Witam ponownie.
Bardzo dziękuję za ciepłe powitanie i odpowiedzi na moje pytania.
Wiem, ze nauczanie indywidualne jest bardzo drogie i że ma się wtedy dużo mniej godzin, ale wydaje mi się, że w mojej sytuacji byłoby to najlepsze wyjście.
Spróbuję teraz trochę naświetlić sytuację, w której się znalazłam..
Podstawówkę i gimnazjum spędziłam w szkole specjalnej. Uczyłam się w klasie z uczniami upośledzonym umysłowo w stopniu umiarkowanym i ze sprzężonymi niepełnosprawościami. Ja mam normę intelektualną, ale będąc w takiej klasie musiałam realizować program taki sam jak reszta uczniów. Skończyłam, więc gimnazjum z ogromnymi brakami w wiedzy. Nie znając żadnego języka obcego (w klasie prawie wszystkie dzieciaki były niemówiące, więc języka obcego w ogóle nie było), nie umiejąc pisać wypracowań, nie znając lektur itp.
(Różnice między masowym programem nauczania a programem dla uczniów upośledzonych w stopniu umiarkowanym są naprawdę ogromne). Po ukończeniu gimnazjum poradnia psychologiczno – pedagogiczna dała mi orzeczenie kierujące do masowego liceum ogólnokształcącego do klasy integracyjnej. No i tak rozpoczęła się moja „przygoda” ze szkołą masową
Pod względem technicznym liceum było super (jest tam winda, podjazdy no i w ogóle brak barier architektonicznych), ale pod względem pedagogicznym było już znacznie gorzej. Nauczyciele nie rozumieli moich problemów dziwili się, że większość wiadomości jest dla mnie kompletnie nowa. (Program nauczania w LO w ogromniej mierze oparty jest na wiedzy z gimnazjum, której ja przecież nie miałam). Było mi w tej szkole naprawdę bardzo ciężko. W pierwszej klasie nie otrzymałam promocji, ale powtórzenie roku sporo mi dało. Pozwoliło troszkę podgonić i oswoić się z rzeczywistością. W tym czasie kilkakrotnie starałam się o nauczanie indywidualne niestety bez skutku. (Poradnia tłumaczyła swoją decyzję głównie tym, że będę odizolowana od rówieśników. W drugiej klasie mój stan zdrowia znacznie się pogorszył. 4 miesiące spędziłam w szpitalu. W tym czasie mama po raz kolejny wystąpiła do poradni z wnioskiem o nauczanie indywidualne i tym razem się udało. Poradnia przyznała mi nauczanie indywidualne (w szkole) na 3 klasę w wymiarze 16 godzin na tydzień. No i wtedy wreszcie wyszło słońce
Zaczęłam sobie dużo lepiej radzić z materiałem. Tempo pracy było dostosowane do moich możliwości. Nauczyciele wreszcie zaczęli rozumieć mój problem. Tematom, które sprawiały mi kłopot poświęcali trochę więcej czasu a które były dla mnie łatwe robiłam znacznie szybciej niż klasa, więc mimo mniejszej ilości godzin ta forma nauczania była dla mnie dużo bardziej korzystna. Niestety 3 klasa szybko się skończyła a w raz z nią nauczanie indywidualne. Udało mi się uzyskać całkiem niezłe świadectwo ukończenia LO niestety bez matury. (Nie podeszłam do niej). Bardzo chciałabym się dalej uczyć a w przyszłości (być może) zdać maturę i pójść na studia. No, ale to są plany na przyszłość. Na dzień dzisiejszy, (ponieważ nie mam świadectwa dojrzałości) w grę wchodzą tylko szkoły policealne państwowe, bo na prywatną niestety mnie nie stać. W moim mieście jest szkoła policealna z klasami integracyjnymi (kształcąca na kierunku technik prac biurowych a więc dla ON całkiem ok.) ale niestety integracyjna to ona jest tylko z nazwy. Nie ma tam żadnych udogodnień dla osób poruszających się na wózkach. (Ja poruszam się na wózku elektrycznym). Szkoła ta mieści się na drugim końcu miasta, więc dojazd do niej zająłby mi ponad godzinę w jedną stronę. Z przesiadką – dwoma autobusami albo bez przesiadki niskopodłogowym tramwajem, ale od tramwaju musiałabym pokonać spory odcinek (ponad 3 przystanki), co obawiam się, że zimą w przypadku dużego śniegu bądź deszczu może być bardzo trudne.
W czwartek byłam zobaczyć tę szkołę i złożyć tam papiery niestety Pani sekretarka nawet nie raczyła do mnie zejść (sekretariat mieści się na 1 piętrze) żebym mogła się, co nieco dowiedzieć, bo stwierdziła, że nie ma czasu. Dobrze, że mama była ze mną i dostarczyła te papiery. :/
Znalazłam jeszcze jedną szkołę policealną dzienną bezpłatną, która co prawda integracyjna nie jest i kierunki też nie są zbyt odpowiednie (poza jednym – terapeuta zajęciowy) dla osoby niepełnosprawnej poruszającej się na wózku, ale za to jest dużo lepiej przystosowana do potrzeb wózkowicza. (Super podjazd do budynku, szerokie drzwi, sekretariat na parterze).
Aby szkoła uruchomiła w tym roku klasę kształcącą w tym kierunku musi być minimum 25 kandydatów. Rekrutacja trwała do 21.08. do godziny 15.00. Ja byłam w tej szkole w ten piątek o 13.00 i byłam pierwszą osobą, która złożyła papiery na ten kierunek. Pani w sekretariacie powiedziała, żebym raczej nie liczyła na to, że przez te 2 godziny, które pozostały do zakończenia rekrutacji zjawią się pozostałe 24 osoby i że kierunek ruszy.
Pozostała mi, więc ta pierwsza „integracyjna” szkoła. Zdaję sobie jednak sprawę, że ze względu na ogromne bariery architektoniczne będzie mi tam bardzo ciężko i że może się to negatywnie odbić na moim zdrowiu mam chory kręgosłup a prawie 10 godzin w wózku pewnie nie wpłynie na niego zbyt dobrze (W tej szkole lekcje prawie codziennie zaczynają się od 7.00 rano a kończą o 14.30). Pomyślałam, więc o nauczaniu indywidualnym i stąd moje pytanie na forum. Przepraszam, że tak dłuuugo i chaotycznie to wszystko opisałam, ale musiałam się wygadać.
Jeszcze raz dziękuję za wszystkie odpowiedzi
