Skocz do zawartości

A- A A+
A A A A

Chłopiec z piasku - już niebawem

Jan Kuff

  • Zaloguj się, aby dodać odpowiedź
Brak odpowiedzi do tego tematu

#1 Gość_goslaw_*

Gość_goslaw_*
  • Gość

Napisano 23 wrzesień 2018 - 15:53

Porzucone metropolie

 

We dwoje było nam tak miło

Tak jak nigdy wcześniej

Gdybym tylko wiedział

O Tobie trochę więcej

To jeszcze bylibyśmy razem

Z własnym czasowstrzymywaczem

 

Miejmy to już za sobą

Już i tak nic więcej

Nie mam Ci do powiedzenia

Choć wciąż jesteś tak piękna

To mi już wszystko jedno

Nawet najwspanialsze światła kiedyś bledną

 

Strzałem prosto w sedno

Po raz kolejny ranisz me uczucia

Kiedyś tworzyliśmy jedność

Lecz Ty wolisz wyrzucać

Zużyte i nieprzydatne przedmioty

I nieprzydatnych ludzi

Pierwsze koty za płoty

W jaskrawej ułudzie

 

Bo przecież cóż powiedzą ludzie

O Tobie i o nas

Wiem, że wciąż Cię kocham

W tej porzuconej metropolii

Czy nie lepiej czasem zwolnić

I przytulić się do siebie

Nie trzeba ciągle chcieć mieć więcej

 

Gdy lepiej i milej

Pozostajesz dłuższą chwilę

A gdy trzeba rozpocząć walkę

O własne uczucia

To się poddajesz

Nie marnuj wiary w ludzi na bałamutnie

 

Czasem jest trudniej

A czasem lekko przychodzi żyć

Trzeba liczyć się z tym

Że mimo wszystko

Można wygrać nad przeznaczeniem

Że drogowskazy nie wyznaczają naszych ścieżek

I choć wciąż łamiesz zasady

To jak to robić wcale nie wiesz

 

I z kolejnych zderzeń z losem

Wnioskujesz, że już nie warto

Znów porzucasz metropolie

Tylko dla żartu

Bez wiatru w żaglach

Całkiem bez wiatru

 

Nie pozwól się kłamać

Nie daj się oszukać

Zacznij lepiej szukać szczęścia w metropoliach

Niż je porzucać

Wiara w ludzi nie płynie

Po żelaznych drutach

 

Znów nakładasz swój kamuflaż

Znów będziesz udawać

Że masz wszystko pod kontrolą

Znów będziesz grać

Maskę zakładać

Kiedy wreszcie pokażesz swoje prawdziwe oblicze

W setkach zapamiętanych zdarzeń

Nigdy go nie widziałem

 

Lecz zapalę znicze

Gdy Ciebie zabraknie

Gdy rak wreszcie zatruje Twoje ciało

A Twoje myśli błądzić przestaną

Po nierealnym świecie

W metropoliach pełnych życzeń

 

I z brakiem przyrzeczeń

Wiem, że wciąż tam będziesz

W zakamarkach mego serca

Między ziemią a niebem

Jak najdalej od codziennego piekła

 

W porzuconych metropoliach

Wciąż goreją światła

Na opuszczonych błoniach

Czuć jeszcze Twój zapach

Między neonami reklam

Dłonie razem składam

I z żalem muszę Cię pożegnać

Bo znów chcesz zostać sama

 

Serdecznie polecam,

G.Z., Chłopiec z piasku


  • 0



Również z jednym lub większą ilością słów kluczowych: Jan Kuff

Użytkownicy przeglądający ten temat: 0

0 użytkowników, 0 gości, 0 anonimowych