Chciałbym się na wstępie z wszystkimi przywitać. Trafiłem na forum za pomocą wyszukiwarki i pomyślałem, że są duże szanse znaleźć odpowiedź na moje pytania
.Postaram się krótko, zwięźle, treściwie. (dopisane: nie udało się do końca z 'zwięźle'
)Mój tata ma ponad 50 lat. Od kilku leczy się na PD. Z tego co wiem jakiś czas brał Propranalol, Setal i jeszcze jakiś lek(który jak się okazało mógł powodować problemy z jelitami - rozkurczający). Teraz lekarz zapisał mu lewodopę. No ale nie o tym chciałem...
Zawsze był zdrowym w miarę człowiekiem. Ostatnio niestety zdiagnozowano u niego guza jelita. Ale to nie jest straszna historia - operacja się udała, nie ma przerzutów - ot w czasie wszystko. Kolejne "niestety" to zdiagnozowana zmiana na płucu - do diagnostyki i pewnie leczenia.
Te powyższe zdania wyjaśniają większość - człowiek dotychczas zdrowy, nagle jest chory na jedno, teraz musi iść diagnozować drugie no i dodatkowo Parkinson, który jak gdzieś czytałem w momentach "podłamania" może dawać większe oznaki.
Pytam więc Was (pewnie również wielu chorujących na PD) - w jaki sposób można chorego zachęcić do większej rehabilitacji. Usłyszałem ostatnio od ojca, że nie lubi wychodzić na zewnątrz bo wstydzi się, że "idzie jak kaleka i się ludzie patrzą".
Pewnie i większość przez to, że młodym jest człowiekiem, a ostatni szpital go trochę zmęczył. Jeśli chodzi o stan to ma spowolnione ruchy troszkę. Drżenie prawej ręki w spoczynku. Podczas chodzenia ma tendencje do garbienia się(o co go męczę ciągle). Ogólnie taki "mało szybki" jest. Moim zdaniem oczywiście nic, czego by się można wstydzić. Inna sprawa, że ludzie(zwłaszcza znajomi/sąsiedzi) patrzą na niego jak na ledwie żywego łącząc to z faktem ostatniego pobytu w szpitalu.
Ogólnie już mam przygotowany do przeczytania "poradnik choroby parkinsona" który można w PDF znaleźć w internecie - ale również i Was chciałem zapytać, by z doświadczenia powiedzieć:
1. Jakieś rady odnośnie zachęcenia do "normalnego życia"? Wycieczki, gdzie się spaceruje są dobrym pomysłem?
2. Jakieś formy aktywnego spędzania czasu? Może nawet jak będzie po wszystkim leczeniu jakiś lekki sport dobry w tej chorobie? Basen?
3. Czy ćwiczenia fizyczne(tu w formie spacerów czy innych (jakich?)) pomagają? Bo ja się muszę przyznać, że tak na mój rozum przyjmuję to jako główną pomoc obok leczenia farmakologicznego - a nie wiem czy mam rację.
4. Jakieś inne, ewentualne rady?
Pozdrawiam i wielkie dzięki za odpowiedzi
