Chcesz poczytać ?
#61
Napisano 06 styczeń 2003 - 01:14
Zatrzymajmy już dla siebie
błękit nieba
Niech tej wiosny nam
skowronek radośnie zaśpiewa.
Niech nas otoczą
migocące barwy natury.
Wzlećmy razem
pod błękit płynącej chmury.
Niech jesienny deszcz
zmyje troski nasze.
W złocie i purpurze
zanurzą się serca.
A codzienna szarość
ukoi połączone dusze,
ukoi zranione serca....
Zatrzymajmy już dla siebie
biel i błyski sylwestrowej nocy.
Nawet tęgi mróz nie złamie
naszej zlanej w jedno mocy.
Los udzieli nam pomocy.
Zatrzymajmy już siebie
nie dla jednej nocy...
Boże daj nam siłę
byśmy się nie poddali.
Boże daj nam siłę
byśmy z siebie nie rezygnowali.
Boże oszczędź nam już cierpienia.
Pozwól byśmy się miłowali...
Uczyń proszę byśmy siebie zatrzymali.
/rrybka,2003/
#62
Napisano 06 styczeń 2003 - 01:39
Płacząca wierzba
Płacząca wierzba spod mego okna
mą przyjaciółką jedyną.
Każdego ranka cieszy me oczy
jej życie razem z moim się toczy.
Kiedyś ją ścięto, bo słońce
komus przysłaniała.
A moja wierzba płacząca
się nie poddała.
Wyrosła piękniejsza niż przedtem
zieleńsza niż kiedykolwiek...
To od niej siłę czerpałam
i tak jak ona się nie poddawałam.
Widziałam kiedy cierpiała
i ona mój ból znała.
Widziałam jej rany krwawiące
i ona moje zranione serce widziała.
Piękna, powabna dniem i nocą bywa.
Naga pod białym futrem
lub kiedy nagość
pod zielenią godnie skrywa.
Jakże bliskim jest mi przyjacielem.
Nie zdradzi mnie nikomu.
Wierzbo, wierzbo samotna
Nie zgiń nigdy spod okien mojego domu.
/rrybka, 2002/
#63
Napisano 07 styczeń 2003 - 00:52
Daremne żale - próżny trud,
Bezsilne złorzeczenia!
Przeżytych kształtów żaden cud
Nie wróci do istnienia.
Świat wam nie odda, idąc wstecz,
Znikomych mar szeregu -
Nie zdoła ogień ani miecz
Powstrzymać myśli w biegu.
Trzeba z żywymi naprzód iść,
Po życie sięgać nowe...
A nie w uwiędłych laurów liść
Z uporem stroić głowę.
Wy nie cofniecie życia fal!
Nic skargi nie pomogą -
Bezsilne gniewy, próżny żal!
Świat pójdzie swoją drogą.
/A.Asnyk/
#64 Gość_konto_skasowane_*
Napisano 08 styczeń 2003 - 15:40
bardzo mi się podoba wasza poezja
i łza nieśmiało wpływa do oka,
mam powód aby ją czytać
bardzo nieśmiało prawie do zmroku.
gdy księżyc zagląda do mego okna
i rękę kładzie na mojej skroni,
a anioł zabiera mnie ze sobą
tam wlaśnie gdzie moje marzenia.
tam stają się one realne, prawdziwe
tam wiem że wśród was żyje,
szczęśliwych, takich prawdziwych,
aż slońce wyrywa mi lekturę z ręki.
bardzo dziekuje rrybce za opinie mojej tworczosci, jestem tutaj od niedawna i troszke zagubiony ale jesli mi pomozecie to moze sie odnajde :-D .
zapraszam do przeczytania i opinii moich wierszy w temacie: swiateczny nastroj trwa.
POZDRAWIAM WSZYSTKICH POETOW I NIE TYLKO, JESTESCIE REWELACYJNI :!: :!: :!:
#65
Napisano 08 styczeń 2003 - 17:15
Tak mało dano nam czasu.
Wspólnych chwil tak niewiele.
Te chwile z Tobą kochany
to jakby ktoś ofiarował nam
dodatkową niedzielę...
Stoimy przed wyborem
lękamy ryzykować zbyt wiele.
A jednak coś podpowiada,
że dni przyszłe warto
zamienić w niedzielę.
/Autor:rrybka,r.2003/
To Kojaku piszemy dalej? :?:
#66
Napisano 08 styczeń 2003 - 23:39
tak w całości jak i na raty.
przelej Rrybko swe uczucia,
nie przerywaj planów snucia.
Ty Kojaku w nocnej porze,
nim Cię księżyc do snu zmorze,
wesprzej Rrybkę w jej zamiarze,
ja sympatią Ciebie darzę.
Cieszę się z waszego tu pisania
i na dzisiaj nie mam nic już do dodania.
idę spać
Dla świata jesteś nikim,
ale dla kogoś możesz być całym światem.
#67 Gość_konto_skasowane_*
Napisano 09 styczeń 2003 - 15:04
przystanąłem w tym biegu do sukcesu, czas się zatrzymał,
święto piękne, moje narodzenie i nie ma z kim świętować,
sto numerow tel. i każdy zajęty, nieosiągalny...
więc po co biegać i do czego dążyć pytam szczerze,
jak nikt nie czeka z wieczerzą, więc to gdzie mieszkam
to jest dom czy budynek tylko? puste mury i echo,
żywej duszy nie ma i zimno się zrobilo.
w pętlę czasu wpadłem, z roku na rok to samo?
puste ściany i świeczka, wyczekiwanie pukania,
może ktoś przyjdzie i powie co sie tutaj dzieje?
...lekarz stwierdził że z żalu pękło serce...
...nie cierpi już więcej...
#68
Napisano 09 styczeń 2003 - 22:26
A jeśli słowa dobre wieści niosą
czuj się wybrańcem losu łaskawego
i idź pod górę bez lęku nadmiaru
a nad przepaścią stań rozwagi pełny
czytaj co mądre darem przekazane
jako doniosłość wybrańcom znaczona
powinność swoją znacz dobra czynami
trudniejsze chwile zawsze przyjm z pokorą
odnowę sygnuj własnym przekonaniem
w szlaku mądrości swego przeznaczenia
/A.Asnyk/
:-D
#69
Napisano 09 styczeń 2003 - 22:35
Dziękuję za Twą mądrość
za czułe kochanie.
Dziękuję za czas
na miłości dojrzewanie.
Dziękuję za uczuć studzenie
i do prawdziwej , jedynej
miłości prowadzenie.
Targają nami sprzeczne moce...
Czy to impuls?
Czy zauroczenie?
Czy wreszcie miłość
prawdziwa?
Czy nadszedł czas
na marzeń spełnienie?
Przyjmij kochany
mojej mądrości drobinę.
Rozchmurz zatroskaną minę
nie rezygnuj z miłości
może jedynej...
może dostałeś ją
tylko na godzinę.
Miłość pewności
nigdy nie daje.
Ją trzeba szanować
Miłość pewności.
nigdy nie daje.
Szukając jej
trzeba ryzykować.
/rrybka,07.01.2003/
#70
Napisano 10 styczeń 2003 - 05:54
Ostatni wiersz bardzo mi się podoba.
tak trzymać (ok)
Dla świata jesteś nikim,
ale dla kogoś możesz być całym światem.
#71
Napisano 13 styczeń 2003 - 12:08
bezsens tłumaczenia
żyć trzeba dalej
choć bolą zranienia.
Rany zadane sobie samemu
krwawią obficie
ból ukażę w samotności
czas uleczy go skrycie.
Nic nie znaczą słowa
Nie ma mądrości, zrozumienia
Życie złamało duszę
duszę twardą dla otoczenia.
Nie ma pomocy znikąd
Zagubiła się dusza i ciało
Sama tego nie rozumiem
Choć wiem co życie zabrało.
Zawiedziona wiara i nadzieja
Wybucha, tworzy nowe zranienia
Dziś chce ciszy i spokoju
W samotności zabliźnię skaleczenia.
Wina niszczy winnego
niszczy ciało duszę
nie ma zrozumienia
ale żyć trzeba i ja muszę.
/Autor: rrybka,13.01.2003/
#72
Napisano 14 styczeń 2003 - 03:29
Są jedni, którzy wiecznie za czymś gonią,
Za jakąś marą szczęścia nadpowietrzną,
W próżnej gonitwie siły swoje trwonią,
Lecz żyją walką serdeczną.
I całą kolej złudzeń i zawodów
Przechodzą razem z rozkoszą i trwogą,
I wszystkie kwiaty zrywają z ogrodów,
I depczą pod swoją nogą.
Są inni, którzy płyną bez oporu
Na fali życia unoszeni w ciemność,
Niby spokojni i zimni z pozoru,
Bo widzą walki daremność.
Zrzekli się cierpień i szczęścia się zrzekli,
Zgadując zdradę w każdym losu darze,
Przed swoim sercem jednak nie uciekli,
I własne serce ich karze!
Gdy się spotkają gdzie w ostatniej chwili
Jedni i drudzy przy otwartym grobie,
Żałują, czemu inaczej nie żyli,
Wzajemnie zazdroszczą sobie.
>>>>>>>>>>>>>>>>>>
Między nami nic nie było:
Żadnych zwierzeń, wyznań żadnych,
Nic nas z sobą nie łączyło,
Prócz wiosennych marzeń zdradnych;
Prócz tych woni, barw i blasków,
Unoszących się w przestrzeni,
Prócz szumiących śpiewem lasków
I tej świeżej łąk zieleni;
Prócz tych kaskad i potoków,
Zraszających każdy parów,
Prócz girlandy tęcz, obłoków,
Prócz natury słodkich czarów;
Prócz tych wspólnych, jasnych zdrojów,
Z których serce zachwyt piło,
Prócz pierwiosnków i powojów,
Między nami nic nie było!
>>>>>>>>>>>>>>>>>>
Poezja Adama Asnyka jest dla mnie perełką, która koi duszę ...... :-D :-D
#73
Napisano 21 styczeń 2003 - 11:49
Ta łza , co z oczu twoich spływa,
Jak ogień pali moją duszę
I wciąż mnie dręczy myśl straszliwa,
Że cię w nieszczęściu rzucić muszę,
Że cie zostawię tak znękaną
I nic z win przeszłych nie odrobię.
Ta myśl jest wieczną serca raną
I ścigać będzie jeszcze w grobie.
Myślałem , że nim rzucę ziemię,
Twoich nieszczęść szala się przeważy,
Że z ramion ciężkie spadnie brzemię
I ujrzę radość na twej twarzy.
Lecz gdy los na to nie dozwoli,
Po cierniach w górę wciąż się wspinaj,
A choć winienem twej niedoli,
Miłości mojej nie przeklinaj !
to również mój ulubiony autor
źródło : http://www.zbaszyn.c...asnyk/asnyk.htm
#74
Napisano 25 styczeń 2003 - 12:38
Chcesz mnie zostawić na tym pustkowiu ?
Serce mi pęknie, jak dzwon na mrozie.
Teraz, gdy księżyc jest w stanie Nowiu,
O suchym chlebie i zimnej wodzie ?
Szczęście Ty moje
nie opuszczaj mnie proszę.
Ja ciężko porażki życiowe znoszę.
Otwórz błagam swoje podwoje.
Pozwól pokonać trudy i znoje.
Daj wytchnień, choć chwil kilka
Radosnych, nie udręczonych okrutnie.
Chcę widzieć człowieka - nie tylko wilka,
Co drapieżną łapą łupnie........
Po plecach przygiętych, od nadmiernego ciężaru
Gdyż nie miał kto gasić tego pożaru.
Jak mam żyć, w tym zachłannym świecie,
Może powiedzieć raczyć zechcecie?
Zostały zgliszcza wspomnień radosnych......
Na zdradę, fałsz, obłudę i zawiść nie ma mocnych.
Bezdomnym teraz stałem się człekiem,
Nie mam nic już do stracenia.
Zbyt szybko świat ten się zmienia,
Zrozumiałem to dopiero z wiekiem.
Dedykuję ten wiersz wszystkim bezdomnym
Autor: Skangur 25,01,2003.
Dla świata jesteś nikim,
ale dla kogoś możesz być całym światem.
#75
Napisano 04 luty 2003 - 08:27
Kiedy cios za ciosem pada
Nie ma wsparcia
Nie ma z kim podzielić trwogi.
Dziwną istotą być muszę
Na jedną bratnią duszę czekałam
Na jedno ramię wspierające
Na jedno słowo cierpienia kojące.
Wśród przyjaciół tak wielu
Sama się ostałam
Czyżbym mylnie zaufała?
Czyżbym kogo rozczarowała?
Duszę nagą pokazałam
Nie zawiodłam
Lecz karnetu zaufania nie dostałam
Rozumiem to, już zrozumiałam.
Nie mam siły dzisiaj walczyć
z przeciwnością losu
Nie spodziewałam się takiego ciosu
Czy to błąd, słuchać serca głosu?
/Autor: rrybka 3.02. 2003r./
#76
Napisano 04 luty 2003 - 16:57
Otwórzmy je szerzej
Barwny świat jest wokół
Uczuciami dzielmy się szczerze.
Dziś już zdjęto zauroczeń maski
Nic nie skrywa wad i zalet
Idealność postrach budzi
Życzliwość kierujmy do ludzi.
Kocham tę zwyczajność naszą
Kroczę w butach bez obcasów
To nie ujma schylić głowę czasem
Bądźmy wielcy nie dla siebie
Lecz dla przyszłych czasów.
Autor: rrybka 4.02.2003
#77
Napisano 04 luty 2003 - 16:59
Otwórzmy je szerzej
Barwny świat jest wokół
Uczuciami dzielmy się szczerze.
Dziś już zdjęto zauroczeń maski
Nic nie skrywa wad i zalet
Idealność postrach budzi
Życzliwość kierujmy do ludzi.
Kocham tę zwyczajność naszą
Kroczę w butach bez obcasów
To nie ujma schylić głowę czasem
Bądźmy wielcy nie dla siebie
Lecz dla przyszłych czasów.
Autor: rrybka 4.02.2003
#78 Gość_konto_skasowane_*
Napisano 09 luty 2003 - 06:11
#79
Napisano 09 luty 2003 - 07:21
Dla świata jesteś nikim,
ale dla kogoś możesz być całym światem.
Użytkownicy przeglądający ten temat: 0
0 użytkowników, 0 gości, 0 anonimowych