87 odpowiedzi w tym temacie

[t_edmmugi]

mialam kilka razy w zyciu sytuacje, iz ktoz z wirtualnego swiata wspolczul m dowiedziawszy sie, ze jestem ON...
wspolczuc to mozna komus, gdy bliscy mu odejda...

[bubu77]

Jeszcze raz dziękuje za zainteresowanie:) Wasze odpowiedzi baaaaardzo mi pomogą. Szczerze napisze, że niektóre stereotypy są dla mnie zaskoczeniem i nowością , dlatego tym bardziej jestem wdzięczna za Wasze opinie i mam nadzieję, że jeszcze ich przybędzie:)

[rodys]

Ja może rozwinę to co napisałem wcześniej:
"niepełnosprawny = wymaga zawsze pomocy (jak mówi inaczej - to kłamie)"
Dzisiaj po raz nie wiem, który miałem taką sytuację. To taka moja powtarzająca się "minitragedia".
(Przypomnę z teorii literatury: tragedia - sytuacja o dwóch wyjściach, obydwa złe)

Podjeżdżam wózkiem pod podjazd, ok. 6 m długości, raczej dość stromy ale bez przesady, samodzielny wjazd jest możliwy i w sumie nie za bardzo uciążliwy - wymaga odrobiny siły, trwa 10-12 s. Ten podjazd pokonuję 300-400 razy rocznie już od kilku lat. W 99,9% przypadków wjeżdżam sam. W 0,1% ktoś mnie wpycha wbrew mojej woli.
W odległości 10-15 m od podjazdu zwykle stoją 2-3 osoby i palą papierosy, jest tam nieformalna palarnia przed wejściem do budynku "użyteczności publicznej", kręci się dziesiątki nieznanych mi ludzi. Kilka razy w tygodniu ktoś ze stojących, widząc mnie na podjeździe, pyta uprzejmie:
- Pomóc ci?/pomóc panu?/popchnąć?
Ja zawsze odpowiadam uprzejmie:
- Nie, dziękuję, radzę sobie.
Czasem dorzucę:
- Dziękuję, że pan/pani pyta.
lub
- odrobina ruchu mi nie zaszkodzi - i się uśmiecham
(wiadomo, reprezentuję ON, nie ma co ludzi zrażać obcesowym "NIE!", może ja albo inny kulawy będzie chciał pomocnej dłoni od tego człowieka - takie moje zasady życiowe)

Jednak średnio raz w tygodniu, ktoś pomimo mojej stanowczej i uprzejmej odmowy wpycha mnie pod podjazd wbrew mojej woli. A ja mam wtedy dwa wyjścia:
1. powiedzieć "dziękuję" [że pan/pani mi pomogła],
2. powiedzieć "spieprzaj dziadu/dziaduwo", nie jestem rzeczą, nie dotykaj mnie, ani mojego wózka wbrew mojej woli, nie prosiłem się o pomoc, won z mojej przestrzeni prywatnej.
ZAWSZE wybieram opcję nr 1.
Pomyślicie, że to drobiazg taka "pomoc". Niby tak - tylko, że to trwa już latami a dyskomfort tych sytuacji się we mnie kumuluje. Doszło już do tego, że czasem robię "przyczajkę" przed tym podjazdem i "atakuję" go jak nikogo nie ma w pobliżu.

Wiem, że to trochę śmieszne. Nawet bym się z tego pośmiał - jednak niestety tkwię w tym po uszy i jest to dla mnie duży problem.

Wagę tego problemu powiększa to, że przecież tak naprawdę nie powinno go być. Dla mnie naturalne jest, że jeżeli ktoś nie prosi o pomoc (słownie, albo chociażby spojrzeniem) to mu nie raczej pomagam. Jeżeli ktoś mówi, że nie chce pomocy to na pewno mu nie pomagam (robię to dlatego, że szanuję jego opinię nt tej pomocy).
No ale tu wracamy do stereotypu, którym zacząłem tego posta:
"niepełnosprawny = wymaga zawsze pomocy (jak mówi inaczej - to kłamie)"

PS
bubu77 - napisz coś o stereotypach, które "odkrylaś" - podyskutujemy, uzupełnimy Twoje spostrzeżenia

[Paulla]

A ja już u siebie sporo czasu obserwuję, iż do ON mówi się zawsze per "Ty" nie patrząc na wiek.
Kolejna sprawa jak ktoś jest niepełnosprawny to na bank nieszczęśliwy. Była zresztą już o tym mowa. Zawsze wtedy odpowiadam, że jestem bardzo szczęśliwą osobą, która porusza się na wózku.

[tomaszek]

Głuchy=Głupi,
też taki stereotyp

[grubby77]

A ja już u siebie sporo czasu obserwuję, iż do ON mówi się zawsze per "Ty" nie patrząc na wiek.
Kolejna sprawa jak ktoś jest niepełnosprawny to na bank nieszczęśliwy. Była zresztą już o tym mowa. Zawsze wtedy odpowiadam, że jestem bardzo szczęśliwą osobą, która porusza się na wózku.

Pewien konował do doktora prawa i adw. z Łodzi na wózku zwracał się "Ty", a do zdrowego sanitariusza czy pełnosprawnej licealistki zwracał się "per pan/ pani"- dlaczego? Mimo, że wszyscy bylismy na tych samych zasadach...

[Zaki]

Z tym mówieniem na Ty nie zawsze jest tak jak mówicie. Może trafiacie na dziwne osoby. U mnie na studiach mój promotor od roku mówi do mnie per Pan, udzielam też korków dzieciakom z gimnazjum i liceum. Jak nie zaproponuje im mówienia per Ty, to nic takiego nie ma miejsca, podobnie z ich rodzicami. Oczywiście zdarza się jakieś "spoufalenie" z panią ze sklepu, ale nie są to jakieś nagminne sytuacje.

[rodys]

U mnie na studiach mój promotor od roku mówi do mnie per Pan

Pamiętaj. Studia to jedyne miejsce gdzie nazwą Cię panem, a potraktują jak śmiecia.

Ja też jestem zdania, że do ON jakby tak chętniej mówią per ty. Ale nie ma w tym nic złego, bo ja np. od razu zwracam się per ty do takiego kogoś i gitara. Tak nawet wolę

[don't_believe_me]

[quote name='rodys]Ja też jestem zdania' date=' że do ON jakby tak chętniej mówią per ty.[/quote']
Coś w tym jest
A najbardziej śmiać mi się chce, że ktoś, kto mnie wcześniej widział samą i zwrócił się do mnie per Ty, jak zobaczył mnie z chłopakiem, to już stałam się Panią xD
Ludzie są śmieszni

Ale nie przeszkadza mi to totalnie

[villemka]

mnie wnerwia ze niespelna 5 letnia corka mego ciotecznego brata jakies 2 lata temu jako 3 latka mowila do mnie ciociu-a teraz nagle mi,,tyka,,.i nieraz zwracalam uwage jej rodzicom jak Ania sie do mnie odzywa.zero reakcji... :mad:

[Catherine]

Najciekawszy stereotyp z jakim się spotkałam w odniesieniu do mojego męża, to takie, że osoba niepełnosprawna ruchowo od urodzenia oczekuje tylko jakiegoś cudu, który ją uzdrowi. Wciąż zaczepiają nas różni sekciarze obiecując cudowne uzdrowienie, jeśli wstąpimy do ich sekty...co dziwne czasem nawet zdarzają się także chrześcijanie, którzy mówią w ten sposób nie rozumiejąc, że w życiu mojego męża wiele cudów się już wydarzyło i że tak naprawdę jest wdzięczny za to, co ma.....za to, że przekroczył już wiele barier związanych z niepełnosprawnością, osiągnął wiele sukcesów, których nawet osoby sprawne mu zazdroszczą.
Także nie można zakłądać, że jedynym marzeniem ON jest cudowne ozdrowienie...a może ta osoba już ozdrowiała, bo na przykład z jej sprawnością było gorzej (jak w przypadku mojego męża). Nie chodzi mi o to, że ON nie chce być sprawna, ale nie każdy ma roszczeniową postawę w stosunku do życia i Pana Boga, niektórzy potrafią docenić to, co mają.

[zaba1]

sucherko ales ty glupawy

[Paulla]

@zaba Tak czytam co Ty w każdym poście mamroczesz i nie mogę dojść do ładu dlaczego inteligentnego mężczyznę nazywasz głupawym. No tak pewnie jest różnica biorąc pod uwagę Twoją "inteligencję". Na forum marudzisz ile wlezie zawsze zaczepiając wiadomą osobę. Kobieto masz jakieś kompleksy to załatw sprawę na PW. Tam możesz komuś napisać, iż jest głupawy, ale nie tutaj. Masz coś interesującego do przedstawienia Nam, wtedy zabierasz głos.
Forumowiczów nie interesuje kto jest "mondry", "gupi" a kto nie.
Każdy z Nas sam wyrabia sobie opinię o forumowiczach i nie musimy trąbić o tym w postach.

Regulamin napisał:

Jeśli nie masz nic konkretnego do napisania, to nie pisz wcale.

A wracając do tematu dość często niepełnosprawnego faceta nazywa się "chłopcem", kobietę natomiast "dziewczynką".

[rodys]

Dorzucę jeszcze kilka stereotypów:
niepełnosprawny = superkaleka (wchodzi wózkiem na Mount Everest, nie uważa siebie za ON)
niepełnosprawny = ofiara, wykorzystany, skrzywdzony, słaby, obiekt przemocy
niepełnosprawny = generuje uczucie grozy, niechęć, strach, wstyd
niepełnosprawny = kosztowny, obciążenie społeczeństwa (potrzebuje zwykle około 8375 zł/mies. na lekarstwa, inaczej się przekręci)
niepełnosprawny = powinien być oddzielony od "zdrowego" społeczeństwa (przechowywany w instytucjach bo tak jest dla niego lepiej)
niepełnosprawny = niezdolny do pełnego uczestnictwa w życiu codziennym - nie jest w stanie się uczyć, zarabiać, grać na giełdzie, udzielać się towarzysko, chodzić do sklepu, podróżować, iść do klubu nocnego, pisać książek, gotować lub korzystać z telefonu (powód do nieograniczonego zdziwienia jeżeli ON może samodzielnie wykonać jedną z powyższych aktywności - trzeba o tym wtedy koniecznie zrobić program TV)
niepełnosprawny = zgorzkniały, zły bo przeżywa wewnętrzny ból i wściekłość na świat, bezpieczniej jest go ignorować, próba komunikacji z nim jest niebezpieczna

[villemka]

podpisuje sie pod powyzszymi slowami!

[celin28]

stereotypy trzeba z nimi walczyc :)mam nadzieje ze ten portal uswiadomi co niektorym pewne sprawy.

[villemka]

sluszna uwaga

[grubby77]

[quote name='Ivona]Gruby77; chcesz szacunku od innych' date=' a sam ich nazwywasz konowałami.... Nie sądzisz, że to trochę nie fair?[/quote']
Wspomniany lekarz został przeze mnie nazwany konowałem, gdyz p. Jurek- internista z Mielnicy nas kaleki odróżniał od Os. Pełnosprawnych i tylko do ON zwracał się per ty na turnusie czy miał kaleka 15, 25 czy 35 lat. A śp. Norbert wtedy adwokat z Łodzi na wózku dla niego był ty, a licealistka 16letnia była "panią"tylko dlatego że sprawnie chodziła, stąd napisałem o nim konował, a to zwykły cham przecież!!!




To opinia nie tylko moja, całe szczęście że tylko raz miałem z nim do czynienia w 1995r w Mielnicy nad Gopłem!!!