1 odpowiedź w tym temacie

[Skangur]

IDZIE DZIADUNIO.

Idzie dziadunio, laską się wspiera,
Idzie do wnuczki, wartko się zbiera.
Idzie napoić oczy, widokiem,
Idzie zobaczyć ją, prężnym krokiem.

Na jego widok, oczka cukierka,
Sypią iskierki, zaczyna ćwierkać.
Rączki wyciąga ten mały skowronek,
Nie słyszą oboje, że dzwoni dzwonek.

Patrzą na siebie, ćwierkają oboje,
Twarze ich teraz, jaśnieją spokojem.
Mama, z tatusiem, radośnie zdziwieni,
Jak to dziadunio cukierka odmienił.

Sam stał się młodszy i pełen życia,
Otarł łzę dziadzio rękawem z ukrycia.
I mimo, że dziadzio był przyszywany,
Bardzo w rodzinie był szanowany.

Takiego dziadka wszystkim Wam życzę,
Kochajcie dziadków !!! - głośno to krzyczę.
Skangur 21,10,03.

Ten wiersz dedykuję pewnemu takiemu dziadziusiowi przyszywanemu o wielkim sercu. Człowiekowi, którego poznałem dwa dni temu u pewnej rodzinki, która bardzo go potrzebuje i cieszy się, że jest. JEST i pozostanie w ich sercach na stałe.

[ela_ka]

Skangurku, widzę, że nasz przyszywany Dziadunio tutaj też zagościł :-D

Miło mi z tego powodu.

Pozdrawiam Elżbieta