1 odpowiedź w tym temacie

[Skangur]

OGRODY

Ogrody pełne marzeń,
Kwitną tęczą rozpostartą
Nad moim niebem.
Pogrążony w nich myślami,
Szaleję z chęci ich spełnienia.
Czy dane mi jednak to będzie?
O tak! - Muszę zatracić się w ich spełnianiu.

Dogonić je - jeśli uciekają.
Schwytać w pajęczą sieć tęsknoty
I walczyć, walczyć o nie.
Myśl o ich spełnieniu nie tonie.
Są zawsze rozrzucone,
Niczym nietoperza błony
Poprzerywane grządkami niepewności.

Czasem to złości,
Gdy masz je w zasięgu ręki,
A one, więdną pod dotknięciem zmysłów.
To nic - po nich wyrastają następne.
Sięgam w tedy znowu gwiazd mojego nieba
Żyć w nich muszę, żyć w nich trzeba.


Autor: Skangur 20. 07. 2003.

[basiak]

Mam nieodpartą chęć wrócić do wiersza, który bardzo mi się podoba i do którego mam szczególny sentyment. :oops: Jego autor o tym wie, bo wyraziłam mój zachwyt kiedyś prywatnie, ale teraz kiedy znów pojawił się w Iponkowie pragnę to zrobić na forum. Wymowa wiersza "Ogrody" jest tak uniwersalna i ponadczasowa, że każdy mógłby się pod tym wierszem podpisać, a jego treść nigdy się nie zestarzeje dopóki tylko człowiek potrafi marzyć. (H)
Pokazuj nam Sylwku nadal ogrody pełne kwitnących marzeń. (cmok)