1 odpowiedź w tym temacie

[-Ania-]

17.02.2003
O radości

długo się zbieram..
aby pisać o czymś, trzeba to w sercu mieć
aby pisać o radości,
trzeba nią żyć

życie jest zbyt krótkie, by się smucić
życie chorych zbyt bolesne, by nie płakać
ale radujmy się!

choćby z tego, że słońce wzeszło,
że poziom żelaza w krwi wzrasta,
że śnieg pada i za oknem
rosną bałwany,
a innym gorączka spada,
że jest ładnie i widać zieleń, kwiaty,
a nam wolno jeść kleiki o smaku waty.

raduj się, bo Jezus przyszedł na świat,
bo przychodzi codzienne, też w szpitalu,
bo zmartwychwstaje,
a niektórzy chorzy za Nim,
za jego przykładem
raduj się- nie bo, nie z nie w,
raduj się po prostu.
przekonywuję do tego siebie...
i na radosnej uczcie spotkamy się w niebie
z lekarzami wszystkimi, ze zdrowymi,
co w życiu chorymi byli,
i ze zdrowymi, co zawsze zdrowi byli,
z pielęgniarkami, z wszystkimi,
na radosnej Uczcie niebiańskiej,
więc uczmy się tej radości,
by potem nam wyszło jak najlepiej,
by ze wstydem nie odejść
do krainy smutku i ciemności.

[Skangur]

Aniu,
Powiem tylko, że jestem pod wrażeniem tego wiersza. (H) (cmok) (H)