwazamy równiez facet nie miał (poza rodzicami) zadnej innej rodziny która by pomogła ( to tak zeby bylo tragiczniej) jak i równiez nie znalazł sobie w miedzyczasie dziewczyny ( mogłaby mu pomóc) no ale przeciez te kobiety to tylko na kase leca a nie na wspaniałego faceta A moze wszyscy sie od niego odsuneli bo ... facet wpadł w obsesje i zaczal byc juz troszke niezrównoważony ? Oczywiście ,że nie podporzadkowałbym i nie poswieciłbym swojego zycia w taki sposób Istnieje pare innych rozwiazan - rowniez w ostatecznosci zakład opieki
Bestia najgorsza zna trochę litości , lecz ja jej nie znam , więc nie jestem bestią.
Youth's like diamonds in the sun
And diamonds are forever
Youth's like diamonds in the sun
And diamonds are forever
#16
Mała
-
- Przyjaciele
-
- 961 postów
Gawędziarz
Napisano 27 lipiec 2004 - 10:54
Jakie to rozwiązania według Ciebie? Oprócz wspomnianego przez Ciebie zakładu opieki?
Każda chwila, która mogłaby być wykorzystana lepiej, jest stracona.
#17
Nilfheim
-
- Użytkownik
-
- 513 postów
Sufler
Napisano 27 lipiec 2004 - 11:07
Pomoc rodziny , dziewczyny , wolontariusza itp ... Wychodziloby tak naprawde na to ze facet nie chciał tej pomocy :twisted:
Bestia najgorsza zna trochę litości , lecz ja jej nie znam , więc nie jestem bestią.
Youth's like diamonds in the sun
And diamonds are forever
Youth's like diamonds in the sun
And diamonds are forever
#18
Mała
-
- Przyjaciele
-
- 961 postów
Gawędziarz
Napisano 27 lipiec 2004 - 11:13
Na rodzinę nie zawsze można liczyć,dziewczyna może mu się nie trafiła?Wolontariat a owszem...Czasem wychodzi z Ciebie człowiek i dobrze
Każda chwila, która mogłaby być wykorzystana lepiej, jest stracona.
#19
Nilfheim
-
- Użytkownik
-
- 513 postów
Sufler
Napisano 27 lipiec 2004 - 11:37
Mała
A tak na marginesie to przez cały czas chce powiedziec ,ze taka sytuacja w jakiej znalazl sie ten facet wcale nie musi prowadzic do męczennictwa w słuzbie jakies ideii
A tak na marginesie to przez cały czas chce powiedziec ,ze taka sytuacja w jakiej znalazl sie ten facet wcale nie musi prowadzic do męczennictwa w słuzbie jakies ideii
Bestia najgorsza zna trochę litości , lecz ja jej nie znam , więc nie jestem bestią.
Youth's like diamonds in the sun
And diamonds are forever
Youth's like diamonds in the sun
And diamonds are forever
#20
Mała
-
- Przyjaciele
-
- 961 postów
Gawędziarz
Napisano 27 lipiec 2004 - 11:55
Ale to jego wybór.I nie sądze aby uważał się za męczennika.Jeśli ktoś chce żyć w ten sposób uważam że należy się mu szacunek i to duży.Nie zauważyłeś że pokochał i żył dla uśmiechu swojego brata??Na który czekał...To była treść jego życia.
Każda chwila, która mogłaby być wykorzystana lepiej, jest stracona.
Użytkownicy przeglądający ten temat: 0
0 użytkowników, 0 gości, 0 anonimowych
