Inną często spotykaną metodą jest terapia z udziałem psa, która jest formą terapii kontaktowej z udziałem odpowiednio przystosowanych psów, wspomagająca inne rodzaje terapii (ruchu, mowy, psychoterapię). Może być stosowana u osób z różnymi schorzeniami, przynosząc doskonałe efekty. Jest adresowana zarówno do dzieci, osób dorosłych, jak i starszych. Obecność psa na zajęciach terapeutycznych stanowi doskonałą motywację do podejmowania działań, wprowadza do terapii spontaniczność, radość i daje poczucie bezpieczeństwa. Zadaniem dogoterapii jest pomoc w przywróceniu ludziom zdrowia, uśmiechu i wiary we własne siły. Poprzez terapię można:
Rozwijać mowę, wzbogacać słownik.
Przełamywać lęk.
Rozwijać funkcje poznawcze.
Stymulować zmysły, ćwiczyć koncentrację, koordynację ruchów, orientację przestrzenną.
Rozwijać myślenie przyczynowo-skutkowe.
Stymulować pracę mięśni poprzez wykonywanie ćwiczeń ruchowych.
Budować poczucie własnej wartości, pewności siebie, bezpieczeństwa.
Podnosić aktywność, uczyć samodzielności, odpowiedzialności.
Łagodzić stres, samotność.
Rozwijać spontaniczną aktywność.
Motywować i mobilizować do podejmowania działań.
Uczyć właściwych postaw w stosunku do zwierząt.
Uczyć zasad bezpiecznego postępowania z psami.
Budować więzi emocjonalne u osób z trudnym kontaktem
Próbowałeś tego ?
Co do drugiego pytania, to pewnie efekt tego porażenia. Mózg jest centrum wszystkich układów w organizmie. Do nich zalicza się układ nerwowy, który jest istotny w poruszaniu się.
, a wiec jestem osoba z mpd i miewam lepsze i gorsze dni, chodzi o to ze jednego dnia chodzę bardzo dobrze, czuje się dość swobodnie natomiast drugiego spastyczność jest juz silniejsza, bardziej przejmuje się tym czy ktoś sie na mnie patrzy czuje sie wtedy jak by osaczony bo nie mogę być sobą i wtedy się spinam. Pierwsze pytanie to jak temu zaradzić. Natomiast drugie to DLACZEGO tak sie dzieje ze jednego dnia jest bardzo dobrze natomiast drugiego już całkiem inaczej. Czekam na odpowiedzi. Pozdrawiam 
