trzy małe zające bawią się.
Jeden gra na trąbce,
drugi w klasy skacze,
a ten trzeci w cieniu krzaka rozpaczliwie płacze.
- Po zielonej łące spaceruje lis,
lis jest głodny, lis jest zły,
lis chytrusek szczerzy kły.
Gdy napotkał trzy zajączki,
aż z uciechy zatarł rączki,
juz wąsiska oblizuje, śmiałe plany w głowie snuje.
- Witam, witam was zajace,
miło spędzać czas na łące?
Wy tu świetnie się bawicie
płaczu brata nie słyszycie?!
Pójdę zajżeć pod ten krzaczek,
gdzie wylewa łzy szaraczek.
- Co się dzieje mój malutki,
cisną w palce nowe butki,
z hulajnogi może spadłeś,
koniczyny się objadłeś,
osa użądliła może? - podaj łapkę, lis pomoże.
- Wielkie dzięki lisie drogi, w moim sercu tyle trwogi,
tak sie boje gniewu tatki,
pewnie każe ściągnąć gatki, tyłek złoi mi.
- Powiedz mały, co się stało,
czemuż liczko posmutniało?
- Tak się boję, tak się wstydzę
i łakomstwem swoim brzydzę.
Gdy nie było mamy, tatki,
zjadłem wszystkie czekoladki
i do tego z kremem rurki,
ze słoika konfiturki,
to popiłem flaszką coli, teraz bardzo brzuszek boli,
aż zbuntował się mój brzuszek,
zwrócił wszystko na fartuszek.
- Nie płacz bracie, szkoda czasu,
zaprowadzę cię do lasu,
z ziół zaparzę ci herbatki,
wymasuję chory brzuszek i wypiorę twój fartuszek.
- Smutny byłby los zajączka,
gdyby nie stróż lasu,
podsłuchawszy co lis knuje,
narobił halasu.
Wystraszony lis nie zwleka
i czym prędzej w las ucieka.
Zając wrócił już do chatki,
do swych braci, mamy, tatki.
A na koniec tej historii
króciutko dopowiem:
że nie każdy przyjacielem,
kto rękę podaje.
:)
