Od pewnego czasu dręczy mnie moje zdarzenie z przeszłości. Od dziecka choruje na prawostronne porażenie mózgowe jakiś czas temu (dokładnie 19 grudnia 2011) miałem w domu wypadek podczas którego straciłem przytomność. Stało się to podczas oglądania filmu w towarzystwie sąsiada. Poprzedzając to wydarzenie napiłem się łapczywie wody mineralnej. Już w momencie picia czułem że mi źle poleciała i w momencie kiedy odstawiłem kubek poczułem ból w klatce dałem głowę na oparcie obrotowego fotela i czułem jak jest mi słabo aż w pewnym momencie pierdykłem z krzesła zahaczając o kant ławy naderwałem sobie ucho... Moja mama i sąsiad od razu mnie podnieśli (sąsiad) klepali po pysku. Byłem nie przytomny może 1 minutę a może tylko 30 sekund jakoś tak. Nie miałem żadnych drgawek żadnych innych symptomów wyglądało jakbym smacznie sobie spał jak się obudziłem nie chciało mi się spać ba nawet chodziłem do kuchni tu i tam. Nie pamiętałem co mi się się stało do 3 minut.
Trafiłem do szpitala na chirurgię tam padło podejrzenie że to jest epilepsja. Bo wiadomo MPD ale pragnę zaznaczyć że odkąd żyje czyli 21 lat nigdy nie miałem żadnego ataku że się trząsłem itp. Według lekarza prowadzącego powinienem brać Tegretol i jeszcze jakiś Baclofen bo to mogła być padaczka ale nie biorę tych leków bo świetnie się czuję chodzę nic mi nie jest od tego zdarzenia nie miałem podobnej sytuacji chociaż... jak na przykład za szybko idę i się wywalę na drodze bo nie uważam nie patrzę często przed siebie (całym ciałem cały ciężar 88 kg) mam ten sam stan to samo uczucie co wtedy przy tym upadku uczucie jakby mrówki mi chodziło zimno może inaczej gęsia skórka i potwornie spać mnie się chce (przez 1,5 minuty) helikopter w głowie i uczucie mdłości. zanim nie usiądę ale siadam odpoczywam pięć minut i dalej maszeruje i wszystko wraca do normy. I tak samo mam gdy zjem coś gorącego za szybko. (Najczęstszy objaw to spanie w obu tych wypadkach.) I wiem że to może się zakończyć utratą przytomności chwilową.
Badania na potwierdzenie padaczki nie mogą mi wykonać bo się autentycznie rzucam na łóżku i ciężko mnie utrzymać (ale jestem świadomy) bardzo się stresuje.... gdy widzę kogoś z grona szpitalnego lekarskiego. Chyba mam prawo do tego bo w życiu miałem 6 czy 7 operacji do 4 roku życia nie chodziłem. Ja jestem taki niedowiarek trochę chciałbym mieć 100& pewność i wtedy rozpocząć leczenie bo mam takie głupie uczucie że jak bym teraz zaczął brać leki na epilepsje bez potwierdzenia to w momencie odstawienia mógłbym dostać ataki. Jak myślicie mam tą epilepsje? Choruje na ciśnienie i też powinienem a nie biorę leków dlaczego? Bo myślę że mam ciśnienie napadowe czyli jak zobaczę lekarza jak z kimś obcym się pierwszy raz spotkam boję się może inaczej bardzo stresuje mnie to (wiadomo że człowiek nie gryzie
) w domu mam wypisz wymaluj ciśnienie ale ciągle o tym myślę jestem chory na tą epilepsje czy nie??
