Szanowni Państwo!
Jestem studentką IV roku psychologii i rozpoczynam pisanie pracy magisterskiej. Chcę zająć się tematem, który jest często pomijany i krytykowany. Celem moich badań jest uzyskanie informacji na temat oceny zachowań osób przewlekle chorych. Zachowania takie mogą być postrzegane przez otoczenie jako nieetyczne, a tak naprawdę część z nich będzie podyktowana chorobą przewlekłą.
Jestem na etapie tworzenia kwestionariusza i potrzebuję pomocy w stworzeniu listy zachowań osób przewlekle chorych wobec swoich bliskich. Przesyłam kilka moich pomysłów:
1. Udawanie objawów choroby po to, by wzbudzić większe zainteresowanie swoją osobą.
2. Zasłanianie się chorobą po to, by uniknąć wykonywania obowiązków domowych.
3. Zmuszanie osoby bliskiej do zmiany planów i dostosowania ich do preferencji osoby chorej.
4. Nakłanianie osoby bliskiej do spełniania różnych zachcianek osoby chorej, co ma stanowić rekompansatę jej cierpienia związanego z chorobą.
5. Gorsze niż zazwyczaj traktowanie osoby bliskiej przez osobę przewlekle chorą z powodu nasilenia objawów jej choroby.
6. Wykorzystywanie swojej choroby po to, by zdobyć przewagę nad innymi i otrzymać coś, co niekoniecznie osobie chorej się należało.
7. Demonstracyjne ukazywanie osobie bliskiej swojej słabości, po to, by wzbudzić litość.
8. Usprawiedliwianie niektórych przykrych dla otoczenia zachowań własną chorobą.
9. Tłumaczenie dokuczliwej dla najbliższych zmienności nastrojów chorobą.
Sama od siedmiu lat choruję przewlekle i wiem, że część takich zachowań w życiu osoby chorej ma miejsce. Z tego powodu chcę zbadać reakcje najbliższego otoczenia na takie zachowania oraz to, na ile uważają je za właściwe i czy są w stanie je zaakceptować.
Bardzo proszę o podobne przykłady zachowań, które są związane z Państwa doświadczeniami oraz krytykę tego, co udało mi się stworzyć.
Z góry dziękuję za wszelką pomoc.
