Brak odpowiedzi do tego tematu

[Skangur]

KUBUŚ

Mały uśmiechnięty Kubuś, siedział w oknie, obserwując jak na przeciwko, na gałązce siedzą dwa ptaszki ćwierkające radośnie. Kubuś pomyślał, jak by to było dobrze wiedzieć, o czym one tak ćwierkają?
-O tobie, o tobie! - Usłyszał nie dowierzając uszom. Pewnie się przesłyszałem - pomyślał.
Kuba, daj dziuba, Kuba daj dziuba....
Co się dzieje? - To, nie możliwe bym rozumiał ptasią mowę.
-To możliwe, to możliwe - Zaćwierkały chórem.
-Ale jak to się dzieje?
-Jeśli czegoś bardzo pragniesz i masz dobre serduszko, to usłyszysz i zobaczysz więcej.
-To ja mam dobre serduszko?
-Tak Kubusiu, bo inaczej byś nie usłyszał nas. No i masz też wielką wyobraźnię, która otwiera wrota wiedzy.
-I, co z tego, posmutniał - skoro nikt nie chce się ze mną bawić.
-A my, a my?
-Nie martw się i uśmiechnij do nas, a zobaczysz, że twój uśmiech przyciągnie tu słonko. A jak jest słonko, to dzieci wychodzą na plac zabaw przed domem i bawią się ze sobą. Jeśli są chmury, jak na twojej buzi teraz, to one chowają się do domów i nie widzisz nikogo.
-Ale jak się uśmiecham, to i tak one mnie nie zauważają.
-To uśmiechając się pomachaj im jeszcze rączką, a zobaczysz, że to zauważą.
-Machałem i też nie widzieli.
-A zawołałeś do nich przy tym?
-No to powinieneś i to zrobić.
-A jak nie zareagują?
-To zaśpiewaj im jakąś piosenkę.
-Ale ja nie znam piosenek.
-To posłuchaj i naucz się od nas.

Ćwir, ćwier, ćwirulil,
O kolegach Kubuś śnił,
Przyszli chłopcy i dziewczynki,
I przynieśli mu malinki,
Pełen koszyk dla Kubusia,
Umazana jest kołdrusia,
Za to minka jest radosna,
Jakby znowu przyszła wiosna.
Kubuś śpiewa uśmiechnięty,
Odczarował dom zaklęty
Był zaklęty i ponury,
Teraz nawet kotek bury,
Już nie szuka mysiej dziury,
Tylko skacze po parapecie,
Czy słyszycie, czy już wiecie?
Kubuś, najszczęśliwszy jest na świecie.
Ćwir, ćwir, ćwirulil,
Kubuś znowu będzie śnił,
Ale jutro, bo dziś wstaje,
Mama mu, sniadanko już podaje.
On do okna, potem spieszy,
Są koledzy, już się cieszy.
Kubusiu, wstawaj! - Szeptem powiedziała mama.
-Coś pięknego ci się pewnie śniło, bo uśmiechałeś się przez sen i chyba śpiewałeś, ale nie mogłam zrozumieć słow.
-Tak mamusiu. Ktoś mnie przekonał abym uwierzył w siebie. Zaraz idę do okna. Tam czekają koledzy na mnie i jeszcze ktoś.....
-Poczekaj Kubusiu, wpierw zjedz śniadanko! - Zawołała mama.

autor: Skangur 30,08,01
Napisałem ją dla małego pewnego Kubusia ze Świnoujścia.