7 odpowiedzi w tym temacie

[Werkaa96]

Witajcie! Piszę tutaj ponieważ w styczniu 2019 roku staję na komisję w celu przedłużenia orzeczenia o niepełnosprawności. Od urodzenia choruję na MPD, poruszam się o kulach, toteż zawsze byłam zaliczana do znacznego stopnia niepełnosprawności
Jednak sprawa ma się tak, że jestem na IV roku studiów i po ich ukończeniu chciałabym normalnie pracować. Stąd też moje pytanie: czy stopień znaczny nie przeszkadza w znalezieniu pracy? Słyszałam, że ze znacznym stopniem ciężko znaleźć pracę? A może to jednak zależy od pracodawcy i lekarza medycyny pracy, bo tak z kolei czytałam w necie?

[thraikill]

Bardziej od stopnia niepełnosprawności, ważne jest na jakim kierunku studiowałaś. Jeśli filozofię czy inną socjologię, to będzie Ci trudno niezależnie od tego którą masz grupę.

[Werkaa96]

Bardziej od stopnia niepełnosprawności, ważne jest na jakim kierunku studiowałaś. Jeśli filozofię czy inną socjologię, to będzie Ci trudno niezależnie od tego którą masz grupę.

Jestem licencjatem kierunku prawno-biznesowego, takie połączenie prawa i ekonomii, magisterkę również kontynuuję w tym kierunku Teoretycznie mogę starać się o pracę w urzędach, przedsiębiorstwach prywatnych, sama rozpocząć działalność Jednak zdaję sobie sprawę, że pracodawca może być mi trudniej ze znalezieniem pracy, jednak nie zamierzam się poddawać Wracając do wątku głównego - to rozumiem, że stopień niepełnosprawności i poszczególne punkty w orzeczeniu nie przeszkadzają w znalezieniu pracy?

[thraikill]

W urzędach orzeczenie nawet pomaga w znalezieniu pracy, przynajmniej w teorii. Na pewno będzie Ci trudniej znaleźć  pracę niż komuś "sprawnemu" z przyczyn logistycznych. Chodzi mi o kwestie związane z dostaniem się do pracy, czyli dojazd, dostanie się do samego budynku w którym miałabyś pracować itd.

Z oporem ze strony potencjalnego pracodawcy też należy się liczyć. Jako że masz I grupę, przysługuje Ci  siedmiogodzinny dzień pracy. Nie każdemu pracodawcy to w smak.

Mimo to wierzę że znajdziesz pracę. Właściwie to musisz znaleźć pracę, jeśli nie chcesz wegetować na rencie socjalnej.

Życzę Ci powodzenia.

Użytkownik thraikill edytował ten post 26 listopad 2018 - 18:45

[Werkaa96]

Zdaję sobie sprawę, że może być to problem, chociaż ja daje sobie w sytuacjach życia codziennego bardzo dobrze radę. Studiuję w dużym mieście, meszkam sama, skoro np. z zakupami daję radę, to i tu dam. Nie mam zamiaru - jak słusznie zauważyłeś- wegetować całe życie na tej rencie z ZUSu. Dziękuję bardzo za odpowiedź Pozdrawiam! ☺

Użytkownik Werkaa96 edytował ten post 26 listopad 2018 - 18:53

[Boginka]

Stąd też moje pytanie: czy stopień znaczny nie przeszkadza w znalezieniu pracy? Słyszałam, że ze znacznym stopniem ciężko znaleźć pracę? A może to jednak zależy od pracodawcy i lekarza medycyny pracy, bo tak z kolei czytałam w necie?

 

Zasadniczo to zawsze zależy od pracodawcy – potrzebny Ci ostatecznie tylko jeden, który Cię zatrudni (w danym momencie), niezależnie od tendencji statystycznych. Są jednak pewne ograniczenia, na które warto zwrócić uwagę:

1. Należy poszukiwać pracy realnie dostosowanej do niepełnosprawności – część niepełnosprawnych ma problem z tym, że realnie nie jest w stanie pracować tak, jak się od nich oczekuje, a w danej branży nie ma elastycznego zatrudnienia. Patrząc po sobie i swoim MPD, spodziewałabym się, że będziesz np. w jakimś stopniu ograniczona w doborze pracy przez odległość i warunki dojazdu. Otwartym pytaniem jest też, na ile długotrwale będziesz sobie fizycznie radzić z klasycznym etatowym dniem pracy połączonym z zajmowaniem się domem, ale to się da sprawdzić tylko „w praniu”.
2. Realistycznie może być tak, że na pewne stanowiska się oficjalnie kwalifikujesz, ale nie zostaniesz przyjęta ze względów wizerunkowych. Ten problem trafił się kobiecie, którą znam, a która z MPD próbowała aplikować na pracę w sekretariacie dyrektora pewnej dużej firmy (czasami pracowała na tym stanowisku wcześniej na zastępstwo). Przy składaniu CV zwrócono jej uwagę, że jednym z warunków jest „miła aparycja”, więc nie ma szans, ale nie zrozumiała o co chodzi i potem miałyśmy o tym rozmowę przy kawie – z widocznym zezem i charakterystycznymi zaburzeniami głosu nie nadawała się wizerunkowo na stałą sekretarkę dyrektora, ale nikt odpowiedzialny za rekrutację jej tego wprost powiedzieć nie zamierzał.
3. Zgodnie z prawem możesz pracować w każdej firmie, właściwie niezależnie od zapisów w orzeczeniu. Część pracodawców – na przykład w małych firmach – może się jednak obawiać zatrudnienia osoby z orzeczeniem, bo nie znają się na odnośnych przepisach i wolą po prostu uniknąć tematu. Ja sobie na tę okoliczność przygotowałam kiedyś kompletną rozpiskę przepisów związanych z zatrudnieniem osoby z orzeczeniem, którą mogłabym w razie potrzeby przedstawić potencjalnemu pracodawcy. Ze względu na specyfikę branży ten problem nigdy się nie pojawił (pracuję na umowy cywilnoprawne), ale jakby co, mogłabym z tym pójść na rekrutację. Czy to potencjalnego pracodawcę przekona, nie da się przewidzieć, ale przygotować się nie zaszkodzi.
4. Jeśli pracodawca zatrudni Cię na umowę o pracę, będzie zobowiązany odesłać Cię na badania lekarza medycyny pracy. Jego decyzji nie da się przewidzieć. Ponadto, jak wspomniał thrakill, w przypadku umowy o pracę z osobą ze stopniem znacznym obowiązuje krótszy dzień pracy, co może pracodawcy nie pasować. Można się go spróbować zrzec, za zgodą lekarza medycyny pracy. Powyższe ograniczenia co do warunków i czasu pracy nie mają zastosowania do umów cywilnoprawnych.
5. W przypadku zatrudnienia na etat mogą się pojawić jakieś trudności związane z obowiązkowym dostosowaniem miejsca pracy do niepełnosprawności – teoretycznie Państwowa Inspekcja Pracy ma się prawo tego czepiać. Nie wiem, na ile to realny problem, ale wiem, że w badaniach ankietowych część pracodawców wskazywała, że np. z takich powodów nie zatrudnia z orzeczeniem (bo się boi tej biurokracji). Przy czym to bardziej problem z jakimkolwiek orzeczeniem, nie tylko ze stopniem znacznym.

Ogólnie: spodziewałabym się, że orzeczenie oraz ograniczenia fizyczne wynikające z niepełnosprawności realnie ograniczają opcje pracy, natomiast wątpię, czy samo obniżenie stopnia na umiarkowany byłoby pomocne – niektórych kłopotliwych uprawnień związanych ze stopniem znacznym można się zrzec a te, które nie podlegają zrzeczeniu, dotyczą też w zasadzie orzeczeń o stopniu umiarkowanym.

Użytkownik Boginka edytował ten post 26 listopad 2018 - 21:02

[Werkaa96]

Zasadniczo to zawsze zależy od pracodawcy – potrzebny Ci ostatecznie tylko jeden, który Cię zatrudni (w danym momencie), niezależnie od tendencji statystycznych. :

[...]
Ogólnie: spodziewałabym się, że orzeczenie oraz ograniczenia fizyczne wynikające z niepełnosprawności realnie ograniczają opcje pracy, natomiast wątpię, czy samo obniżenie stopnia na umiarkowany byłoby pomocne – niektórych kłopotliwych uprawnień związanych ze stopniem znacznym można się zrzec a te, które nie podlegają zrzeczeniu, dotyczą też w zasadzie orzeczeń o stopniu umiarkowanym.

 

Dziękuję Ci za tak rzetelną i wyczerpującą odpowiedź. Bardzo wiele mi wyjaśniła

Użytkownik kuba edytował ten post 28 listopad 2018 - 21:05
Skrócono cytat

[neo86]

Słyszałam, że ze znacznym stopniem ciężko znaleźć pracę? 

Wręcz przeciwnie. Wszyscy ze znacznym to dla pracodawcy skarb! Ty np. dostajesz minimalną krajową a pracodawca z PFRONu powiedzmy 5 000 zł (tyle wiem, że dzięki mojemu kalectwu pracodawca dostaje). Ma pracownika za darmo i jeszcze na nim zarabia. Gorzej jest jak się ma stopień umiarkowany a z lekkim to już w ogóle kaszana.