58 odpowiedzi w tym temacie

[AisA]

Sluchajcie tak sobie siedze i mysle .. czemu ten dzial nie jest tak popularny...hmm i chyba wpadlam na pomysl jak go ozywic. Proponuje stworzenie wlasnego zbiorowego poematu , opowiadania . Konkretnie ktos napisze poczatek pare zdan, nastepne osoba bedzie kontynuowac . Tylko kto zacznie? Hmm ja juz tu widzialam jedna osobe z dusza i piorem poety- niech on zacznie i zadecyduje o formie.

Mam nadzieje ,ze to przyniesie nam choc troche dobrej zabawy.. a moze stworzymy komedie?

[alojzik]

chyba dobrze Asiu zrozumiałam o kim mówisz hihihi ????
ps: Skangur do dzieła ! spoczywa na Tobie spore zadanie ale znając Ciebie wiem że sprostasz.... a my bedziemy wspomagać na miare naszych możliwości

[Skangur]

Dobrze, ale podeślijcie mi paczkę kawy, bo lepiej mi się myśli hehehe...
Żartowałem z tą kawą oczywiście i oczywiście zobaczę czy się to uda, ale dopiero dzisiaj wieczorem. Teraz spadam do bracy. ŻYCZĘ dużo słońca w ten pochmurny poranek !!!

[Skangur]

Uważam propozycję Asiuni za wspaniałą. Dającą możliwość wszystkim dopisać dalsze losy bohatera szkicu, jaki pozwolę sobie tu wkleić.Może to być zabawa, ale też i wypowiedzenie swoich myśli na temat ON w otaczającym nas świecie i rzeczywistości.
do dzieła zatem !
A Tobie Asiuniu dzięki za ten pomysł

SPACEROWICZ.
W letni, ale pochmurny dzionek, nad brzegiem morza idzie, a raczej posuwa się wspierając na kulach chłopiec. Ma może 12 – 14 lat tak na oko. Widać, że chodzenie sprawia mu wielką trudność. Dochodząc do plaży, siada na piasku z dala od grupki młodzieży, która siedząc na wózkach w kręgu , wykonuje wyrzuty jajowatą piłką w różnych kierunkach po przeciwległej. Nieśmiało podchodzi bliżej i z zaciekawieniem przypatruje się temu. Hej ! kolego – odzywa się jeden z uczestników zabawy(treningu? ), chcesz dołączyć do nas ? malec wystraszony wstaje , by uciec z tego miejsca. Dogania go jednak wysportowany chłopak z gwizdkiem na szyi i łapiąc go wpół, zanosi do środka koła. Wszyscy teraz przypatrują się malcowi z zaciekawieniem i zaczynają go wypytywać. Okazuje się że jest z pobliskiej rybackiej wioski, ma 14 lat ale nie chodzi do szkoły. Czemu ? – pyta grono nie chodzisz do szkoły. Bo, daleko i na nogach nie dojdzie do następnej wioski. Boi się też by go nie wyśmiewali inni uczniowie.
To wiesz co ?- mówi trener grupki. Przyjdź i pograj tu z nami w rugby . Grono osób choć była to już starsza młodzież, oklaskami przyjęło tą propozycję. Chłopiec przyszedł na drugi dzień i tak zaczęła się jego przygoda ze sportem. Po tygodniu grupa postarała się o wózek i zaczęli go uczyć poruszać się na nim. Zgrupowanie kadry (jak się po miesiącu ich tam przebywania okazało), spowodowało fenomenalne zmiany w psychice chłopca. Mirek stał się innym człowiekiem. Śmigał teraz po asfaltowej nawierzchni drogi, ścigając się z rówieśnikami jadącymi na rowerach. Oni dostrzegli w nim wreszcie swojego kolegę. Już nikt nie rzucał w niego epitetami. Mamie powiedział , że od września idzie do szkoły, bo chłopcy obiecali mu, że go będą asekurować w drodze do niej. Po policzkach udręczonej matki poturlała się łezka. Ale była to łezka radości , iż syn wraca do ludzi.
Cdn.

[Skangur]

Minęły dwa lata od kiedy Michał poznał Daffiego, Totto i resztę wspaniałych i zgranych ze sobą sportowców. Stał się teraz częścią tego środowiska i czuł się wsród nich jak ryba w wodzie. To już inny człowiek , mówili w wiosce, dumni z niego. Jeździł z kadrą teraz na różne turnieje i zawody, poznając co krok kogoś podobnego do siebie.
Pewnego dnia gdy wyjechali na obóz szkoleniowy do przepięknej miejscowości nad jeziorami ciągnącymi się kilometrami , dołączyła do nich grupka dziewczyn. Dziewczyny przyjechały na zaproszenie trenera, który chciał zrobić niespodziankę swoim podopiecznym. W większości były to dziewczyny kadrowiczów, ale nie tylko. Kilka z nich przyjechało w ramach szkolenia zawodowego jako rehabilitantki. Daffy i Totto byli chyba najbardziej uszczęśliwieni, gdyż przyjechały ich panie serca. Asiunia, żona Daffiego często wprawdzie z nim jeździła na zloty i zgrupowania,ale zawsze sprawowało im przyjemność gdy mogli przebywać blisko siebie. Natomiast u Totto , rodziło się dopiero uczucie. Jeszcze nieśmiałe, delikatne, ależ jakież piękne, gdy się temu przypatrzeć. Michałowi też oczka się zaświeciły, gdy zobaczył w grupie, najmłodszą uczestniczkę . Blond dziewczyna o przepięknych długich włosach opadających wzdłuż ramion aż do bioder. Chłopak zapomniał oddychać na jej widok. Siedział nieruchomo i wpatrywał się w nią oniemiały.
-czego się tak patrzysz ? – spytała Sylwia. Dziewczyny nie widziałeś?
- takiej ślicznej jeszcze nie, odparł Michał. No to zostawię ci fotkę na pamiątkę jak będziemy wyjeżdżać ok.?
- zgoda, odparł Michał, rumieniąc się przy tym jak panienka z dobrego domu.
I tak zaczęła się następna przygoda Michała, który.....
Cdn.

[AisA]

,ktory nie tylko byl szczesliwy z powodu odnienienia swojego zycia, ale i takze z przyjemnego szmeru serca , na ktory tak dlugo czekal. Od tego momentu nie rozstawal sie z Sylwia ani na krok. Byli jakby dla siebie stworzeni... ale on sie bal.Bal sie ,ze to bedzie takie ulotne.Przeciez ona byla dla niego najsliczniejsza dziewczyna na obozie.Dlaczego taki niesmialy, niepozorny wydawac by sie moglo chlopak mogl byc tak blisko z ta cudowna wenus, ucielesnieniem jego pragnien i mlodzienczych marzen. Sylwia tez marzyla o chlopaku , ktory pokarze jej tajniki piekna , milosci , ciepla i radosci z bycia razem. Zawsze chciala , by ktos nia sie zaja powiedzial ,ze jest piekna , odkryl jej dusze nie cialo.Mirek wlasnie taki byl....

[AisA]

Usmiechy i radosc nie opuszczala naszych bohaterow.Wspolne wypady na miasto , turnieje, zawody... a wszytko to zdrowa rywalizacja polaczona ze swietna zabawa.
Do czasu......
Mierek poczatkowo nie zwracal uwagi na inne dziewczeta.Liczyla sie dla niego Sylwia i nikt inny.Alez czego mozna zadac od 17 letniego chlopaka.Zaczal zwracac coraz wieksza uwage na Majke ,ktora swym pogodnym i radosnym uosobieniem zjednywala ludzi. Nie bardzo podobalo sie to Nortonowi....

[Skangur]

Wszystko miało się wyjaśnić na najbliższym zlocie zorganizowanym przez duszę towarzystwa Daffiego.

[Skangur]

Majeczko miła, strach ma wielkie oczy i nie ładne. Bardzo zgrabnie Ci to wyszło i pisz dalej z nami !

[Monia74]

Wreszcie nadszedł dzień rozstrzygnięcia konkursu. Powoli wszyscy zajmowali miejsca w sali telewizyjnej. Majka siedziała niespokojna. Nerwowo zerkała na Mirka, który raz po raz murugał do niej porozumiewawczo, co ją jeszcze bardziej irytowało.
Najgorsze było to, że nigdzie nie mogła dostrzec Nortona. A jeżeli nie przyjdzie? Może to i lepiej, że nie usłyszy tego głupiego wiersza, napisanego razem z Mirkiem? Ale wtedy wszystko na nic. Nie dowie się... Jezu! Czuła, że traci rozum. Powodowana nagłym impulsem chciała wyciągnąć kartkę z wierszem, ze spodni Mirka. Ale chłopak był szybszy. Chwycił ją mocno za rękę aż syknęła z bólu. Spojrzała na niego wzrokiem wściekłej kotki. To go jeszcze bardziej rozbawiło. Puścił jej rękę i uśmiechnął się przyjacielsko:
- Przecież nie możemy się wycofać. Nie teraz.
Maja wzruszyła ramionami i odwróciła głowę. W tym momencie ujrzała wchodzącego Nortona z... Sylwią...

[AisA]

W glowie zaczelo jej wirowac... czy to mozliwe??!!! Dlaczego , dlaczego wlasnie teraz? Widziala ich usmiechniete twarze , radosc i to cos.Mirek poczatkowo zareagowal rwnie impulsywnie jak Majka, ale opanowal sie .Dostrzegl w tym wszystkim szanse dla siebie i Majki. Odwrocil sie do niej zlapal ja za reke i powiedzial szeptem
- nie martw sie rozlozymy ich na lopatki
Majka byla innego zdania jej dusza szlochala , czula sie jak zranione , porzucone zwierzatka.Wiedziala, ze to moze nic nie znaczyc, poprostu zaniedbywala go ostatnio przez to " glupie wierszydlo".Nie mogla sie skupic. Podeszli do nich.Majce zaczelo wirowac w glowie. Za duzo dla niej jak na jeden raz .Stracila przytomnosc ......

[Monia74]

Wtem Norton klęknął obok zemdlonej, nieprzytomnej Majki z zamiarem zrobienia sztucznego oddychania metodą usta-usta. Gdy nachylił sie nad dziewczyną, ta szeroko otworzyła swe piękne, niebieskie oczy i z całych sił huknęła Nortonowi w twarz. Jauć. Nie tylko chłopak poczuł to uderzenie.. Ręka też zabolała. Oszołominy chłopak patrzył w koło nie wiedząc co o tym wszystkim myśleć. Tymczasem Majka szybko wstała, wzięła Mirka za rękę i...