Witam wszytskich czytelników. Poszukuję informacji dla mojej córki, u której stwierdzono nadpobudliwość psycho-ruchową i upośledzenie umysowe w stopniu lekkim.
Jak przeciwdziałać podczas rehabilitacji i edukacji takiemu schorzeniu.
Dodam, że moja córka ma 11 lat, nie ma postawionego konkretnego schorzenia-jednak jej rozwój przebiega znacznie inaczej niż u zdrowego dziecka. Największy problem jest ze skupieniem się podczas nauki.
W obecnej sytuacji nie uczęszcza do żadnej szkoły, korzysta z indywidualnego nauczania w domu.
Jeśli ktoś z Was ma podobny problem - proszę podzielcie się ze mną.
mój e-mail: iwo557@wp.pl lub GG 3692224
Pozdrawiam Was i Wasze dzieciaczki
IwonaW
dziecko nadpobudliwe
Rozpoczęty przez
Gość_konto_skasowane_*
, sty 22 2003 17:03
16 odpowiedzi w tym temacie
#2
trigo
-
- Użytkownik
-
- 360 postów
Sufler
Napisano 22 styczeń 2003 - 18:59
No tak, w Stowarzyszeniu JEDEN ŚWIAT jest mama z podobnym problemem. Nie ma niestety dostępu do kompa.
Może to się zmieni, gdy będzie nasz własny lokal z dostępem do Netu.
Oczywiście nie mówię o zwykłym biurze zarządu - to tylko pozeracz finansów.
Mówię o poradach przez Internet w lokalu Stowarzyszenia, gdzie jest prowadzona działalnośc zgodna ze statutem. Czyli także bezposrednie kontakty ze specjalistami, innymi rodzicami itp.
Może to się zmieni, gdy będzie nasz własny lokal z dostępem do Netu.
Oczywiście nie mówię o zwykłym biurze zarządu - to tylko pozeracz finansów.
Mówię o poradach przez Internet w lokalu Stowarzyszenia, gdzie jest prowadzona działalnośc zgodna ze statutem. Czyli także bezposrednie kontakty ze specjalistami, innymi rodzicami itp.
#3
Gość_konto_skasowane_*
Gość_konto_skasowane_*
-
- Gość
Napisano 22 styczeń 2003 - 21:14
Wiercipięta, żywe srebro, a może nadpobudliwe?
Tu jest kilka prostych wskazówekjak postępować z takim dzieckiem. Wiem, że temat przerabiasz od paru lat, ale czasem takie odświeżenie może się przydać.
Tu jest kilka prostych wskazówekjak postępować z takim dzieckiem. Wiem, że temat przerabiasz od paru lat, ale czasem takie odświeżenie może się przydać.
#4
sonia
-
- Użytkownik
-
- 356 postów
Sufler
Napisano 22 styczeń 2003 - 21:22
Witam Iwono na naszym Portalu.
Z krótkiego opisu, jaki wniosłaś w charakterystykę rozwoju swojej córeczki - domniemywam, że dotychczas niewiele udało Ci się osiągnąć, aby przeciwdziałać niewiadomej diagnozie lekarskiej.
Szkoda, że nie napisałaś czy robiłaś córce badania neurologiczne, EEG, tomografię, biorezonans, także w kierunku alergii, padaczki i autyzmu?
Czy prowadziłaś terapię psychologiczną? Jakie jest orzeczenie PPP? Czy próbowałaś edukacji integracyjnej - czy też od razu skierowano Twoją córkę do indywidualnego toku nauczania.
Nie zawsze taki rodzaj edukacji sprzyja poprawie zdrowia dziecka, przecież ono nie przebywa w ten sposób z rówieśnikami, jak wygląda więc uspołecznianie?
Nie każda pierwotna diagnoza lekarska jest też słuszna- osobiście uznaję konsultacje z dodatkowymi lekarzami.
Podam Ci poniżej nieco informacji, które być może okażą Ci się przydatne.
Zespół nadpobudliwości psychoruchowej, zwany w skrócieADH, to jedno z najczęstszych obecnie zaburzeń wieku rozwojowego. Szacuje się, że może być nim dotkniętych od trzech do dwudziestu procent dzieci.
ADHD objawia się zaburzeniami koncentracji uwagi, nadruchliwością i dużą impulsywnością. Zespół jest schorzeniem przewlekłym, dziecko rodzi się z nim, a różnego rodzaju sytuacje sprawiają, że objawy pojawiają się wcześniej bądź później.
Nadruchliwość ujawnia się zwykle w przedszkolu, natomiast deficyt uwagi - z chwilą rozpoczęcia nauki w szkole. Jednak dziecko nadpobudliwe było zawsze, to znaczy ma skłonność do określonego typu zachowań - impulsywności, agresji.
Aby mogło się prawidłowo rozwijać i kształcić, konieczna jest fachowa pomoc. Bez wsparcia ze strony specjalistów, rodziców, nauczycieli będzie osiągało wyniki znacznie poniżej swoich możliwości intelektualnych.
Jego relacje z rówieśnikami również mogą być upośledzone.
W ostatnich latach wzrasta liczba dzieci nadpobudliwych. Jednym z czynników wywołujących to zjawisko są uwarunkowania społeczno-ekonomiczne, jak również niewłaściwy sposób spędzania przez dzieci czasu wolnego. Zbyt częste i zbyt długie oglądanie telewizji oraz różnego rodzaju gry komputerowe wpływają na zaburzenia sfery emocjonalnej dziecka, staje się ono bardziej niespokojne i rozkojarzone. Ważne jest, by osoby z ADHD miały uregulowany tryb życia, ograniczoną ilość bodźców, z którymi się stykają, by w sposób przemyślany spędzały wolny czas.
Wychowanie nadpobudliwych dzieci powinno być konsekwentne, w miarę możliwości bez stosowania kar. Kary bowiem wzmagają nadpobudliwość. Większość dzieci wyrasta z ADHD, ale nie można czekać, aż to nastąpi. Nadpobudliwość jest bowiem bardzo męcząca nie tylko dla otoczenia, ale również dla osoby nią dotkniętej.
Zajrzyj koniecznie tutaj:
"Mój świat"-Czy to jakaś nowa choroba?
http://www.wszpwn.co...on=KLUB&ID=1771
Jak uśpię swoje dziecko - napiszę Ci więcej o tym, bo z podobnym problemem miałam do czynienia ok 6 lat temu.
Z krótkiego opisu, jaki wniosłaś w charakterystykę rozwoju swojej córeczki - domniemywam, że dotychczas niewiele udało Ci się osiągnąć, aby przeciwdziałać niewiadomej diagnozie lekarskiej.
Szkoda, że nie napisałaś czy robiłaś córce badania neurologiczne, EEG, tomografię, biorezonans, także w kierunku alergii, padaczki i autyzmu?
Czy prowadziłaś terapię psychologiczną? Jakie jest orzeczenie PPP? Czy próbowałaś edukacji integracyjnej - czy też od razu skierowano Twoją córkę do indywidualnego toku nauczania.
Nie zawsze taki rodzaj edukacji sprzyja poprawie zdrowia dziecka, przecież ono nie przebywa w ten sposób z rówieśnikami, jak wygląda więc uspołecznianie?
Nie każda pierwotna diagnoza lekarska jest też słuszna- osobiście uznaję konsultacje z dodatkowymi lekarzami.
Podam Ci poniżej nieco informacji, które być może okażą Ci się przydatne.
Zespół nadpobudliwości psychoruchowej, zwany w skrócieADH, to jedno z najczęstszych obecnie zaburzeń wieku rozwojowego. Szacuje się, że może być nim dotkniętych od trzech do dwudziestu procent dzieci.
ADHD objawia się zaburzeniami koncentracji uwagi, nadruchliwością i dużą impulsywnością. Zespół jest schorzeniem przewlekłym, dziecko rodzi się z nim, a różnego rodzaju sytuacje sprawiają, że objawy pojawiają się wcześniej bądź później.
Nadruchliwość ujawnia się zwykle w przedszkolu, natomiast deficyt uwagi - z chwilą rozpoczęcia nauki w szkole. Jednak dziecko nadpobudliwe było zawsze, to znaczy ma skłonność do określonego typu zachowań - impulsywności, agresji.
Aby mogło się prawidłowo rozwijać i kształcić, konieczna jest fachowa pomoc. Bez wsparcia ze strony specjalistów, rodziców, nauczycieli będzie osiągało wyniki znacznie poniżej swoich możliwości intelektualnych.
Jego relacje z rówieśnikami również mogą być upośledzone.
W ostatnich latach wzrasta liczba dzieci nadpobudliwych. Jednym z czynników wywołujących to zjawisko są uwarunkowania społeczno-ekonomiczne, jak również niewłaściwy sposób spędzania przez dzieci czasu wolnego. Zbyt częste i zbyt długie oglądanie telewizji oraz różnego rodzaju gry komputerowe wpływają na zaburzenia sfery emocjonalnej dziecka, staje się ono bardziej niespokojne i rozkojarzone. Ważne jest, by osoby z ADHD miały uregulowany tryb życia, ograniczoną ilość bodźców, z którymi się stykają, by w sposób przemyślany spędzały wolny czas.
Wychowanie nadpobudliwych dzieci powinno być konsekwentne, w miarę możliwości bez stosowania kar. Kary bowiem wzmagają nadpobudliwość. Większość dzieci wyrasta z ADHD, ale nie można czekać, aż to nastąpi. Nadpobudliwość jest bowiem bardzo męcząca nie tylko dla otoczenia, ale również dla osoby nią dotkniętej.
Zajrzyj koniecznie tutaj:
"Mój świat"-Czy to jakaś nowa choroba?
http://www.wszpwn.co...on=KLUB&ID=1771
Jak uśpię swoje dziecko - napiszę Ci więcej o tym, bo z podobnym problemem miałam do czynienia ok 6 lat temu.
Dar Życia Pozdrawiam, Sonia
#5
sonia
-
- Użytkownik
-
- 356 postów
Sufler
Napisano 23 styczeń 2003 - 01:29
ADHD w teorii i w praktyce
temat przedstawiony na spotkaniu, które odbyło się 18 stycznia 2000r.
Tajemnicze ADHD to skrót od angielskiej nazwy Attention Deficit Hyperactivity Disorder, czyli "Zespół nadpobudliwości psychoruchowej z zaburzeniami koncentracji uwagi" (często nazywany po prostu "zespołem hiperkinetycznym" lub "zespołem nadpobudliwości psychoruchowej".
Klasyfikacja Amerykańskiego Towarzystwa Psychiatrycznego - DSM-IV, określa bardzo szczegółowo jakie muszą być spełnione kryteria aby można było rozpoznać ADHD. Oto one:......
http://www.amwaw.edu...rtuwis/adhd.htm
Zainteresowanych problemem ADHD, odsyłam do znakomitej książki "Nadpobudliwość psychoruchowa u dzieci; Prawie wszystko, co chcielibyście wiedzieć", autorstwa: Tomasza Wolańczyka, Artura Kołakowskiego i Magdaleny Skotnickiej. Pozycja ta może służyć z powodzeniem rodzicom, nauczycielom jak i lekarzom.
Wydawnictwo BiFolium, Lublin 1999, wyd. 1
ul. Organowa 3/20
20-882 Lublin
tel./fax (081) 740 21 34; 0 602 459 645
temat przedstawiony na spotkaniu, które odbyło się 18 stycznia 2000r.
Tajemnicze ADHD to skrót od angielskiej nazwy Attention Deficit Hyperactivity Disorder, czyli "Zespół nadpobudliwości psychoruchowej z zaburzeniami koncentracji uwagi" (często nazywany po prostu "zespołem hiperkinetycznym" lub "zespołem nadpobudliwości psychoruchowej".
Klasyfikacja Amerykańskiego Towarzystwa Psychiatrycznego - DSM-IV, określa bardzo szczegółowo jakie muszą być spełnione kryteria aby można było rozpoznać ADHD. Oto one:......
http://www.amwaw.edu...rtuwis/adhd.htm
Zainteresowanych problemem ADHD, odsyłam do znakomitej książki "Nadpobudliwość psychoruchowa u dzieci; Prawie wszystko, co chcielibyście wiedzieć", autorstwa: Tomasza Wolańczyka, Artura Kołakowskiego i Magdaleny Skotnickiej. Pozycja ta może służyć z powodzeniem rodzicom, nauczycielom jak i lekarzom.
Wydawnictwo BiFolium, Lublin 1999, wyd. 1
ul. Organowa 3/20
20-882 Lublin
tel./fax (081) 740 21 34; 0 602 459 645
Dar Życia Pozdrawiam, Sonia
#6
sonia
-
- Użytkownik
-
- 356 postów
Sufler
Napisano 23 styczeń 2003 - 01:34
BYĆ MOŻLE ADHD JEST SPOWODOWANE NADMIAREM MANGANU
Grupa naukowców z Uniwersytetu Kalifornijskiego pod kierunkiem profesora Francisa Crinelli odkryła, że nadmiar manganu może mieć wpływ na rozwój ADHD.
Nadmiar manganu może powodować zespół nadpobudliwości psychoruchowej z zaburzeniami koncentracji uwagi u dzieci, w skrócie ADHD - donosi najnowszy numer "NeuroToxicology",
ADHD, zwany także zespołem hiperkinetycznym, polega na nadmiernej aktywności ruchowej i impulsywności oraz problemach z koncentracją uwagi. Według szacunków występuje on u 3 do 20 proc. dzieci, ale może pojawiać się także u osób dorosłych.
Z ADHD wiążą się często problemy w szkole, dzieci bowiem nie potrafią skupić dłużej na niczym uwagi, "nosi je". Dlatego problem ten jest od kilku lat intensywnie badany, w celu znalezienia odpowiedzi, co jest przyczyną ADHD i w jaki sposób można mu zapobiegać.
Grupa naukowców z Uniwersytetu Kalifornijskiego pod kierunkiem profesora Francisa Crinelli odkryła, że nadmiar manganu może mieć wpływ na rozwój ADHD.
Mangan jest pierwiastkiem śladowym, występującym naturalnie w komórkach jako składnik wielu enzymów biorących udział m.in. w procesie syntezy białek i steroidów, a także w procesach krzepnięcia krwi.
Niedobór manganu powoduje opóźnienia w rozwoju fizycznym, zmniejszenie płodności, a także prawdopodobnie padaczkę. Widać zatem, że mangan jest potrzebny dla prawidłowego funkcjonowania organizmu. Możliwie jednak, że jego nadmiar jest szkodliwy. Badania prowadzone na szczurach wykazały, że pod wpływem wysokich dawek manganu spada poziom ważnego neuroprzekaźnika - dopaminy, co powoduje zmiany w zdolnościach uczenia się i logicznego myślenia, jak również zmiany w zachowaniu.
Zależność między zwiększonym poziomem manganu a spadkiem wydzielania dopaminy jest widoczna, natomiast nie ma jeszcze dowodów na to, że mangan może spowodować długotrwałe zmiany w zachowaniu, jak to ma miejsce w przypadku ADHD" - Źródło: PAP (Warszawa)
Iwono - może ten kontakt da Ci wypróbowane wskazówki?
Stowarzyszenia Pomocy Dzieciom Nadpobudliwym "ponad" - działające od 2 lat, organizuje spotkania grup wsparcia, rozwija dzialalność poza Warszawą - tel. 601 29 49 33 - Jarek
Grupa naukowców z Uniwersytetu Kalifornijskiego pod kierunkiem profesora Francisa Crinelli odkryła, że nadmiar manganu może mieć wpływ na rozwój ADHD.
Nadmiar manganu może powodować zespół nadpobudliwości psychoruchowej z zaburzeniami koncentracji uwagi u dzieci, w skrócie ADHD - donosi najnowszy numer "NeuroToxicology",
ADHD, zwany także zespołem hiperkinetycznym, polega na nadmiernej aktywności ruchowej i impulsywności oraz problemach z koncentracją uwagi. Według szacunków występuje on u 3 do 20 proc. dzieci, ale może pojawiać się także u osób dorosłych.
Z ADHD wiążą się często problemy w szkole, dzieci bowiem nie potrafią skupić dłużej na niczym uwagi, "nosi je". Dlatego problem ten jest od kilku lat intensywnie badany, w celu znalezienia odpowiedzi, co jest przyczyną ADHD i w jaki sposób można mu zapobiegać.
Grupa naukowców z Uniwersytetu Kalifornijskiego pod kierunkiem profesora Francisa Crinelli odkryła, że nadmiar manganu może mieć wpływ na rozwój ADHD.
Mangan jest pierwiastkiem śladowym, występującym naturalnie w komórkach jako składnik wielu enzymów biorących udział m.in. w procesie syntezy białek i steroidów, a także w procesach krzepnięcia krwi.
Niedobór manganu powoduje opóźnienia w rozwoju fizycznym, zmniejszenie płodności, a także prawdopodobnie padaczkę. Widać zatem, że mangan jest potrzebny dla prawidłowego funkcjonowania organizmu. Możliwie jednak, że jego nadmiar jest szkodliwy. Badania prowadzone na szczurach wykazały, że pod wpływem wysokich dawek manganu spada poziom ważnego neuroprzekaźnika - dopaminy, co powoduje zmiany w zdolnościach uczenia się i logicznego myślenia, jak również zmiany w zachowaniu.
Zależność między zwiększonym poziomem manganu a spadkiem wydzielania dopaminy jest widoczna, natomiast nie ma jeszcze dowodów na to, że mangan może spowodować długotrwałe zmiany w zachowaniu, jak to ma miejsce w przypadku ADHD" - Źródło: PAP (Warszawa)
Iwono - może ten kontakt da Ci wypróbowane wskazówki?
Stowarzyszenia Pomocy Dzieciom Nadpobudliwym "ponad" - działające od 2 lat, organizuje spotkania grup wsparcia, rozwija dzialalność poza Warszawą - tel. 601 29 49 33 - Jarek
Dar Życia Pozdrawiam, Sonia
#7
sonia
-
- Użytkownik
-
- 356 postów
Sufler
Napisano 23 styczeń 2003 - 10:43
U części dzieci nadpobudliwość przejawia się we wszystkich sferach, u części tylko w niektórych.
Przyczyny nadpobudliwości ruchowej
1. Podłoże jej stanowi typ układu nerwowego. Najczęściej to typ silny, o dużej ruchliwości procesów nerwowych i zaburzonej ich równowadze: duże silne pobudzenie, małe hamowanie. ( nadpobudliwość jest rzadsza u dzieci o słabym typie układu nerwowego. Pobudzenie trwa krótko, bo siła procesów nerwowych jest mała i układ nerwowy ulega szybkiemu wyczerpaniu: następuje hamowanie ochronne. Hamowanie to też jest krótkie. Dzieci te charakteryzuje przewaga pobudzania są to dzieci o dużej męczliwości, małej wytrwałości, pracujące bardzo nierównomiernie.
2. Konsekwencja działania czynników uszkadzających ośrodkowy układ nerwowy.
a) w okresie płodowym choroby (zwłaszcza wirusowe), przebyte przez matkę, zatrucia, alkoholizm, złe odżywianie, urazy mechaniczne.
w czasie porodu
c) u wcześniaków
d) choroby zakaźne o ciężkim przebiegu (drgawki)
3. Główne źródło tkwi w środowisku rodzinnym dziecka.
a) atmosfera w domu niespokojna, pełna napięć i konfliktów
niezrównoważenie emocjonalne dorosłych
c) niewłaściwa postawa rodzicielska:
postawa rygorystyczna: kary, groźby, ograniczenia, surowe oceny to powoduje, że dziecko jest w stanie stałego zagrożenia, które obciąża jego system nerwowy. Rozładowuje napięcie przez nadmierną ruchliwość (czasem tiki).
Postawa niekonsekwentna: ( najczęściej spotykana) Może wystąpić u jednej osoby, która raz jest czuła, raz oschła, raz pobłażliwa, nie przywiązuje wagi do wykroczeń, kiedy indziej krzyczy i karze za najdrobniejsze uchybienie. Przy czym reakcje te nie są uwarunkowane przyczynami obiektywnymi, ale nastrojem, humorem dorosłego, niekiedy wywołanym przeżyciami w miejscu pracy.
Pozostając pod opieką takiej osoby dziecko nigdy nie wie co jest dobre, co złe, kiedy i za co zostanie ukarane. Stale przeżywa niepewność, lęk i zagrożenie.
Inna niekonsekwencja, gdy każdy z dorosłych stosuje inny sposób postępowania ( np. ojciec wymagający, mama czuła, pobłażliwa, lub odwrotnie). Stawiają dziecku różne wymagania, wydają sprzeczne polecenia.(np. matka pozwala dziecku na dłuższą zabawę , a ojciec się gniewa. Dziecko jest zdezorientowane, nie wie jak postępować by zadowolić oboje rodziców.)
Jak powinni postępować rodzice, którzy zaobserwowali u swego dziecka nadpobudliwość.
Ważne ustalenie źródła nadpobudliwości
Zapewnienie spokojnej atmosfery.
Traktowanie dziecka w sposób równy, spokojny, konsekwentny.
Zapewnienie potrzeby ruchu ( w formie ukierunkowanej gry ruchowe w grupie, wymagające podporządkowania, przestrzegania zasad, czekania na swoją kolej. Nie bezmyśle bieganie po podwórku.)
Dopilnowanie, by kończyło każdą zaczętą czynność (mimo, że zapał szybko mija). Dopilnowanie by wokół był porządek, by wykonywało jedno zadanie, nie kilka.
Dopilnowanie i zaplanowanie z dzieckiem pracy nad lekcjami (podzielenie pracy na krótkie odcinki, co jakiś czas sprawdzanie jak sobie radzi nie należy stale siedzieć przy dziecku).
Dopilnowanie by nie siadało do lekcji po zbyt hałaśliwej, zajmującej zabawie, lub po oglądaniu telewizji ( obejrzenie filmu wymaga szczególnej koncentracji).
Zadaniem rodziców dziecka nadpobudliwego jest nie tyle wybranianie dziecka, czy przepraszanie nauczyciela za jego złe zachowanie, ile wyjaśnianie przyczyn i wspólne zastanawianie się nad metodami postępowania.
Wychowanie dziecka nadpobudliwego wymaga od dorosłych zwiększonego trudu, szczególnej cierpliwości i wytrwałości.
Przyczyny nadpobudliwości ruchowej
1. Podłoże jej stanowi typ układu nerwowego. Najczęściej to typ silny, o dużej ruchliwości procesów nerwowych i zaburzonej ich równowadze: duże silne pobudzenie, małe hamowanie. ( nadpobudliwość jest rzadsza u dzieci o słabym typie układu nerwowego. Pobudzenie trwa krótko, bo siła procesów nerwowych jest mała i układ nerwowy ulega szybkiemu wyczerpaniu: następuje hamowanie ochronne. Hamowanie to też jest krótkie. Dzieci te charakteryzuje przewaga pobudzania są to dzieci o dużej męczliwości, małej wytrwałości, pracujące bardzo nierównomiernie.
2. Konsekwencja działania czynników uszkadzających ośrodkowy układ nerwowy.
a) w okresie płodowym choroby (zwłaszcza wirusowe), przebyte przez matkę, zatrucia, alkoholizm, złe odżywianie, urazy mechaniczne.
w czasie porodu c) u wcześniaków
d) choroby zakaźne o ciężkim przebiegu (drgawki)
3. Główne źródło tkwi w środowisku rodzinnym dziecka.
a) atmosfera w domu niespokojna, pełna napięć i konfliktów
niezrównoważenie emocjonalne dorosłychc) niewłaściwa postawa rodzicielska:
postawa rygorystyczna: kary, groźby, ograniczenia, surowe oceny to powoduje, że dziecko jest w stanie stałego zagrożenia, które obciąża jego system nerwowy. Rozładowuje napięcie przez nadmierną ruchliwość (czasem tiki).
Postawa niekonsekwentna: ( najczęściej spotykana) Może wystąpić u jednej osoby, która raz jest czuła, raz oschła, raz pobłażliwa, nie przywiązuje wagi do wykroczeń, kiedy indziej krzyczy i karze za najdrobniejsze uchybienie. Przy czym reakcje te nie są uwarunkowane przyczynami obiektywnymi, ale nastrojem, humorem dorosłego, niekiedy wywołanym przeżyciami w miejscu pracy.
Pozostając pod opieką takiej osoby dziecko nigdy nie wie co jest dobre, co złe, kiedy i za co zostanie ukarane. Stale przeżywa niepewność, lęk i zagrożenie.
Inna niekonsekwencja, gdy każdy z dorosłych stosuje inny sposób postępowania ( np. ojciec wymagający, mama czuła, pobłażliwa, lub odwrotnie). Stawiają dziecku różne wymagania, wydają sprzeczne polecenia.(np. matka pozwala dziecku na dłuższą zabawę , a ojciec się gniewa. Dziecko jest zdezorientowane, nie wie jak postępować by zadowolić oboje rodziców.)
Jak powinni postępować rodzice, którzy zaobserwowali u swego dziecka nadpobudliwość.
Ważne ustalenie źródła nadpobudliwości
Zapewnienie spokojnej atmosfery.
Traktowanie dziecka w sposób równy, spokojny, konsekwentny.
Zapewnienie potrzeby ruchu ( w formie ukierunkowanej gry ruchowe w grupie, wymagające podporządkowania, przestrzegania zasad, czekania na swoją kolej. Nie bezmyśle bieganie po podwórku.)
Dopilnowanie, by kończyło każdą zaczętą czynność (mimo, że zapał szybko mija). Dopilnowanie by wokół był porządek, by wykonywało jedno zadanie, nie kilka.
Dopilnowanie i zaplanowanie z dzieckiem pracy nad lekcjami (podzielenie pracy na krótkie odcinki, co jakiś czas sprawdzanie jak sobie radzi nie należy stale siedzieć przy dziecku).
Dopilnowanie by nie siadało do lekcji po zbyt hałaśliwej, zajmującej zabawie, lub po oglądaniu telewizji ( obejrzenie filmu wymaga szczególnej koncentracji).
Zadaniem rodziców dziecka nadpobudliwego jest nie tyle wybranianie dziecka, czy przepraszanie nauczyciela za jego złe zachowanie, ile wyjaśnianie przyczyn i wspólne zastanawianie się nad metodami postępowania.
Wychowanie dziecka nadpobudliwego wymaga od dorosłych zwiększonego trudu, szczególnej cierpliwości i wytrwałości.
Dar Życia Pozdrawiam, Sonia
#8
sonia
-
- Użytkownik
-
- 356 postów
Sufler
Napisano 23 styczeń 2003 - 11:07
Jeszcze trochę informacji o ADHD
Za przetwarzanie informacji w naszym mózgu odpowiada m.in. dopamina, związek chemiczny, który odgrywa rolę neuroprzekaźnika i odpowiedzialny jest za przekazywanie informacji z jednej komórki nerwowej neuronu do drugiej.
Dopaminę wydzielają neurony zlokalizowane w określonych obszarach mózgu, a jej zadaniem jest hamowanie lub modulowanie czynności innych neuronów, zwłaszcza związanych z emocjami i ruchem (np. przyczyną zaburzeń ruchowych charakterystycznych dla choroby Parkinsona jest zanik neuronów produkujących dopaminę, zlokalizowanych w istocie czarnej)
U dzieci nadpobudliwych wydzielanie dopaminy nie jest zrównoważone i być może jest to jeden z powodów, dla których tak trudno jest im się skupić.
Podejrzewa się w tym względzie uwarunkowania natury genetycznej.
http://www.poradnia.cad.pl/referat.htm
Pamiętaj o dziesięciu podstawowych prośbach dziecka nadpobudliwego, które zawierają całą esencję i wykładnię skutecznego postępowania z dzieckiem nadpobudliwym.
Oto one :
1. Pomóż mi skupić się na jednej czynności.
2. Chcę wiedzieć, co się zdarzy za chwilę.
3. Poczekaj na mnie, pozwól mi się zastanowić.
4. Jestem w kropce, nie potrafię tego zrobić, pokaż mi wyjście z tej sytuacji.
5. Chciałbym od razu wiedzieć, czy to, co robię, jest zrobione dobrze.
6. Dawaj mi tylko jedno polecenie naraz.
7. Przypomnij mi, żebym się zatrzymał i pomyślał.
8. Dawaj mi małe zadania do wykonania, kiedy cel jest daleko gubię się.
9. Chwal mnie choć raz dziennie, bardzo tego potrzebuję.
10. Wiem, że potrafię być męczący, ale czuję, ze rosnę, kiedy okazujesz mi, jak mnie kochasz !
Jak pomóc w nauce dziecku nadpobudliwemu?
http://www.podn.rzes...o4/inspir-1.htm
(Dla rodziców uczniów z klasy 1d opracowała wychowawczyni Alicja Lach)
http://www.republika...dpobudliwe.html
Nadpobudliwość psychoruchowa powodem nerwicy
http://strony.wp.pl/.../idzikowska.htm
Nadpobudliwość psychoruchowa u dzieci w wieku przedszkolnym
http://przedszkole3....wpage&pageid=18
Nadpobudliwość psychoruchowa z deficytem uwagi
http://www.securanov...kacja/p-nru.htm
Zespół nadpobudliwości psychoruchowej czyli - A D H D
http://www.wom.pozna..._2001/ul105.htm
Zaburzenia dynamiki procesów nerwowych. Nadpobudliwość psychoruchowa.
http://www.limbonic..../html/nadpo.htm
Bibliografia
M. Bogdanowicz - Metoda Weroniki Sherbone w terapii i wspomaganiu rozwoju dziecka.
J. Dobson - Rozmowy z rodzicami, Drukarnia Narodowa 1990
A. Kozłowska - Zaburzenia emocjonalne u dzieci w wieku przedszkolnym, Warszawa 1984 WSiP
A. Kozłowska - Nadpobudliwość psychoruchowa. Edukacja w przedszkolu. Wyd. RAABE.
H. Nartowska - Wychowanie dziecka nadpobudliwego, Warszawa 1972, Nasz Księgarnia.
H. Popielarska, M. Mazurowa - Dlaczego nasze dzieci sprawiają trudności wychowawcze, Warszawa 1983, PZWL.
H.Nartowska ,,Dzieci nadpobudliwe psychoruchowo" ,Warszawa 1972.
G.Sarfontein ,,Twoje nadpobudliwe dziecko", Warszawa 1999.
T.Wolańczyk,A.Kołakowski, M.Skotnicka ,,Nadpobudliwość psychoruchowa u dzieci. Prawie wszystko, co chcielibyście wiedzieć", Lublin 1999
Za przetwarzanie informacji w naszym mózgu odpowiada m.in. dopamina, związek chemiczny, który odgrywa rolę neuroprzekaźnika i odpowiedzialny jest za przekazywanie informacji z jednej komórki nerwowej neuronu do drugiej.
Dopaminę wydzielają neurony zlokalizowane w określonych obszarach mózgu, a jej zadaniem jest hamowanie lub modulowanie czynności innych neuronów, zwłaszcza związanych z emocjami i ruchem (np. przyczyną zaburzeń ruchowych charakterystycznych dla choroby Parkinsona jest zanik neuronów produkujących dopaminę, zlokalizowanych w istocie czarnej)
U dzieci nadpobudliwych wydzielanie dopaminy nie jest zrównoważone i być może jest to jeden z powodów, dla których tak trudno jest im się skupić.
Podejrzewa się w tym względzie uwarunkowania natury genetycznej.
http://www.poradnia.cad.pl/referat.htm
Pamiętaj o dziesięciu podstawowych prośbach dziecka nadpobudliwego, które zawierają całą esencję i wykładnię skutecznego postępowania z dzieckiem nadpobudliwym.
Oto one :
1. Pomóż mi skupić się na jednej czynności.
2. Chcę wiedzieć, co się zdarzy za chwilę.
3. Poczekaj na mnie, pozwól mi się zastanowić.
4. Jestem w kropce, nie potrafię tego zrobić, pokaż mi wyjście z tej sytuacji.
5. Chciałbym od razu wiedzieć, czy to, co robię, jest zrobione dobrze.
6. Dawaj mi tylko jedno polecenie naraz.
7. Przypomnij mi, żebym się zatrzymał i pomyślał.
8. Dawaj mi małe zadania do wykonania, kiedy cel jest daleko gubię się.
9. Chwal mnie choć raz dziennie, bardzo tego potrzebuję.
10. Wiem, że potrafię być męczący, ale czuję, ze rosnę, kiedy okazujesz mi, jak mnie kochasz !
Jak pomóc w nauce dziecku nadpobudliwemu?
http://www.podn.rzes...o4/inspir-1.htm
(Dla rodziców uczniów z klasy 1d opracowała wychowawczyni Alicja Lach)
http://www.republika...dpobudliwe.html
Nadpobudliwość psychoruchowa powodem nerwicy
http://strony.wp.pl/.../idzikowska.htm
Nadpobudliwość psychoruchowa u dzieci w wieku przedszkolnym
http://przedszkole3....wpage&pageid=18
Nadpobudliwość psychoruchowa z deficytem uwagi
http://www.securanov...kacja/p-nru.htm
Zespół nadpobudliwości psychoruchowej czyli - A D H D
http://www.wom.pozna..._2001/ul105.htm
Zaburzenia dynamiki procesów nerwowych. Nadpobudliwość psychoruchowa.
http://www.limbonic..../html/nadpo.htm
Bibliografia
M. Bogdanowicz - Metoda Weroniki Sherbone w terapii i wspomaganiu rozwoju dziecka.
J. Dobson - Rozmowy z rodzicami, Drukarnia Narodowa 1990
A. Kozłowska - Zaburzenia emocjonalne u dzieci w wieku przedszkolnym, Warszawa 1984 WSiP
A. Kozłowska - Nadpobudliwość psychoruchowa. Edukacja w przedszkolu. Wyd. RAABE.
H. Nartowska - Wychowanie dziecka nadpobudliwego, Warszawa 1972, Nasz Księgarnia.
H. Popielarska, M. Mazurowa - Dlaczego nasze dzieci sprawiają trudności wychowawcze, Warszawa 1983, PZWL.
H.Nartowska ,,Dzieci nadpobudliwe psychoruchowo" ,Warszawa 1972.
G.Sarfontein ,,Twoje nadpobudliwe dziecko", Warszawa 1999.
T.Wolańczyk,A.Kołakowski, M.Skotnicka ,,Nadpobudliwość psychoruchowa u dzieci. Prawie wszystko, co chcielibyście wiedzieć", Lublin 1999
Dar Życia Pozdrawiam, Sonia
#9
Gość_konto_skasowane_*
Gość_konto_skasowane_*
-
- Gość
Napisano 24 styczeń 2003 - 15:41
Dziękuję za informacje. Widzę w tym potęgę Internetu. Można się tu więcej dowiedzieć, niż u niejednego lekarza.
Wykonałam EEG, które spowodowało konieczność dalszych badań - czekamy na termin tomografi. ( utwierdzi istnienie padaczki lub ją wyeliminuje).
Szkoda, że nie mam stałego łącza, ale będę tutaj zaglądać.
dziękuję wszystkim mamom.
Wykonałam EEG, które spowodowało konieczność dalszych badań - czekamy na termin tomografi. ( utwierdzi istnienie padaczki lub ją wyeliminuje).
Szkoda, że nie mam stałego łącza, ale będę tutaj zaglądać.
dziękuję wszystkim mamom.
#10
sonia
-
- Użytkownik
-
- 356 postów
Sufler
Napisano 24 styczeń 2003 - 19:53
Po wykonaniu badań i konsultacjach medycznych - skontaktuj się ze mną - mogę dać Ci pomocne materiały do ćwiczeń rozluźniających metodą Denissonów. proponuję także stosowanie muzykoterapii.
Bazuj jednak na badaniach lekarskich i konsultacjach. Być może trzeba Twoją córeczkę przystosować do odpowiedniej diety oczyszczającej ją z pewnego rodzaju "zatrucia".
Zaznaczam, że nie jestem lekarzem i nie możesz wszystkiego przyjmować do własnego dziecka.
te informacje moga służyc Ci jako przybliżenie tematyki pomocnej w obserwacji dziecka i ukierunkowaniu w rehabilitacji.
Leczenie farmakologiczne
Leczenie farmakologiczne dzieci z zespołem nadpobudliwości psychoruchowej jest jednocześnie najbardziej kontrowersyjne i najbardziej skuteczne. W Polsce jest rzadko stosowane. Z powodu braku wiedzy na temat przyczyn zespołu nadpobudliwości psychoruchowej stosowano leki nieadekwatne do choroby - były to najczęściej leki uspokajające.
Leki RITALIN, DEXEDRINE, CYLERT poprawiają przebieg procesów neurochemicznych zachodzących w mózgu. Badania kliniczne wykazały, że dzieci cierpiące na zespół nadpobudliwości psychoruchowej poddane leczeniu farmakologicznemu osiągały wyniki w zakresie koncentracji uwagii pamięci krótkotrwałej, znacznie lepsze niż dzieci, których nie poddano leczeniu.
Leki te mają szereg krótkotrwałych skutków ubocznych, należą do nich: utrata lub wzrost apetytu, bezsenność, bóle głowy, depresja.
Kandydatami do leczenia farmakologicznego są przede wszystkim dzieci sprawiające poważne problemy wychowawcze, takie, że ani nauczyciel ani rodzic nie może sobie z nimi poradzić.
http://www.swodniku....pl/str10_7.html
Na koniec - polecam Ci książkę (mam w wersji txt)
Gordon Serfontein
TWOJE NADPOBUDLIWE DZIECKO
Poradnik dla rodziców
Przełożył Jacek Jankowski
Tytuł oryginału
THE HIDDEN HANDICAP
Pruszyński i S-ka SA WARSZAWA 1999
Wydanie I
Konsultacja merytoryczna Krystyna Zielińska
ISBN 83-7180-539-X
w przekładzie na j.polski można ją nabyć za 12 zł
http://www.proszynsk...iszki/1021.html
Gordon Serfontein
Twoje nadpobudliwe dziecko
The hidden handicap
Seria: Edukacja
Tłumaczenie: Jacek Jankowski
ISBN: 83-7180-539-X
Data wydania: 16 lutego 1999
Cena detaliczna: 12,00 zł
Wymiary: 162 mm x 234 mm
Liczba stron: 124
Waga: 232 g
oprawa miękka
Książka G. Serfonteina "Twoje nadpobudliwe dziecko. Poradnik dla rodziców" to publikacja z pogranicza psychologii, pedagogiki i pediatrii. Autor jest z wykształcenia pediatrą i neurologiem
Spis treści
Przedmowa
Wprowadzenie
1. Co tkwi w nazwie?
2. Co to za dziecko?
* Koncentracja uwagi
* Poziom aktywności
* Popędliwość
* Koordynacja
* Pamięć krótkotrwała
* Nieustępliwość
* Inne cechy emocjonalne
* Model snu
* Apetyt
* Mowa
* Podsumowanie
3. Skąd to się bierze? - Do czego to prowadzi?
4. Zwracanie uwagi
5. Aktywność - za dużo czy za mało?
6. Impulsywność - czy to mnie dotyczy?
7. Koordynacja - chwianie się i guzdranie
8. Mowa
9. Pamięć krótkotrwała - jednym uchem wpada, drugim wypada
10. Problemy osobiste - czarne czy białe?
* Nieustępliwość
* Poszanowanie własnej godności
* Depresja
* Niedojrzałość socjalna
11. Sen i apetyt
12. Trudności w uczeniu się
13. Podstawowe umiejętności - tradycyjne trzy R
* Trudności w czytaniu (dysleksja)
* Literowanie
* Pisanie
* Zdolności matematyczne
14. Szkoła
15. Diagnoza i wykrywanie
16. Sposoby działania
Terapia behawioralna
* Nauczanie wyrównawcze - zaangażowanie rodziców
* Terapia mowy i języka
* Terapia zajęciowa
* Kontrola dietetyczna
* Leczenie farmakologiczne
* Efekty działania
* Skutki uboczne
17. Umiejętne postępowanie i inne trzy R (rutyna, regularność, repetycja)
18. Specyficzne zachowania
Zaburzenia behawioralne
* Nagłe wybuchy złości
* Agresja
* Poszanowanie własnej godności
* Impulsywność
* Zaburzenia czasu koncentracji uwagi
* Ocena farmakoterapii
19. Zaburzenia koncentracji uwagi i rodzina nuklearna
* Ojciec i matka
* Matka
* Ojciec
* Rodzeństwo
20. Chłopiec to ojciec mężczyzny
Dodatek. Wskazówki praktyczne oraz zabiegi terapeutyczne
I. Trudności ze słyszeniem
* Odbiór słuchowy i rozumienie mowy
* Rozróżnianie za pomocą słuchu
* Pamięć słuchowa
II. Trudności z widzeniem 777
* Odbiór za pomocą wzroku
* Rozróżnianie za pomocą wzroku
* Pamięć wzrokowa
III. Trudności w poruszaniu się
* Koordynacja motoryki dużej
* Koordynacja motoryki małej
* Wizerunek ciała
IV. Problemy z położeniem w przestrzeni
V. Problemy z orientacją lewo/prawo
VI. Nadpobudliwość
VII. Rozpraszanie się oraz krótki czas koncentracji uwagi
Podziękowania
Życzę wielkiej cierpliwości i efektów w terapii.
p.s.
w wersji txt - niestety bez polskich czcionek - można ściągnąć:
moja wersja jest w trakcie korekty.
Gordon Serfontein - Twoje nadpobudliwe dziecko - http://www.idn.org.p...htm#psychologia
http://217.153.25.42...iwe_dziecko.rar
Bazuj jednak na badaniach lekarskich i konsultacjach. Być może trzeba Twoją córeczkę przystosować do odpowiedniej diety oczyszczającej ją z pewnego rodzaju "zatrucia".
Zaznaczam, że nie jestem lekarzem i nie możesz wszystkiego przyjmować do własnego dziecka.
te informacje moga służyc Ci jako przybliżenie tematyki pomocnej w obserwacji dziecka i ukierunkowaniu w rehabilitacji.
Leczenie farmakologiczne
Leczenie farmakologiczne dzieci z zespołem nadpobudliwości psychoruchowej jest jednocześnie najbardziej kontrowersyjne i najbardziej skuteczne. W Polsce jest rzadko stosowane. Z powodu braku wiedzy na temat przyczyn zespołu nadpobudliwości psychoruchowej stosowano leki nieadekwatne do choroby - były to najczęściej leki uspokajające.
Leki RITALIN, DEXEDRINE, CYLERT poprawiają przebieg procesów neurochemicznych zachodzących w mózgu. Badania kliniczne wykazały, że dzieci cierpiące na zespół nadpobudliwości psychoruchowej poddane leczeniu farmakologicznemu osiągały wyniki w zakresie koncentracji uwagii pamięci krótkotrwałej, znacznie lepsze niż dzieci, których nie poddano leczeniu.
Leki te mają szereg krótkotrwałych skutków ubocznych, należą do nich: utrata lub wzrost apetytu, bezsenność, bóle głowy, depresja.
Kandydatami do leczenia farmakologicznego są przede wszystkim dzieci sprawiające poważne problemy wychowawcze, takie, że ani nauczyciel ani rodzic nie może sobie z nimi poradzić.
http://www.swodniku....pl/str10_7.html
Na koniec - polecam Ci książkę (mam w wersji txt)
Gordon Serfontein
TWOJE NADPOBUDLIWE DZIECKO
Poradnik dla rodziców
Przełożył Jacek Jankowski
Tytuł oryginału
THE HIDDEN HANDICAP
Pruszyński i S-ka SA WARSZAWA 1999
Wydanie I
Konsultacja merytoryczna Krystyna Zielińska
ISBN 83-7180-539-X
w przekładzie na j.polski można ją nabyć za 12 zł
http://www.proszynsk...iszki/1021.html
Gordon Serfontein
Twoje nadpobudliwe dziecko
The hidden handicap
Seria: Edukacja
Tłumaczenie: Jacek Jankowski
ISBN: 83-7180-539-X
Data wydania: 16 lutego 1999
Cena detaliczna: 12,00 zł
Wymiary: 162 mm x 234 mm
Liczba stron: 124
Waga: 232 g
oprawa miękka
Książka G. Serfonteina "Twoje nadpobudliwe dziecko. Poradnik dla rodziców" to publikacja z pogranicza psychologii, pedagogiki i pediatrii. Autor jest z wykształcenia pediatrą i neurologiem
Spis treści
Przedmowa
Wprowadzenie
1. Co tkwi w nazwie?
2. Co to za dziecko?
* Koncentracja uwagi
* Poziom aktywności
* Popędliwość
* Koordynacja
* Pamięć krótkotrwała
* Nieustępliwość
* Inne cechy emocjonalne
* Model snu
* Apetyt
* Mowa
* Podsumowanie
3. Skąd to się bierze? - Do czego to prowadzi?
4. Zwracanie uwagi
5. Aktywność - za dużo czy za mało?
6. Impulsywność - czy to mnie dotyczy?
7. Koordynacja - chwianie się i guzdranie
8. Mowa
9. Pamięć krótkotrwała - jednym uchem wpada, drugim wypada
10. Problemy osobiste - czarne czy białe?
* Nieustępliwość
* Poszanowanie własnej godności
* Depresja
* Niedojrzałość socjalna
11. Sen i apetyt
12. Trudności w uczeniu się
13. Podstawowe umiejętności - tradycyjne trzy R
* Trudności w czytaniu (dysleksja)
* Literowanie
* Pisanie
* Zdolności matematyczne
14. Szkoła
15. Diagnoza i wykrywanie
16. Sposoby działania
Terapia behawioralna
* Nauczanie wyrównawcze - zaangażowanie rodziców
* Terapia mowy i języka
* Terapia zajęciowa
* Kontrola dietetyczna
* Leczenie farmakologiczne
* Efekty działania
* Skutki uboczne
17. Umiejętne postępowanie i inne trzy R (rutyna, regularność, repetycja)
18. Specyficzne zachowania
Zaburzenia behawioralne
* Nagłe wybuchy złości
* Agresja
* Poszanowanie własnej godności
* Impulsywność
* Zaburzenia czasu koncentracji uwagi
* Ocena farmakoterapii
19. Zaburzenia koncentracji uwagi i rodzina nuklearna
* Ojciec i matka
* Matka
* Ojciec
* Rodzeństwo
20. Chłopiec to ojciec mężczyzny
Dodatek. Wskazówki praktyczne oraz zabiegi terapeutyczne
I. Trudności ze słyszeniem
* Odbiór słuchowy i rozumienie mowy
* Rozróżnianie za pomocą słuchu
* Pamięć słuchowa
II. Trudności z widzeniem 777
* Odbiór za pomocą wzroku
* Rozróżnianie za pomocą wzroku
* Pamięć wzrokowa
III. Trudności w poruszaniu się
* Koordynacja motoryki dużej
* Koordynacja motoryki małej
* Wizerunek ciała
IV. Problemy z położeniem w przestrzeni
V. Problemy z orientacją lewo/prawo
VI. Nadpobudliwość
VII. Rozpraszanie się oraz krótki czas koncentracji uwagi
Podziękowania
Życzę wielkiej cierpliwości i efektów w terapii.
p.s.
w wersji txt - niestety bez polskich czcionek - można ściągnąć:
moja wersja jest w trakcie korekty.
Gordon Serfontein - Twoje nadpobudliwe dziecko - http://www.idn.org.p...htm#psychologia
http://217.153.25.42...iwe_dziecko.rar
Dar Życia Pozdrawiam, Sonia
#11
Gość_konto_skasowane_*
Gość_konto_skasowane_*
-
- Gość
Napisano 24 styczeń 2003 - 19:54
Nie wiem czy znasz angielski jak znasz to podam ci linki do nas oni tu uzywaja komputera do leczenia Pozdrowienia Renata
#12
Gość_konto_skasowane_*
Gość_konto_skasowane_*
-
- Gość
Napisano 28 styczeń 2003 - 12:22
Niestety j.angielski nie jest moją mocną stroną.Mimo to dziękuje za chęć pomocy.
#13
Marla
-
- Użytkownik
-
- 93 postów
Mruk
Napisano 28 styczeń 2003 - 13:26
Hej! Mój angielski nie jest super ale chętnie bym skoczyła na te stronki ,może znalazła bym coś dla mojego żywego srebra
RENATO!!!-PODAJ TE LINKI JAK MOŻESZ PRZYDADZĄ SIĘ TEŻ INNYM
Pozdrówka
RENATO!!!-PODAJ TE LINKI JAK MOŻESZ PRZYDADZĄ SIĘ TEŻ INNYM
Pozdrówka
,,Zyskał wiele-mało dobrze mu się działo''
#14
Gość_konto_skasowane_*
Gość_konto_skasowane_*
-
- Gość
Napisano 28 styczeń 2003 - 18:56
Renata - wspomniałaś o zastosowaniu komputera do terapii w Szwecji - jedna z internautek takze sugerowała mi poniższą metodę z zastosowaniem aparatury komputerowej. Czy o taką u Was chodzi?
EEG Biofeedback
dr Michaela Pakszys (W-wa)
Nowa metoda leczenia już w Polsce
http://www.dzieci.bc...&Page=&Session=
http://www.psychiatr...tul=biofeedback
Aparatura do neuropsychoterapii już w Polsce!!!
http://www.dzieci.bc...&Page=&Session=
NEUROPSYCHOTERAPIA
nowa metoda neuropsychoterapii instrumentalnej dla dzieci, młodzieży i dorosłych
http://www.dzieci.bc...&Page=&Session=
wypowiedzi rodziców
http://www.dzieci.bc...&Page=&Session=
http://www.dzieci.bc...&Page=&Session=
Swoją drogą nie wiem czy zaufać takiej metodzie?
Czy są może wśród Was matki, które to stosowały?
EEG Biofeedback
dr Michaela Pakszys (W-wa)
Nowa metoda leczenia już w Polsce
http://www.dzieci.bc...&Page=&Session=
http://www.psychiatr...tul=biofeedback
Aparatura do neuropsychoterapii już w Polsce!!!
http://www.dzieci.bc...&Page=&Session=
NEUROPSYCHOTERAPIA
nowa metoda neuropsychoterapii instrumentalnej dla dzieci, młodzieży i dorosłych
http://www.dzieci.bc...&Page=&Session=
wypowiedzi rodziców
http://www.dzieci.bc...&Page=&Session=
http://www.dzieci.bc...&Page=&Session=
Swoją drogą nie wiem czy zaufać takiej metodzie?
Czy są może wśród Was matki, które to stosowały?
#15
sonia
-
- Użytkownik
-
- 356 postów
Sufler
Napisano 28 styczeń 2003 - 21:17
Iwonko - myślę, że nikt z nas nie wskaże Ci "złotego środka", a decyzja zawsze powinna należeć do rodziców. Wiem, że to trudna decyzja, ale każda z nas błądzi na początku.
W tygodniku Newsweek Polska, w numerze 04/03 na stronie 58 w dziale medycyna - ukazał się artykuł Doroty Romanowskiej pt.: Nowy dla trudnych dzieci Polecam go.
Nadpobudliwość u dzieci to poważna choroba, a nie efekt złego wychowania. W USA zarejestrowano właśnie lek przeciw tym zaburzeniom....
http://newsweek.reda...p?Artykul=13263
str 2
http://newsweek.reda...=13263&Strona=2
str 3
http://newsweek.reda...=13263&Strona=3
autorka artykułu
Dorota Romanowska
dromanowska@newsweek.pl
W tygodniku Newsweek Polska, w numerze 04/03 na stronie 58 w dziale medycyna - ukazał się artykuł Doroty Romanowskiej pt.: Nowy dla trudnych dzieci Polecam go.
Nadpobudliwość u dzieci to poważna choroba, a nie efekt złego wychowania. W USA zarejestrowano właśnie lek przeciw tym zaburzeniom....
http://newsweek.reda...p?Artykul=13263
str 2
http://newsweek.reda...=13263&Strona=2
str 3
http://newsweek.reda...=13263&Strona=3
autorka artykułu
Dorota Romanowska
dromanowska@newsweek.pl
Dar Życia Pozdrawiam, Sonia
#16
Gość_konto_skasowane_*
Gość_konto_skasowane_*
-
- Gość
Napisano 29 styczeń 2003 - 17:06
Pisalam wyniki naukowcow amerykanskich te same badania byly prowadzone na 4000 dzieci tez i w szwecji uzywano amfetaminy wszystkie wyniki pozytywne poszukam linkow i wiecej na ten temat przepraszam ale
dawno nie zagladalam tu zapomnialam postaram sie to nadrobic Renata
Linki na komputer tez
dawno nie zagladalam tu zapomnialam postaram sie to nadrobic Renata
Linki na komputer tez
#17
Gość_konto_skasowane_*
Gość_konto_skasowane_*
-
- Gość
Napisano 29 styczeń 2003 - 21:34
www.rbu.se jak malo to znajde inny nie wiem czy wam to cos pomoze alepowodzenia ja uwazam ze warto wejsc na fub tam sa informacje o nietypowych chorobach zabawki pomoce do lazienek do chodzenia wozki inwalidzkie imnostwo ciekawych rzeczy bardzo chetnie odpowiadaja na listy i sluza pomoca tez jest po angielsku jak bedziecie mieli problemy z wejsciem na angielski to napiszcie to podam wam po kolei potem poszukam w nowosciach moze jeszcze cos jest powodzenia R
Użytkownicy przeglądający ten temat: 0
0 użytkowników, 0 gości, 0 anonimowych
