2 odpowiedzi w tym temacie

[trigo]

Dla przypomnienia podaję, że rząd Polski w całości akceptuje acquis communataire w części "Polityka społeczna i zatrudnienie" i nie domaga się derogacji w tym obszarze, w którym znajduje się stanowisko negocjacyjne rządu dotyczące osób niepełnosprawnych.
Zestaw praw i przepisów unijnych (acquis comminautaire) muszą zaakceptować wszystkie państwa przystępujące do Unii Europejskiej.

Działania Unii opierają się na traktatach i wydawanych w oparciu o nie innych aktach prawa wspólnotowego.

Polityka społeczna UE ma za zadanie wyrównywanie warunków słabszych ekonomicznie grup ludności państwa członkowskich Unii.

1. Traktat Amsterdamski
2. Konwencje i Deklaracje
3. Programy UE na rzecz ON (HELIOS I, HELIOS II, SOCRATES, MŁODZIEŻ DLA EUROPY, LEONARDO DA VINCI0
4. Zalecenia. Uchwały, Komunikaty, Rezolucje

Parlament Europejski wspólnie z innymi organizacjami UE opracowuje dla wszystkich państw członkowskich jednolite prawo dotyczące m.in. osób niepełnosprawnych.

W krajach UE prawa ON są gwarantowane ustawami ogólnymi, przepisami szczegółowymi, konstytucją.

Nadzór nad przestrzeganiem przepisów sprawują organy administracyjne krajowe i regionalne, a także Rzecznicy Praw Osób Niepełnosprawnych.

Najważniejsze zadania krajów UE w rozwiązywaniu problemów ON:

1. Zapobieganie powstawania niepełnosprawności, przeciwdziałanie uszkodzeniom oraz sytuacjom, w których uszkodzenia powodują trwałe ograniczenie funkcjonalne lub niepełnosprawność.
Muszę w tym miejscu przywołać definicję USZKODZENIA, wprowadzoną przez Światową Organizację Zdrowia (WHO) . Jest to utrata świadomości lub nieprawidłowość struktury funkcji anatomicznej.
UPOŚLEDZENIE - poszkodowanie wynikające z USZKODZENIA lub NIEPEŁNOSPRAWNOŚCI, ograniczające lub uniemożliwiające pełnienie przez jednostkę ról , jakie uznaje się za normalne (wziąwszy pod uwagę wiek, płeć, czynniki społeczne i kulturowe) dla danej osoby.
NIEPEŁNOSPRAWNOŚĆ - ograniczenie lub brak (wynikający z USZKODZENIA) możliwości wykonywania pewnych czynności w sposób lub w zakresie uznanym za normalny dla ludzi.

Zapobieganie poprzez m.in. opiekę prenatalną, opiekę nad noworodkiem, profilaktykę zdrowotną, szkolenia w zakresie odżywiania, zwalczanie chorób o charakterze lokalnym (w Polsce np. gruźlica), zapobieganie przypadkom niepełnosprawności wynikającym z zanieczyszczenia środowiska lub z uszkodzeń wrodzonych lub nabytych.

2. Rehabilitacja - jest to proces mający na celu przywrócenie w możliwie wysokim stopniu sprawności organizmu, przystosowanie do życia społecznego osób, które z powodu wad wrodzonych, nabytych, choroby bądź urazu są osobami niepełnosprawnymi lub doznały przemijającej względnie trwałej utraty zdrowia.

3. Dostępność - poprzez eliminowanie wszelkiego typu barier, w tym także społecznych

4. Pomoc indywidualna - opieka medyczna, leczenie, pomoc finansowa (renty, zasiłki, ulgi
podatkowe, nieoprocentowane kredyty)

5. Zwalczanie dyskryminacji - zapobieganie odmiennemu traktowaniu osób niepełnosprawnych


RADA EUROPY także prowadzi działania na rzecz ON. Oto narzędzia zapewniające ON wyrównywanie szans i równe prawa polityczne, społeczne, ekonomiczne socjalne:

1. Europejska Konwencja o Ochronie Praw Człowieka i Podstawowych Wolności
2. Europejska Karta Socjalna (Europejska Karta Społeczna)
Polska ratyfikowała EKS 17.06.1997 r. A tym samym zobowiązała się m.in. do przestrzegania prawa ON do samodzielności, integracji społecznej, udziału w życiu społecznym w równym stopniu z osobami pełnoprawnymi.

Polska szczyci się pięknymi prawami wobec osób niepełnosprawnych: Ich prawa są chronione
-Konstytucją
-ustawami zwykłymi
- o rehabilitacji zawodowej i społecznej
- o pomocy społecznej
- o zatrudnianiu, zapobieganiu bezrobociu
- o powszechnym ubezpieczeniu zdrowotnym
- o systemie ubezpieczeń społecznych
- o podatku dochodowym
-rozporządzeniami i innymi dokumentami.

Prawa ON są zawarte w:

Karcie Praw Osób Niepełnosprawnych
Rządowym Programie na rzecz ON i ich integracji ze społeczeństwem

[trigo]

Zadaniem Rządu powinno być godzenie, prowadzenie rzetelnej polityki integracyjnej, informacyjnej. Społeczeństwo doinformowane - nawet biedne - nie będzie sarkało na "specjalne" prawa słabszych grup. Tyle, że te prawa muszą funkcjonować nie tylko na papierze. Moim zdaniem to nie działanie tych praw budzi antagonizmy, lecz ciągłe upominanie się o ich przestrzeganie. A to już rola władzy, by nie trzeba było ciągle "walczyć' o coś pozornie wywalczonego i ujętego w zgrabne prawne reguły.
Przykład: prawo do załatwiania spraw urzędowych poza kolejnością, także przyjęcia przez lekarza. Jak to wygląda w praktyce? Jest kolejka podenerwowanych ludzi. Zjawia się osoba niepełnosprawna lub opekun z taką osobą i chce skorzystać ze swoich "przywilejów". Podnosi się wrzawa, ludzie z kolejki są wściekli i głośno wyrażają swoje uczucia. Dlaczego? Przecież takie jest prawo!
A teraz gdyby wróciły (z niechlubnych czasów, ale tarfiały się wówczas i dobre pomysły) napisy w okienkach pocztowych, bankach, urzędach, przychodniach informujące, że takie i takie osoby na podstawie takich ustaw mają prawo. Przy dobrej informacji nikt by nie zazdrościł uprawnień, ponieważ byłyby kojarzone po pierwsze z namacalnym przepisem prawnym (czarno na białym) a po drugie z powodem wydania takiego przepisu. Przecież niepełnosprawności naszych dzieci nikt nam nie zazdrości.
Otoczenie słuchając ciągłych żalów tej grupy społecznej odczuwa autentyczne zniechęcenie. To samo otoczenie znając uciążliwość różnych form niepełnosprawności, a także znając sposoby niwelowania jej skutków, na pewno nie będzie przeciwne "specjalnym" prawom, powodującym wyrównywanie szans słabszych grup społecznych.
Dlatego ważna jest informacja, poznanie problemów "innych" grup społecznych, zbliżenie się do nich.
A my, najbardziej zainteresowani? Rodzice dzieci z zD i innymi niepełnosprawnościami?
Będziemy nadal tylko utyskiwać na ciężkie czasy, na jawną niesprawiedliwość (bo jest nią chyba łamanie międzynarodowych i naszych polskich praw), społeczeństwo będzie nadal "uciekało na drugą stronę" bariery, byle dalej od cierpiętności i roszczeniowości (oj, chyba jakieś słowa "wydumałam"). Tylko dlaczego, do diabła mamy być "roszczeniowi". Czy upominanie się o respektowanie istniejących praw jest postawą roszczeniową? To po jaką ch.. te prawa są? Żeby stwarzać pozory przed Unią, bo "Wspólnota przywiązuje coraz większą wagę do tzw.socjalnego wymiaru integracji"?

A jeśli juz ktoś tak bardzo zazdrości nam "papierowych" praw, niech adoptuje niepełnosprawne dziecko! Tyle ich czeka na miłość w domach dziecka!


http://forum.onet.pl...gram.html#dalej

[sonia]

napisałaś wszystko - można tylko "przełknąć".

Ale czy będzie lepiej? - poczytajcie co sygnalizuje kolega z innego forum:
http://www.dzieci.or...ct=ST;f=10;t=67

http://www.rp.pl/gaz...j/kraj_a_1.html

http://arch.rp.pl/a/...002082620020826

http://arch.rp.pl/a/...002080120020831

http://arch.rp.pl/a/...002080120020831

Czyli "łatanie" dziur budżetowych najuboższymi i niepełnosprawnymi STAJE SIĘ MODNE I WYTRWAŁE!!!!