11 odpowiedzi w tym temacie

[Studentka92]

Witam!
Piszę do Was pierwszy raz dlatego się przedstawię. Mam na imię Gosia, mam 22lata. Trafiłam na to forum, ponieważ aktualnie jestem na 3 roku pedagogiki i piszę licencjat. Temat mojej pracy to: "Rola wiary osób niepełnosprawnych w odnajdywaniu sensu życia i kształtowaniu poczucia własnej wartości".
Nie jestem pewna czy umieściłam ten temat w odpowiednim dziale, jeżeli nie to bardzo przepraszam.
Kieruję do Was ogromną prośbę, czy znajdzie się jakaś chętna osoba, która chciałaby mi pomóc i odpowiedzieć na kilka pytań, które pomogą mi dokończyć moją pracę licencjacką? Mam nadzieję, że znajdzie się chociaż jedna dobra duszyczka, która będzie w stanie poświęcić mi trochę swojego czasu. Z góry dziękuję.

Link do kwestionariusza:

https://docs.google....wGsB88/viewform
Pozdrawiam!

[thraikill]

Bardzo niechlujnie zrobiona ankieta. Sporo w niej błędów. Przyjrzyjmy się im bliżej:

 

Jeżeli nie to w jakiej sytuacji zaczołeś wierzyć?

 

Droga Studentko92, skoro w szkole podstawowej stawiano pałę za napisanie "zaczołeś", zastanawiam się jakim cudem przebrnęłaś przez liceum i dostałaś się na studia. Chyba że prawdą jest to, że obecnie zamiast uczyć ortografii załatwia się dzieciakom zaświadczenie o dysleksji, dysgrafii, czy innym dysmózgowiu. A potem znajdujemy takie kwiatki.

 

Jak wyobraża sobie swoje życie bez wiary?

 

Ale kto? Bo jeżeli zwracasz się do ankietowanego w drugiej osobie liczby pojedynczej, powinno być: "wyobrażasz".

 

Jak określasz swoj obecn sytuacje życiowa?

 

Swoj obecn? Po jakiemu to?

 

 

 

Moim zdaniem umieszczając taką ankietę okazałaś tym od których oczekujesz pomocy skrajne lekceważenie.

[Studentka92]

Masz rację wkradło mi się tutaj sporo literówek, za co przepraszasz wszystkie osoby, które to czytały. thraikill dziękuję, że zwróciłeś mi na nie uwagę, jestem tylko człowiekiem, a każdy człowiek ma prawo do popełnienia błędów, czasem chcemy zrobić coś za szybko i przez to wychodzą takie kwiatki, to oczywiście mnie nie usprawiedliwia, ale nie uważam byś mógł od razu wysuwać daleko idące wnioski. Życzę by Tobie nie wkradały się takie literówki i pozdrawiam!

[__ANIOLEK__]

Wypełniłam mimo racjonalnych uwag. Wniosek z tego wszystkiego jeden - nie warto się spieszyć Początek Ci się nie udał, niech koniec będzie lepszy i zasłużony Powodzenia

[Studentka92]

Aniolek, dziękuję za pomoc

[sucherro]

Ja też chciałem pomóc ale widzę,że ta ankieta jest ukierunkowana tylko na osoby wierzące.
 

Pytanie "4. Czy od początku swojej niepełnosprawności uznawałeś się za osobę wierzącą?

Jeżeli nie to w jakiej sytuacji zaczałeś wierzyć?"
Rozbawiłaś mnie tym pytaniem

Pomijam fakt,że jeszcze przed urodzeniem przynależymy do określonego środowiska,grupy społecznej.
A dopiero w późniejszym  procesie socjalizacji i dorastania mamy możliwość weryfikacji wpajanych od małego ideologi.

Co ma w tym wypadku ma powiedzieć osoba niewierząca?

 

Tematyka pracy całkiem fajna.Ja osobiście bym przebadał wszystkich ON pod kontem tego czy wierzą.Jeżeli ewentualnie nie to co ich skłoniło do takiej a nie innej postawy życiowej.
Studentka92 Dla czego Ty z góry założyłaś,że jak niepełnosprawny to tylko i wyłącznie musi być wierzący i najlepiej na "kolanach". ??

Wnioskuję,że niewierzący ON = gorszy ON z zaniżoną samooceną i poczuciem swojej własnej wartości

Użytkownik sucherro edytował ten post 14 kwiecień 2014 - 11:08

[Studentka92]

Suchero oczywiście nie zakładam, że wszyscy niepełnosprawni wierzą, wręcz przeciwnie wiem, że pojawiają się takie postawy, w których dana osoba mówi:  "skoro Bóg istnieje to, dlaczego każde mi tak cierpieć, etc."
W swojej pracy zdecydowałam się zbadać rolę wiary, bo to wydało mi się być ciekawe. Tak na prawdę zdaję sobie sprawę, że na poczucie własnej wartości i sens życia składa się wiele innych czynników, na które również warto zwrócić uwagę
Masz rację często nasze poglądy "wypijamy z mlekiem matki", ale ze względu na to, że badam osoby w różnym wieku, to moim  zdaniem to pytanie jest zasadne. Czasami jesteśmy w wierzącej rodzinie, praktykujemy, bo jest to nam narzucone, ale nasze poglądy wcale nie są z tym zgodne, bywa też odwrotna sytuacja. W swoich badaniach chciałam uwzględnić moment, w którym badani postanowili/ powierzyli swoje życie woli Boga.

Użytkownik Studentka92 edytował ten post 16 kwiecień 2014 - 05:33

[Paulla]

Wypełnione, ale błędów jest ogrom. Na przykład: Czy od początku niepełnosprawności uznawałeś się za osobę wierzącą? Nom to ja się pytam jak ma to niemowlę uczynić? Nom i jak Ty, jako badacz interpretujesz wiarę? A co, jeśli ktoś wierzy w byki ze złotymi rogami? Naciskaj tam promotora i do boju! Będzie dobrze Ja tam swojego cisnę, gdyż promotor od tego jest, aby błędy wskazywał. Jako początkujący badacz mam prawo je popełniać, ale promotor ma za zadanie je poprawiać

Trzymaj się!

P.S. Nie spiesz się z pisaniem. W recenzji zwraca się uwagę na temat, dobór źródeł, poprawność językową i takie tam szczególiki więc wiesz. czasem recenzent nie wczytuje się niestety w treść, ale poważne błędy stylistyczne na bank zauważy.

Użytkownik Paulla edytował ten post 14 kwiecień 2014 - 22:59

[Gloria]

@studentka92 Przede wszystkim nie okreslila Pani precyzyjnie o jaka wiare chodzi, dopiero z ostatniego punktu mozna wywnioskowac, ze chodzi o wiare w Boga. W zyciu codziennym mozemy sie domyslac, w badaniach tego typu powinna byc precyzja.

Kazde pytanie powinna cechowac celowosc, czemu np. ma sluzyc pytanie "jaka niepelnosprawnosc posiadasz"?. Jest to pytanie otwarte, jeden rozwinie, inny nie i co wtedy Pani wywnioskuje? Jesli juz to zapytalabym  jak ciezka jest niepelnosprawnosc, w jakim stopniu utrudnia/uniemozliwia codzienne funkcjonowanie. Zapomniala Pani rowniez o takim czynniku jakim jest bol fizyczny, cierpienie, co uwazam moze miec ogromna korelacje z wiara w Boga. Radze przemyslec kazde pytanie pod katem jego celowosci w badaniu.

[Valeska]

czemu np. ma sluzyc pytanie "jaka niepelnosprawnosc posiadasz"?. Jest to pytanie otwarte, jeden rozwinie, inny nie i co wtedy Pani wywnioskuje? Jesli juz to zapytalabym jak ciezka jest niepelnosprawnosc, w jakim stopniu utrudnia/uniemozliwia codzienne funkcjonowanie. Zapomniala Pani rowniez o takim czynniku jakim jest bol fizyczny, cierpienie, co uwazam moze miec ogromna korelacje z wiara w Boga.

 

No właśnie, też zdziwiło mnie trochę pytanie o tak dokładny rodzaj niepełnosprawności, że trzeba opisać go własnymi słowami jeżeli nie został ogólnie sklasyfikowany. Może zrozumiałabym to bardziej gdyby wiodące pytanie było inne, ale czy naprawdę aż taki sens ma to którą część ciała mamy bardziej a którą mniej sprawną lub to na ile jesteśmy samodzielni a na ile uzależnieni od pomocy innych. Nie powiem sam temat pracy bardzo ciekawy, bo i ja wielokrotnie się zastanawiałam czy niepełnosprawność mnie bardziej oddala czy też przybliża do Boga, tylko że większość pytań w ankiecie jest do bani, bo  chociaż wątek jak najbardziej psychologiczny i ze wszech miar ciekawy, to zamiast traktować nas jak króliki doświadczalne i pytać w każdej niemal ankiecie co ci się stało, kiedy ci się to stało (cud że jeszcze nie padło pytanie: "kto ci to zrobił"?), może warto zainteresować się tym jak można pomóc takiej osobie i na ile Wy zdrowi pomagacie Nam w kształtowaniu poczucia własnej wartości. Natomiast łączenie niepełnosprawności z wiarą owszem ma sens ale nie przy tak obcesowych pytaniach.

[Studentka92]

Dziękuję za wszelkie uwagi, są dla mnie bardzo cenne- pomagacie dużo bardziej niż promotorka, która chyba wystraszyła się wymyślonego przez mnie tematu. Na pewno wezmę sobie do serca wszelkie zastrzeżenia i jeszcze raz dobrze to przemyślę. W pytaniu czy od początku swojej niepełnosprawności byłeś osobą wierzącą chciałam uwypuklić fakt, że zdarzają się osoby, które przez całe swoje życie uważały się za osoby niewierzącem a na skutek różnych okoliczności/ jakiegoś wydarzenia nawróciły się, w nowo odkrytej wierze odnaleźli siłę, by zmierzyć się z trudnościami. Oczywiście tak jak mówiłam zdaje sobię sprawę, że tych czynników jest o wiele więcej, ale  akurat w mojej pracy chciałam się skupić bezpośrednio na roli wiary.

[kaska_zaborze]

Suchero oczywiście nie zakładam, że wszyscy niepełnosprawni wierzą, wbrew przeciwnie wiem, że pojawiają się takie postawy, w których dana osoba mówi:  "skoro Bóg istnieje to, dlaczego każde mi tak cierpieć, etc."
 

Miałam już nic nie pisać ale palce mnie swędzą. Studentko nie mówi się wbrew przeciwnie tylko wręcz przeciwnie a robi się coś wbrew czemuś lub wbrew sobie. To nie ma nic wspólnego z dysleksją (jesli ją masz) to są podstawowe błędy stylistyczne i mające wpływ na logiczną składnie w zdaniu. Nie są przypadkowe pod tytułem "A zdarzył mi się błądzik"

Pozdrawiam mimo wszystko .