601 odpowiedzi w tym temacie

[Marcella13]

Mika Waltari napisał cudowna książkę;"Egipcjanin Sinuhe" w roku 1945. Opowiada ona dzieje lekarza,królewskiego trepanatora,wygnanego z Egiptu, i jego sługi Kaptaha.Akcja powieści ma miejsce w starożytnym Egipcie 3800 lat temu.Powieśc nie tylko daje obraz ówczesnego społeczeństwa ,lecz przedstawia prywatne losy Sinuhe, jego uczynki i ich konsekwencje.Polecam.

[Monia74]

Skończyłam czytać drugą część trylogii Elizabeth Chadwick o Eleonorze Akwitańskiej "Serce królowej"

 

 

Czekając na ostatnią część, czytam trzeci tom "Trylogii Diny", pt. "Dziedzictwo Karny", autorstwa Herbjørg Wassmo.

 

[Al_Bundy]

Z kart jego pamiętnika wyłania się obraz niekiedy tragiczny, ale jakże prawdziwy. Książka robi ogromne wrażenie do dnia dzisiejszego, szczególnie jeśli zna się losy Żołnierzy Wyklętych. Ile to lat nazywani oni byli „bandytami”, skazywani na śmierć i tortury w podobno „wolnym i demokratycznym” kraju, który tak naprawdę był wciąż okupowany przez sąsiada zza wschodniej granicy. Jakby tego było mało, nawet dziś, po tylu latach funkcjonują w Polsce środowiska, które wciąż starają się wszystkim wmówić komunistyczne kłamstwo o "mordercach z AK, NSZ WiN". Każdy (chyba) kto choć trochę orientuje się w polityce, wie co zrobiło jedno z ugrupowań politycznych, w czasie kiedy inni politycy oddawali w sejmie cześć tym żołnierzom w dniu ich święta. Porównując dzisiejsze zachowanie niektórych środowisk z działaniem choćby UB, nie trudno znaleźć analogie.

Użytkownik Al_Bundy edytował ten post 02 marzec 2018 - 23:00

[Martusiek]

,,Mistrza i Małgorzatę", chyba już piąty raz To chyba je dyna książka, która dostarcza mi wszystkie możliwe emocje - śmiech, wzruszenie, nawet złość - a jednocześnie mnie nie przytłacza...

[konri87]

Ja uwielbiam dramaty dlatego polecam "Skrzywdzona" Cathy Glass. Książka mocno wciąga, dobrze się czyta.

[Monia74]

Wreszcie dorwałam trzecią część trylogii Elizabeth Chadwick o Eleonorze Akwitańskiej, pt. "Tron królowej".

 

[Monia74]

"Rdza" Jakuba Małeckiego

 

[Monia74]

W przerwach między lekturą kolejnych podręczników dotyczących public relations, czytam świetną biografię "Alienor z Akwitanii" autorstwa Regine Pernoud.

Nie ukrywam,że inspiracją do sięgnięcia po tą pozycję, była znakomita trzytomowa powieść, którą nie tak dawno przeczytałam, opisująca dzieje tej niezwykłej kobiety.

 

[Al_Bundy]

 

.

Ze Szlomem Sandem, profesorem historii z prestiżowego Uniwersytetu Telawiwskiego, ciekawą rozmowę przeprowadziła "Rzeczpospolita". Autor bestsellerowej książki zatytułowanej "Wymyślenie narodu żydowskiego" przedstawił swoje spojrzenie na historię Żydów.

Kto, zdaniem profesora, wymyślił naród żydowski?

Historycy żydowscy żyjący w Niemczech w drugiej połowie XIX wieku - czyli w dobie kształtowania się europejskich nacjonalizmów. Wówczas rodziły się narody: polski, niemiecki, francuski.

Żydowscy intelektualiści poszli tym śladem. Wzorując się na nacjonalistach państw europejskich, głównie Niemcach, stworzyli syjonizm. A wraz z nim - naród żydowski, który wcześniej nie istniał.

Nie pasuje to do powszechnie przyjętej teorii o tym, iż Żydzi mieszkali w Europie od dwóch tysiącleci. Odkąd, jako cały naród, wygnani zostali przez Rzymian z Palestyny.Wygnani? Szlomo Sand ma inne zdanie:Nic takiego się nie stało. To mit. Rzymianie wcale nie wypędzili Żydów z Palestyny, a Żydzi wcale nie przybyli do Europy. System kar, jaki Rzymianie stosowali wobec ujarzmionych nacji, nie przewidywał masowych wysiedleń.

Mimo to o wypędzeniu przeczytać możemy w deklaracji niepodległości Izraela z 1948 roku, a także na izraelskich banknotach. Dlaczego? By zbudować naród, trzeba spreparować jego pamięć - stwierdza otwarcie historyk.

Skąd jednak w Europie, Afryce i Azji wzięły się żydowskie skupiska?
To wynik nawracania, ci ludzie nie są wcale potomkami Żydów wypędzonych przez Rzymian, lecz przedstawicielami różnych ludów. Ale skoro nie było żadnego wypędzenia, to gdzie podziali się Żydzi mieszkający w Palestynie w czasach starożytnych? Sand odpowiada:

Nigdzie. Nadal mieszkają na swojej ziemi w Palestynie. Potomkowie starożytnych Żydów to dzisiejsi Palestyńczycy. Ludzie ci zostali bowiem zarabizowani po tym, gdy w VII wieku Palestyna została podbita przez Arabów.

Zarabizowani zresztą bardzo szybką i bezkrwawą metodą. Wystarczyło ogłosić, że każdy, kto uzna Mahometa za proroka, nie będzie musiał płacić podatku. Gdyby ktoś dziś miał możliwość przeprowadzenia podobnej akcji nawracania, z pewnością okazałaby się równie skuteczna.

A wiecie, jaki jest tego najciekawszy efekt? Oto okazuje się, podkreśla profesor, że członek Hamasu z Hebronu jest bliżej spokrewniony z antycznymi Żydami niż izraelski żołnierz, z którym walczy. Mocne.

W temacie konfliktu Żydów z Palestyńczykami Sand powiedział kiedyś jeszcze jedną rzecz, która silnie wstrząsnęła żydowskim światem. Otóż przyznał, że powstanie Izraela było aktem gwałtu. Jednakże, podkreślić należy, iż dodał od razu, że nawet dziecko urodzone w wyniku gwałtu ma prawo do życia.

Historyk jest więc zwolennikiem istnienia państwa Izrael. Życzyłby sobie jednak, by zmieniło ono swą politykę, porzuciło żydowski charakter i stało się świeckim państwem Żydów i Arabów

Użytkownik Al_Bundy edytował ten post 19 maj 2018 - 09:59

[Monia74]

Podyplomówka zakończona, zatem czas na przyjemną lekturę :-).

Znów z historią w tle: Edward Rutherfund "Paryż".

 

[Al_Bundy]

Książka opisuje przemilczaną historię Żydów i Polaków na kresach wschodnich w latach 1939-1941. Autor uważa, że zbyt mało się mówi o tym, jak traktowano Polaków na Wschodzie, a także sugeruje, że zaginęło wiele dokumentów opisujących te zbrodnie. Na podstawie wspomnień świadków opisuje wydarzenia sprzed 50 lat."Reakcja Żydów na napaść sowiecką budzi wielkie zainteresowanie, ponieważ miała ona poważne konsekwencje dla polsko - żydowskich stosunków w czasie wojny i później. (...) nie pomogło stosunkom między Polakami a polskimi Żydami to, że niektórzy Żydzi witali nadjeżdżającą Armię Czerwoną. (...) część Żydów współdziałała z Rosjanami przez rozpoznawanie polskich oficerów, których potem aresztowano.(...) większość schwytanych polskich oficerów była później stracona przez Sowietów w Katyniu i innych miejscach."

[Monia74]

Im więcej czytam o współczesnej Afryce, tym bardziej jestem zdumiona, przerażona, ale też więcej rozumiem. Choć to, co dzieje się w współczesnej Somalii trudno pojąć. Piękny kraj jest trawiony klęskami głodu, wewnętrznymi konfliktami, o których genezę  już nikt nie pyta.

Paweł Smoleński, znakomity polski reportażysta, próbuje uchwycić najważniejsze problemy palące tan afrykański kraj. "Królowe Mogadiszu", czyta się z zapartym tchem.

 

[Monia74]

Po lekturze współczesnego reportażu, by wziąć nieco oddechu, wróciłam do historii.

"SPQR. Historia starożytnego Rzymu" Mary Beard. Napisana przystępnym językiem, wciąga i zaciekawia od pierwszych stron.

 

[moro]

Michał Gołkowski "Powrót", czyli czwarty, ostatni tom o perypetiach stalkera Miszy.

[Aribeth]

 

Agonia, to książka przedstawiająca niewesoły obraz służby zdrowia. W miarę czytania, życzę wszystkim: bądźcie zdrowi...

[Monia74]

Olga Tokarczuk "Opowiadania bizarne".

 

[izaidzik5]

Postanowilam zalożyc ten temat poniewaz ja sama jestem molem książkkowym i jestem ciekawa co czytacie ja skonczylam Kato-tata nie-pamiętnik i polecam tą ksiazke jest teraz druga czesc monidlo ale jeszcze nie trafila w moje rece moze juz ktos czytal a teraz czytam Piotr Dzedzej - Porzucone sutanny. Opowieści byłych księży

Obecnie czytam książkę "pt Jezu ty się tym zajmij". Jest to biografia neapolitańskiego stygmatyka za którego przyczyną dzieją się cuda. Jest to książka religijna.

[Al_Bundy]

Bardzo wielu nie-żydów (w tym również chrześcijańscy duchowni i ludzie świeccy, a także marksiści z rozmaitych ugrupowań) utrzymuje, iż jednym ze sposobów "odpokutowania" za prześladowanie żydów jest nie tylko przemilczanie popełnianego przez nich zła, ale co więcej, uczestniczenie w owych "niewinnych kłamstewkach". Stąd jakiekolwiek protesty przeciwko dyskryminacji Palestyńczyków bądź wskazywanie na te fragmenty żydowskiej religii czy przeszłości, które są sprzeczne z "przyjętą wersją", spotykają się z brutalnymi oskarżeniami o antysemityzm (zaś w przypadku żydów - o "nienawiść do samych siebie"). Oskarżycielami, i to znacznie bardziej zaciekłymi, nie są tym razem żydzi, lecz ich nieżydowscy przyjaciele. To właśnie dzięki istnieniu tych grup, szczególnie w USA (a także w innych krajach anglojęzycznych), oraz dzięki ich ogromnym wpływom udaje się rabinom i innym uczonym żydowskim propagować kłamstwa judaizmu nie tylko bez najmniejszego sprzeciwu, lecz wręcz z ich pomocą i przyzwoleniem. Wielu dotychczasowych zdeklarowanych przeciwników stalinizmu znalazło sobie nowego "idola", jakim jest żydowski rasizm i fanatyzm religijny; popierają go z większą żarliwością i zakłamaniem niż zwolennicy stalinizmu popierali niegdyś system totalitarny w ZSRR. Jakkolwiek zjawisko ślepego, iście "stalinowskiego" poparcia dla wszelkiego zła, byle tylko było ono pochodzenia żydowskiego, zaczęło znacznie przybierać na sile od 1945 roku, a więc od momentu ujawnienia całej prawdy o eksterminacji żydów, nie znaczy to jednak, że wtedy właśnie powstało. Przeciwnie, ma ono swoją długą historię, sięgającą czasów tworzenia się kręgów socjaldemokracji. Przyjacielem Marksa z okresu młodości był niejaki Mojżesz Hess, jeden z czołowych socjalistów niemieckich, człowiek powszechnie znany i szanowany, podający się otwarcie za żydowskiego rasistę. Opublikowane w 1858 roku jego rozważania o "czystej rasie żydowskiej" znakomicie przystają do podobnych bredni na temat "czystej rasy aryjskiej". Jednakże walczący z niemieckim rasizmem niemieccy socjaliści, gdy chodziło o rasizm żydowski, nabierali wody w usta. W 1944 roku, w czasie najgorętszych zmagań z Hitlerem, brytyjska Partia Pracy opracowała plan wysiedlenia Palestyńczyków z Palestyny, podobny do tego, który wcześniej (około 1941 roku), tyle że w odniesieniu do żydów, stworzył Hitler. Plan ten przyjęty został pod naciskiem żydowskich członków kierownictwa Partii Pracy, z których wielu z taką "kumoterską" gorliwością popierało interesy izraelskie, że blednie przy nich fanatyczne, równie "kumoterskie" poparcie, jakiego niektórzy konserwatyści udzielali swego czasu rasistowskiemu reżymowi Iana Smitha. Tabu dotyczące stalinizmu było na brytyjskiej lewicy silniejsze niż na prawicy, i pewnie dlatego nie protestowała ona, gdy Partia Pracy poparła rząd Begina. W Stanach Zjednoczonych sytuacja jest podobna, przy czym amerykańscy liberałowie są znacznie groźniejsi. Nie ma tu miejsca na omawianie wszystkich konsekwencji politycznych takiego stanu rzeczy, co nie znaczy, że nie należy o nich mówić; w naszych zmaganiach z rasizmem i religijnym fanatyzmem żydowskim największym wrogiem są nie tylko żydowscy rasiści (i ci, którzy go stosują), lecz również ci nie-żydzi, których określa się w pewnych kręgach - moim zdaniem zupełnie zresztą bezpodstawnie - "postępowcami".

 

 

 

Książka w formacie pdf:

 

https://stopsyjonizm...e-i-religia.pdf

Użytkownik Al_Bundy edytował ten post 04 wrzesień 2018 - 21:45

[Monia74]

Kristina Sabaliauskaitė to litewska autorka, która napisała powieść historyczną pt. "Silva rerum". Książka nie porywa, akcja niezbyt wartka, wątki proste i do pewnego stopnia przewidywalne. Jednak doczytam do końca .