22 odpowiedzi w tym temacie

[Polka90]

Witam,
W ramach projektu badawczego dotyczącego mojego przedmiotu uczelnianego Turystyka a niepełnosprawni mamy za zadanie zrobić sondaż. Tematem ma byc relacja pomiędzy ludźmi niepełnosprawnymi a pełnosprawnymi. Jak traktują siebie nawzajem.itd
Znalazłam to forum zupełnie przez przypadek, ale widząc liczbę postów jest to forum często odwiedzane, więc myśle ze znajdę pare osob chętnych mi pomóc.

Tak więc, żeby sie nie rozpisywać mam pytanie do wszystkich którzy odwiędzą mój wątek:
Jaki jest Wasz stosunek do osób pełnosprawnych/niepełnosprawnych? Chodzi mi o różne emocje dotyczące danej grupy osób czy to jest strach, złość itd.

Bardzo proszę o pomoc:rumieniec:

[dani]

Doprecyzuj proszę pytanie w jakim zakresie chcesz badać emocje ludzi... w życiu rodzinnym, pracy, w szkole itd? jeśli wszystkie - to moim zdaniem byłoby to zbyt ogólnie i nijakie. W jakiej grupie wiekowej?
Emocje w stosunku do jakiego źródła postawy (czy jedynie osoby czy zjawiska, przedmiotu, wiedzy, informacji, zachowań) Czy to powiązane ma być z Twoim przedmiotem Turystyką?
Pozdrawiam

[Polka90]

Bardziej relacja niepelnosprawny-pełnosprawny.
Jak zachowuje sie jedna grupa i druga wobec siebie nawzajem?
Przyklad widzimy osobe niepelnosprawna czy jej pomagamy czy ignorujemy ?
A z drugiej strony osoba pomaga Nam jako tej niepelnosprawnej a my przykładowo zloscimy sie na nia ze wyszla z inicjatywa pomocy.

Grupa wiekowa nie ma dla mnie znaczenia.
Zalezy mi na kilku opiniach grupa wiekowa nie ma dla mnie znaczenia.
Nie sa to jakies powazne badania, i nie zwiazane bezposrednio z przedmiotem .

[slonecznik]

Na początek powiem,że moja niepełnosprawność nie jest widoczna tzw. "gołym okiem", ma podłoże neurologiczne. Czy pomagam tym mniej sprawnym, których spotykam na swojej drodze? Otóż to nie jest wbrew pozorom takie proste. Nie rzucam się na pomoc każdemu na wózku, o kulach czy niewidomemu. Chyba,że ta pomoc jest absolutnie niezbędna. Powód jest prosty. Nie chcę naruszać strefy intymnej takiej osoby. Moja "nadopiekuńczośc" mogła by być źle odebrana. Nie ignoruję,dyskretnie zerkam i oceniam sytuację.Jeżeli trzeba wkraczam,ale staram się zrobić to tak, by nie urazić w żaden sposób.

[tomaszek]

słonecznik zgadza się, trzeba umieć też pomóc,

[kaska_zaborze]

Polka90 zadałaś bardzo trudne pytanie wbrew pozorom bo pewnie każdy z nas O.N. widzi te relacje inaczej.
Myślę ze one stają się coraz bardziej naturalne i za kilkanaście lat ktoś słysząc takie pytanie powie:O czym ona mówi? A dzisiaj.... Dzisiaj jest dobrze ale nie idealnie.
Jeśli chodzi o relacje koleżeńskie to bariery praktycznie zanikły przynajmniej ja to tak odczuwam a skoro bariery zanikają to i pomoc staje się bardziej naturalna.Ale jest tez tak ze ludzie którzy chcą nas bliżej poznać często mają określone cechy charakteru są bardziej empatyczne,wyrozumiale,spokojne bo na przykład spotkałam się z tym że osoby nerwowe niejako denerwuje nasza niepełnosprawność myślą że nam przejdzie jak grypa.Bardzo dużo tez zależy od tego jacy jesteśmy my sami,jak siebie pokazujemy w obrazku bo jeśli będziemy marudni to u jednych wzbudzimy litość a drudzy się odwrócą i wyjdą (mieli by racje).
A np relacje w pracy O.N. z O.P.? Jak to wygląda niech ktoś opowie bo sama jestem ciekawa. Nigdy nie pracowałam to nie mogę się wypowiadać ale słyszałam ze w tej kwestii dużo się trzeba jeszcze nauczyć. Ludzie patrzą na O.N. pracującą jak na dziwo o ile w ogóle niepełnosprawny znajdzie prace bo często mimo kwalifikacji słyszy A jak pani się coś stanie? nie będę ryzykował.Powtarzam-nie mówię tego z własnego doświadczenia ale wykorzystując wątek chciała bym wiedzieć czy to prawda.
Polka podsumowując-Moje kontakty są naturalne mimo to zawsze może się znaleźć ktoś komu nie będzie odpowiadała niepełnosprawność jaką mam ale takich ludzi unikam.

[Marta S]

Polka podsumowując-Moje kontakty są naturalne mimo to zawsze może się znaleźć ktoś komu nie będzie odpowiadała niepełnosprawność jaką mam ale takich ludzi unikam.

Kasia masz rację, nawet jeśli te relacje są dobre na ogół to zawsze morze się zdarzyć przypadek, że ktoś nas nie lubi. Ale też zależy od rodzaju tych relacji, w pracy na podwórku mogą być ok, myślę, że inaczej jest w związkach. Często otoczenie partnera sprawnego nie akceptuje osoby niepełnosprawnej jako partnera życiowego.

Bywa też tak, że relacje są dobre na co dzień, ale osoba zdrowa nie zaprosi osoby z widoczną niepełnosprawnością na imprezę do zdrowych znajomych. I odwrotnie. Jeżeli ja, będąc osobą o widocznej niepełnosprawności poproszę osobę zdrową o wyjście towarzyskie, to on ze mną nie pójdzie. Mimo że to będzie niezobowiązujące kompletnie. Generalnie jednak te relacje zmieniają się na korzyść, wszystko ok tyle że z daleka:)

[__ANIOLEK__]

Zdarza mi się jeszcze dziś, że ktoś oferuje mi swą pomoc zbyt uporczywie. Wówczas staram się spokojnie wytłumaczyć, że nie ma takiej potrzeby, ale mimo wszystko dziękuje za zainteresowanie. Oczywiście zgadzam się z moimi poprzedniczkami, że pomagać trzeba umieć. Zawsze jestem w pobliżu, czy to osoby niewidomej, czy zwyczajnie potrzebującej pomocy, obserwuje ją, wyczekuje nawet, ale nie narzucam się.

A np relacje w pracy O.N. z O.P.? Jak to wygląda niech ktoś opowie bo sama jestem ciekawa.

Do tej pory w pracy nigdy nie miałam problemów w kontaktach z osobami pełnosprawnymi. Wynika to, być może jeszcze z małego doświadczenia w tej sferze, ale także z szczerej i otwartej rozmowy na samym początku o własnych problemach i ograniczeniach fizycznych. Procentuje to potem tym, że nie ma niedomówień i niejasności.
Każdy z nas jest inny i każdy, z czym innym się boryka. Najważniejsze to chcieć i umieć o tym rozmawiać, pokazać siebie takimi, jakimi jesteśmy naprawdę.

[Polka90]

Bardzo dziękuje za Wasze odpowiedzi , mam nadzieję ze temat sie jeszcze rozwinie i więcej osób będzie się chciało wypowiedzieć na te temat.

Nawiązując do tematu zgadzam się z tym ze trzeba umieć pomagać. Z moich niewielkich obserwacji wynika , że większość szczególnie młodych ludzi boi się pomóc a wynika to pewnie z tego ze nie wiedzą jak do takiej osoby podejsc by jej nie urazic.


Pozdrawiam

[Brigid]

Przede wszystkim nie dzielimy się na proste grupy pełnosprawni i niepełnosprawni, o identycznych cechach, identycznych reakcjach i identycznych odczuciach.

Istnieją pewne cechy, które mogą (choć nie muszą) mieć na te reakcje wpływ.
Na reakcje pełnosprawnych wpływają: środowisko, wcześniejsze doświadczenia, wychowanie itd.
Ale z drugiej strony też cechy osoby, której mieliby pomóc.
Jak widzisz człowieka na wózku podjeżdżającego do drzwi, to je otwierasz. Jak widzisz niewidomego podchodzącego do jezdni, to pomagasz mu przejść. To są sytuacje oczywiste, dlatego tutaj ludzie chętnie pomagają. Ale istnieje mnóstwo niesprawności i sytuacji nieoczywistych. Jeśli niesprawności nie widać, to człowiek może się spotkać z większym niezrozumieniem, albo wręcz z pretensjami.
Ale to nie jest tylko kwestia niepełnosprawności, jako takiej. Jeśli nagle człowiek dostanie na ulicy udaru czy zawału, to bywa, że leży na ulicy, ludzie przechodzą obok (myśląc "a to pewnie pijak") i nikt mu nie pomaga.

A jeśli chodzi o reakcje niepełnosprawnych na pełnosprawnych, to nie wiem... Wyobraź sobie, że nagle masz wypadek i lądujesz na wózku. Zaczęłabyś nagle przypisywać mijanym ludziom inne cechy niż wcześniej? Zaczęłabyś na nich inaczej reagować?

[zmotoryzowana27]

Witam ja nie nie mam problemów z kontaktami z osobami pełnosprawnymi ponieważ ja przez całe dotychczasowe życie obracałam się wśród ludzi zdrowych chodziłam do szkół ze zdrowymi ludźmi co prawda reakcja na moją osobę bywała różna czasem negatywna bo mam parę przykrych sytuacji ale głównie w szkolę średniej tak było że nie wszystkie osoby z mojej klasy mnie akceptowały ale to głównie dziewczyny dla których liczył wygląd a nie to co dana osoba z sobą reprezentowała ale z mojego rocznika i starszego do dzisiaj ma sporo znajomych i przyjaciół także te relacje miedzy mną a osobami zdrowymi były z reguły pozytywne i niż negatywne

Post edytowany - poprawiono błędy. Moderator.

[rodys]

(...)
A jeśli chodzi o reakcje niepełnosprawnych na pełnosprawnych, to nie wiem... Wyobraź sobie, że nagle masz wypadek i lądujesz na wózku. Zaczęłabyś nagle przypisywać mijanym ludziom inne cechy niż wcześniej? Zaczęłabyś na nich inaczej reagować?

Oj zmienia się ta reakcja. Po "nabyciu" niepełnosprawności pojawia się skłonność do zapominania, że dla osoby pełnosprawnej wykonanie jakiejś czynności to również kłopot (oczywiście mniejszy - bo jest pełnosprawna, ale kłopot). Z perspektywy niepełnosprawności wydaje się, że mozna poprosić każdego pełnosprawnego o niemal każdą przysługę i dla niego to żaden problem...

[zmotoryzowana27]

Tylko że ja nie muszę sobie wyobrażać że ląduje na wózku bo na nim jestem od samego początku jak tylko pojawiłam się na tym świecie. A co do ludzi to wiem jak nie którzy potrafią traktować osoby niepełnosprawne a nie mam takiego prawa oceniać każdego człowieka jedną miarą bo każdy jest inny i jedni mnie akceptują taką jaką jestem inni nie nie wszystkim się dogodzi

[Polka90]

Czy moge jeszcze poprosic osoby które zabrały głos o odpowiedz na pytania?
Czy jestescie osobami niepelnosprawnymi od urodzenia czy w skutek jakiegos nieszczelsiwego wypadku itp?
i wiek nie musi byc dokladny jesli ktos nie chce mowic .

z góry bardzo dziękuje

[__ANIOLEK__]

Czy jestescie osobami niepelnosprawnymi od urodzenia czy w skutek jakiegos nieszczelsiwego wypadku itp?

W takim razie "na zachętę" będę jako pierwsza Jestem osobą niepełnosprawną od urodzenia.

i wiek nie musi byc dokladny jesli ktos nie chce mowic .

Bardzo lubię to pytanie Dobrze, odpowiedź na to pytanie brzmi: mam 32 lata.

[villemka]

rozszczep kręgosłupa od urodzenia,poruszam się na wózku.lat 42

[slonecznik]

Choruję od 2009 roku mam 36 lat.Guzy mózgu, nieoperacyjne ze względu na lokalizację, Usadowiły się w miejscach odpowiadających za funkcje życiowe. Na szczęście proces wzrostu postępuje bardzo wolno,ale ich obecność ma wpływ na Centralny Układ Nerwowy. Pozdrawiam.

[zmotoryzowana27]

Czy moge jeszcze poprosic osoby które zabrały głos o odpowiedz na pytania?
Czy jestescie osobami niepelnosprawnymi od urodzenia czy w skutek jakiegos nieszczelsiwego wypadku itp?
i wiek nie musi byc dokladny jesli ktos nie chce mowic .

z góry bardzo dziękuje

Ja jestem niepełnosprawna od urodzenia i mam 25 lat nie skończone skończę 25 lat w kwietniu