Młody człowiek wchodzący w życie potrzebuje samodzielności finansowej, tym bardziej potrzebuje jej osoba z niepełnosprawnością. Ukończenie studiów i zdobycie dobrego zawodu gwarantuje uniknięcia zależności od rodziny czy pomocy społecznej a także wykluczenia społecznego.

Osobom z niepełnosprawnościami podejmującymi studia wyższe mają służyć pomocą pełnomocnicy rektorów ds. osób niepełnosprawnych. Niestety nie we wszystkich uczelniach pełnomocnicy dobrze wypełniają swoją rolę. Kompetencje pełnomocników są bardzo szerokie. Ich zadaniem jest generalnie dbanie o prawa studentów i doktorantów z niepełnosprawnościami i chorobami przewlekłymi. Pełnomocnik powinien więc zabiegać o likwidację wszelkich barier na swojej uczelni, które uniemożliwiają osobom niepełnosprawnym kształcenie, a więc zarówno architektonicznych, jak i technicznych czy mentalnych. Te ostatnie to np. walka ze stereotypami środowiska akademickiego w stosunku do tej kategorii studentów i doktorantów.

Ponadto pełnomocnicy mają pomagać niepełnosprawnym osobom w integracji z innymi studentami, czy wspierać w załatwianiu codziennych spraw na uczelniach (np. stypendia, dotacje z Państwowego Funduszu Rehabilitacji Osób Niepełnosprawnych, inne programy pomocowe). Do ich zadań można też wpisać organizowanie szkoleń dla swoich podopiecznych z zakresu poszukiwania pracy, podnoszenia kwalifikacji zawodowych.

Środowisko akademickie dostrzega studentów z niepełnosprawnościami – zaznacza prof. dr hab. n. med. Janusz Kocki, Przewodniczący Rady Naukowej Fundacji Neuron Plus i dodaje
– Przez aktywność pełnomocników rektorów ds. osób niepełnosprawnych, coraz więcej uczelni wpisuje się w tzw. „dobre praktyki”: organizuje egzaminy w formie alternatywnej, umożliwia studentom z niepełnosprawnościami nieograniczony dostęp do sprzętu audiowizualnego i Internetu, zachęca do współtworzenia środowiska akademickiego przez uczestnictwo we władzach samorządowych i wszelkich formach zajęć dodatkowych.

Wagę kształcenia osób z niepełnosprawnościami i stwarzania im ku temu odpowiednich warunków dostrzegła także Konferencja Rektorów Akademickich Szkół Polskich, która powołała Komisję ds. Wyrównywania Szans Edukacyjnych. Komisja monitoruje m.in. pracę uczelnianych pełnomocników ds. osób niepełnosprawnych i ta ocena nie jest niestety bardzo dobra. Są bowiem uniwersytety i szkoły wyższe innych typów, gdzie widać wysokie standardy w zakresie warunków edukacji i życia w środowisku akademickim, jakie zapewnione zostały studentom z niepełnosprawnościami. Z drugiej strony duża grupa uczelni zaniedbała te kwestie lub robi małe postępy. To ogranicza dostęp do edukacji, gdyż niepełnosprawni kandydaci na studentów muszą często szukać uczelni daleko od swojego miejsca zamieszkania. To podnosi koszty kształcenia, ale i pogarsza komfort studiujących, a czasami powoduje, że osoby niepełnosprawne rezygnują ze zdobywania dyplomu.

Więcej na www.naukabezbarier.pl

Publikacja finansowana w ramach programu Ministra Nauki i Szkolnictwa Wyższego pod nazwą ,,DIALOG’’ w latach 2019-2020.