18 odpowiedzi w tym temacie

[Kasiaczek]

Smutek rozrywa me mysli,
Które powstaly rok temu,
W noc ciepla majowa,
Serce zgaslo pewnego czlowieka,
Zgasla ma radosc do swiata,
Oczy malutkie nie zdazyly sie obudzic
A juz musialy zasnac na wieki.
Serce ma rozpacz rozerwalo
I zostawilo po sobie nie spelnione
Marzenie o pewnym czlowieku...




Ten wiersz napisałam dla człowieka który nie zdązył się pojawić na tym świecie a już musiał odejsc... A był moim pięknym dziecinnym marzeniem... Nie wiele brakowało dla spełnienia pięknego marzenia :cry: ale sie nie stało.....

[Kasiaczek]

Za oknem szaro, spadaja liscie.
W mym pokoju coraz ciemniej.
A moze to moje wyobrazenie ?
To jest jesien, nie tylko w moim sercu.
Lecz na swiecie tez. Jest juz jesien...

[Kasiaczek]

Szczescie splata figle
Zawsze mówimy, ze go brakuje
Szukamy go wszedzie
A ono ciagle jest
Ale ukrywa sie
W obawie, ze nie potraktujemy go jako dar
Tylko jak kolej rzeczy
Szczescie jest w nas
Lecz czasem je chowamy w malym pudelku
Które otwiera sie w naj mniej spodziewanym momencie
Naszego zycia...

[Kasiaczek]

Siedzę nad stawem i czuję,
Jak krople mych łez wpadają do wody.
One leją sie z mych oczu,
Płyną po policzku, są słone, gorzkie...
Tak gorzkie, jak mój smutek,
Który dotyczy tylko mnie...
Nie dotyczy mojej rodziny, moich przyjaciół...


Staram się, by łzy przestały płynąć,
Saram się zostawić smutek nad stawem,
Staram się zostawić zapomnienie.
By już to, co bolało i boli przestało być moim bólem
By było bólem nieznanym,
Tak jak nikt nie zna lub nie poczuł mojego strasznego smutku.


Odeszłam od Ciebie, zostawiłam łzy
Lecz nie zostawiłam swojego smutku...
Ja chciałam, ale to on zdecydował, że zostanie moim przyjacielem.
Wiem, że smutek na chwile mnie opuści, pożegna...
Ale to tylko t, moja jedyna, bezcenna chwila...
...bez Ciebie!!!!!

[Kasiaczek]

Czasem wybucha we mnie złość
A czasem wybucha coś?
A potem radośc ma
A potem znowu nic.
Lecz zdarza się i tak, że wybucha wulkan.
Bo ja jestem jak on
Nigdy nie wiadomo, kiedy zaatakuje...
I będę jak koniec świata...
Dla człowieka drugiego będę
Jak wielkie niesczęście,
Jak złodziej, który nie ma świadomości, że robi źle.
Bo może to ja będę kiedyś tak zła, jak ten złodziej.
A może dam wam spokój...?
Jedynym ratunkiem dla Ciebie.
Dla nas...
Jest moja ucieczka od Was.
To moja śmierć.
Najlepsza ucieczka od Ciebie...

[Kasiaczek]

Siedzę teraz sama w pustym pokoju.
Tak pustym, jak moje życie, jak moje serce bez zera miłości.
Jest mi źle i smutno, że nigdzie nie ma miejsca dla mnie.
Nawet w tym pokoju.
W pokoju bez stołu, bez krzeseł i bez życia dla kogokolwiek.
Boże!!!
Czy gdzieś się znajdzie miejsce dla mnie?
Na pewno nikt nie będzie chciał mnie przyjąć do swego serca,
a z pewnością nie On!!!
Nigdy!!!
Zostanę sama ze swoimi marzeniami i z tym pustym pokojem...

[Kasiaczek]

Miłość
Przychodzi z nienacka
Atakuje nas niczym śmiertelna choroba
Nie pyta nas o zdanie
Tylko nami pomiata,manipuluje...
Lubi sprawiać ból.
Lecz jest zdolna dać nam wielkie chwile szczęscia.
Dzięki niej czujemy strach,tęsknotę,radość i smutek....
Jednej chwili dziękujemy za to...
Drugiej pragniemy by umrała...
Potrafi nas doprowadzić do szaleństwa,
Do porzucenia wszystkiego, co do tej chwili zdobyliśmy....
A w zamian za co?
Za potwierdzenie słów "odejdz z mego życia!"
To własnie miłość..
Ta nie proszona....

Dziś wraz z wschodem słońca,śpiewem ptaka i podmuchem wiosennego wiatru zastukała do mego serca.
To własnie miłość niespełniona,ta smutna,przerażająca, ale jak niezwykle piękna i potrzebna naszym sercą, którą pragniemy dostać.
Nie tylko chcemy kochać , lecz kochanym zostać.
Lecz to miłosc nie proszona i ona ze mna pragnie zostać.

[Kasiaczek]

Do okoła lasy.
W środku nich zielona łąka.
I ja na niej siedze.
Sama.
Obejmuje mnie czisza ludzka.
Jest tylko mowa ptaków,
powiew wiatru i zapach lasu...
Na demną "nasze niebo",
Które od razu przypomina mi Ciebie.
Myśli same pojawiają się w głowie.
A może to wiatr je do mnie przyprowadził?
Łzy po policzku spływają,
w sercu ogień płonie...
Wszystko, co mnie otacza jest piękne.
Ciepłe,dobre i szczęśliwe.
Ja płaczę.
Oczy me uniesione do nieba...
Chcę umrzeć i pojawić się w nim...
Przecież ono należy do nas!
Taka była nasza obietnica,
Pamiętasz?
Nic nie warte jest moje życie,
Gdy CIebie nie ma.
Jesteś daleko.
Jedyne, co nas dziś łączy, to właśnie "nasze niebo"
A ja chcę żyć z Tobą w niebie...

[Liwia]

Kasiaczku dziękuję za odpowiedż i zainteresowanie się moją prośbą.

Pozdrawiam serdecznie i życzę weny twórczej...
Liwia

[Kasiaczek]

Ciemna noc...
Moje serce dziwnie bije..
tęskni za czymś...
czegoś pragnie...
Woła imie...
Nic nie słyszy...
Wołam miłosc...
Nic nie znaczy...
Lubie myslec...
O osobie ...
ktora sprawia...
ze nadzieją ...
uśmiech się pojawia...

[Kasiaczek]

Zaczął się nowy wątek mego istnienia
Rozpoczął się czas przerażenia
Wszystko co we mnie poznane,
zostanie w króce rozeznane
Zostawie swoje zycie za plecami
Pójdę w świat nie znany
Lub
Zostane w tym samym miejscu
Wszystko przede mną nowe
Pozwólcie mi na tą rozmowe
Pozwólcie mi na nowe istnienie
Na nowe JA
Na Spełnienie kilku nowych marzeń....
Pozwólcie mi UMRZEĆ i NARODZIĆ się od nowa....

[Kasiaczek]

Czasem są momęty w życiu,
gdy mamy ochotę zejść z świata,
wejść w bagno.
Utopić się i mimo wszystko nie walczyć o lepsze jutro....
Każda chwila zaczyna przerażać,
zaśmiecać mózg, zaśmieca sens.....
Czekając w ciąż, na jakiegoś anioła...
Zostaje z całym światem sama, bez nadziei...
Bez nikogo.
W końcu doczekujemy się przyjścia jednego lub więcej aniołów...
Pojawia się nadzieje, sens, i radość..........
Jakie to szczęście moc spojrzeć w oczy i wyrazić swą całą radość,
ze żyją w śród nas zastępcy aniołów.
Jak mało potrzebuję do szczescia?

[Kasiaczek]

Pewnego zwykłego dnia, spotkaliśmy się, przez przypadek, całkiem zwyczajnie.
Rozmawialiśmy prawie każdego dnia.
Otwieraliśmy przed sobą własne serca.
Nic nie można było ukryć.
Byłeś dla mnie najlepszym prezentem od świata.
Od Boga...
Dostałam Cię, choć o to nie prosiłam.
Pokochałam, choć wcale tego nie chciałam.
Płakałam, lecz ty mych łez byłeś nie wart.
Miałam marzenia o wspólnym życiu.
Lecz one się nie spełniały.
Dziś staram się zakończyć ten rozdział.
Lecz tak bardzo kocham Cię, że umieram....
.... z każdą sekunda mego życia.
Żyję choć nie mam dla kogo....

[Wiktoriabis]

Czasem są momęty w życiu,
gdy mamy ochotę zejść z świata,
wejść w bagno.
Utopić się i mimo wszystko nie walczyć o lepsze jutro....
Każda chwila zaczyna przerażać,
zaśmiecać mózg, zaśmieca sens.....
Czekając w ciąż, na jakiegoś anioła...
Zostaje z całym światem sama, bez nadziei...
Bez nikogo.
W końcu doczekujemy się przyjścia jednego lub więcej aniołów...
Pojawia się nadzieje, sens, i radość..........
Jakie to szczęście moc spojrzeć w oczy i wyrazić swą całą radość,
ze żyją w śród nas zastępcy aniołów.
Jak mało potrzebuję do szczescia?

Dziekuje Ci za ten wiersz odaje w pełni moje uczucia tak dobrze . Tak bardzo dobrze napisany wiersz. Zycze wszystkiego dobrego piszesz tak głębokie i pełne wyrazu wiersze.
Jestem pod wielkim wrażeniem.

[Kasiaczek]

oj nie ma za co :!: polecam sie na przyszłość

[Kasiaczek]

Każdego dnia od nowa uczymy się miłości do drugiego człowieka
Dzięki temu poznajemy własną osobowość,
Własne dobro....
Są dla nas ludzie, których kochamy mimo wszystko...
Chociaż, na co dzień nie pokazujemy im swego uczucia,
Wręcz przeciwnie okazujemy, ze ich nie nawidzimy...
Dopiero to spostrzegamy, gdy Bóg nam odbiera tą osobę...
W tedy już jest za późno, na co kolwiek...
Pojawiają się łzy, smutek i....
Jesteśmy wściekli na siebie, że tak traktowaliśmy bliskie nam osoby...
Nie możemy już nic zrobić...
W tedy jest nam tak źle...............

[Kasiaczek]

Szliśmy własną scieżką....
Nie znająć siebie!!!
Pewnego dnia los pozwolił nam się spotkać...
Pozwolił na miłość, tak jak i na rozterki,smutek, tęsknote....
Cierpienie!!
Jesteśmy dla siebie wszystkim, mimo to trwamy zdala od siebie
I dla siebie.......
Może jeszcze się nasze serca spotkają na samotnej drodze...
....do szczęścia....

[Kasiaczek]

Szłam przed siebie
Patrząc na Ciebie
Odeszłeś ode mnie....
Doprowadziłeś do płaczu
Zaczełam cierpieć
Każdego dnia umierałam
Kochając......
Powoli życie ze mnie uchodziło
powoli.....
Aż w końcu.....
.... odeszłam
bez pożegnania
bez słowa
Tak jak Ty....
Tyle, że ja z tego światu....

[Kasiaczek]

Czekając na Ciebie…
Czekając na Ciebie, brak było mi pewności, czy istniejesz. Nie wiedziałam kim jesteś, nie wiedziałam gdzie mieszkasz, nie wiedziałam czy żyjesz. Czekałam… Poddawałam się. Umarłam. Żyletka, tabletki, agonia… długie spacery w samotności. Poszukiwanie siebie oraz Ciebie. Szukałam NAS. Spacery wprawiały, mnie w stan oczekiwania. Mój spacer to jak podróż przez życie w tedy zupełnie sama. Moimi jedynymi towarzyszami były, wózek, pusty pokój, wino, piwo, wódka, żyletka, tabletki, sznur…. Ciebie nie było. tym samym ja powoli umierałam. W końcu gdy był ostatni dzień mego życia, w chwili gdy umarłam pojawiłaś się Ty. Pociągnęłaś mnie za rękę i powiedziałaś, że nie pozwalasz mi umrzeć. Jesteś… Żyję. rozstałam się z moimi towarzyszami. Spacery stały się takie piękne. Drzewa cieszyły się razem ze mną. Tak jakby rodziły się i poznawały wszystko razem ze mną od nowa. Spacery nie były już samotne, szłaś obok mnie. Trzymałaś mnie za rękę, tuliłaś… Byłaś. Odżyłam dla Ciebie. Czekanie było warte tego wszystkiego. Dni i noce były najlepsze z wszystkich mych chwil całego życia. Nawet śmierć odeszła, myśli o niej też gdzieś zniknęły. Miłość potrafi wszystko zrobić z człowiekiem. Przy Tobie jestem życiem. A Ty jesteś moim Aniołem, który w ostatniej chwili ciągnie mnie do życia. Nie pozwala umrzeć. Czy pamiętasz te dni w których prawie śmierć przyszła naturalnie do mnie? Ona przyszła do mnie i zapukała do mej duszy. Ja się nie bałam. Bałam się tylko tego, że zostaniesz sama. Ale Ty znów wyciągnęłaś do mnie rękę i powiedziałaś „nie odchodź”. Wróciłam! Po tylu pięknych dniach wróciłam znów na miejsce w którym umieram. Śmierć nie opuści mnie… w końcu mnie zabierze do siebie i pokocha mnie tak jak Ty kochasz. Nie będziesz mieć siły mnie ciągnąć. Ale Kochanie walcz o mnie tak jak Ona walczy o mnie.
Czekając na Ciebie jestem skazana na ludzi bez duszy. Zatapiam się w łzach. Wołam Cię bezsilnie i bezwładnie. Nie słyszysz mnie. Niby jak masz mnie słyszeć skoro jesteś daleko. Spacery znów są bez znaczenia, żyletka, tabletki, alkohol znów znalazły swoją miłość we mnie. Moje kalectwo jest coraz silniejsze. Nogi bardziej bolą, kręgosłup się łamie, ręce są słabsze. Serce różnie bije. Czy znów śmierć po mnie przychodzi? Gdzie jesteś Kochanie? Dlaczego muszę ciągle czekać? Od kiedy jesteś boję się śmierci. A me mięśnie zanikają bez pytania. Tak jakby dogadały się z śmiercią o tym, że nawzajem mnie zniszczą. Zabiorą…
Czekając na Ciebie… odchodzę…

Dodano śro 24 sty 2007 20:25:05 CET :
Dodano śro 24 sty 2007 20:24:17 CET :
DZIECKO

Dzieciństwo nie należało do najłatwiejszych. Szpitale, dom… i tak bez końca. Bez pytania się to wszystko działo. Niby wszystko w porządku a jednak nie. Dążenie do dorosłości. Tak bardzo wyryło to ślad w moim sercu, ze będąc dorosłą kobietą, chcę stać się małą dziewczynką. Pragnę mieszkać w idealnej rodzinie. Mieć wymarzony domek dla lalek, samochód na pilota… Chcę bawić się w piaskownicy i huśtać się na huśtawce. Być niczym niewinne dziecko w śród innych. Spotkało mnie zupełnie, co innego. Inne dzieciństwo, inne zabawy. Zabawa z sexem zawsze przeprawia mnie o dreszcze. Niby zwyczajna ciekawość, a potem zadany ból. Pozostał tak dogłębnie niczym blizna widoczna na kolenie lub na plecach. Nawet moje blizny na ciele nie są tak bolesne jak ta zostawiona we wnętrz mego ciała. Jestem nadal dzieckiem, które ucieka do kołysanek ukochanej. Strach przed kolejną raną boli bardziej niż wyryta nazwa w mym sercu… słowa w sercu odczytać nie mogę, chyba nawet nie zamierzam. Po co się męczyć? Pieprzone słowa które kiedyś gdzieś zgasną. Pieprzona braterska miłość, która tak naprawdę niewiele znaczy. On nie jest moim przyjacielem, nie jest nawet wrogiem… to tylko niewinna zabawa z dzieciństwa… zabawa która zostanie na zawsze… nie już nie boje się o tym mówić!! Dorosłam. Stałam się inna. Jestem kobietą. Lubię sex, lecz tylko z ukochaną. Uciekam do gwałtu, do zadawanych sobie ran – dlaczego? Chce poczuć to jeszcze raz? Czy chce w jakiś sposób zapomnieć? Ale jak? Moje życie nie jest zwykłą zabawą. Nie chodzę do pracy, do szkoły czy do ludzi. Zamykam się w sobie. Jedyną osobą przed jaką potrafię otworzyć bramy własnych lęków jest moja przyjaciółka, którą kocham, jest moją towarzyszką życia, moją duszą, kochanką… jest wszystkim. Rozumie mnie. Kocha… dziękuję, że pozwoliłaś mi otworzyć to co zamknęłam przed światem. Mam jeszcze dużo do powiedzenia. Jestem Silna, odważniejsza, stanowcza… dam radę z tym walczyć. Potrzebuję tylko pomocnej dłoni. Nie Kochanie, Ty masz swoje wyryte rany w sercu, z którymi musisz walczyć, ja poproszę o pomoc terapeutę. Damy radę… jestem silna… jeszcze tylko o tym nie wiem. Zmienię swoje życie na lepsze – zobaczysz!!! Potrzebuje czasu… potrzebuję Ciebie… zamknę oczy, opowiem wszystko… będzie dobrze Kochanie, uwierz mi… Choć myślę o śmierci, nie umrę… to zbyt łatwa ucieczka od tego całego bagna…