Moja postac to diplegia spastyczna.Od dziecka miałam problemy z równowagą.Nie miałam w życiu ani jednej padaczki.Moi rodzice pochodza z małej miejscowości 10 tys mieszkańców , a jedyne co miałam od nich to WYPASIONY komputer bo mam chrzestnego informatyka.Kochałam gry komputerowe i anime
Próbowałam nauczyć sie chodzić samodzielnie.W domu poruszam się sama , ale do dnia dzisiejszego najwygodniejszym sposobem poruszania się jest dla mnie o dziwo "chodzenie za rękę".Chodze także przy chodziku i jeżdżę na wózku
Mama zaprowadzała mnie i odbierała ze szkoły.Chodzi o to , że mam powyżej 18 lat i chcę mieć prawo jazdy oraz to , że z powodu mojej niepełnosprawności nie mam klucza od domu i bardzo kiepsko chodzę.
Koleżanki przychodziły do mnie sporadycznie do domu.Czy jeżeli teraz po ukończeniu liceum(nie było ono integracyjne - miałam tam chodzik)
W podstawówce i gimnazjum mieliśmy wyznaczone jedno pomieszczenie(salę lekcyjną) i nie wychodziłam na przerwy.
Taka sytuacja zdarza się bardzo rzadko.Tata prowadził mnie do szkoły.Wracałam o godz 13 , odrabiałam lekcje , oglądałam seriale/anime i szłam spać.W weekendy wyjeżdżałam do centrum handlowego
Byłam dzieckiem bez spektrum autyzmu
Miałam jedną operację u doktora Jóźwiaka , ale kiepsko to wyszło.
Gdy idę z herbatą rozlewam ją na podłogę
Z powodu tego , że kocham anime mam płynny angielski
Mój mózg jest lingwistyczny.
Na dworze jako dziewczynka bawiłam się z dziewczynkami , ale mama trzymała mnie za rękę.Z kulami kiepsko , z chodzikiem lepiej.
To były kiepskie zabawy
Większość życia spędziłam przed komputerem.Nie wywołuje on u mnie padaczki.
Jestem dziewczyną i mam nietypowe zainteresowania : manga , anime , gry komputerowe
Taka sytuacja , że nie szłam do domu tylko odbierał mnie ze szkoły aż do liceum.
Użytkownik AnonimkaZKosmosu edytował ten post 06 styczeń 2018 - 14:28