"Z wielkim żalem przyjęliśmy tę wiadomość" - powiedziała rektor Uniwersytetu Warszawskiego Katarzyna Chałasińska-Macukow. Zmarł dzisiaj w Oxfordzie w szpitalu.
Leszek Kołakowski urodził się 23 października 1923 roku w Radomiu. Był historykiem filozofii, zajmował się historią idei politycznych oraz filozofią religii. Był także eseistą, publicystą i prozaikiem.
Studia rozpoczął po wojnie: na Uniwersytecie Łódzkim i Warszawskim. Wśród jego wykładowców byli m.in. Kazimierz Ajdukiewicz, Maria Ossowska i Tadeusz Kotarbiński.
Na Uniwersytecie Warszawskim został wkrótce kierownikiem katedry marksiszmu-leninizmu, Szybko jednak zniechęcił się do ówczesnej władzy i ustroju. W marcu 1968 roku poparł studencki protest. Za to otrzymał zakaz wykładania.
Leszek Kołakowski podjął wówczas decyzję o emigracji. Wyjechał najpierw do Francji, później na stałe osiadł w Londynie.
Współpracował z paryską "Kulturą". Na jej łamach opublikował swój esej "Tezy o nadziei i beznadziejności". Później stwierdzono, że stał się on intelektualną podstawą do stworzenia opozycji antykomunistycznej, inspiracją do powstania KOR-u, Uniwersytetu Latającego i wolnych związków zawodowych.
To duchowy mistrz liberalnej inteligencji - powiedział o nim ks. Józef Tischner.
