86 odpowiedzi w tym temacie

[marder]

Pamiętam, gdy ostatnio leżałem w szpitalu, gdyby nie mój brat który donosił mi wałówkę, uświerkłbym chyba z głodu.

Jak widać na poniższym filmiku, niewiele się od tego czasu zmieniło:

 

 

A jakie są Wasze doświadczenia?

 

P.S. To ze szpitala przy ul. Długiej, w Poznaniu. Jeśli ktoś z Was się tam wybiera, to lepiej wziąć ze sobą trochę konserw, no chyba że zamierzacie schudnąć

Tak swoją drogą, to niebawem trzeba będzie oprócz jedzenia brać ze sobą pościel, łóżko, leki, itp. Nasuwa się też pytanie - ile premii otrzymali urzędnicy NFZ?

[Janusz74]

W szpitalu byłem na dłuższy pobyt tylko dwa razy, wtedy chyba tak źle jeszcze ie było, a może trafiałem na te lepsze szpitale? Bo najpierw to było centrum w Międzylesiu a potem klinika na Banacha. Miałem też troche szczęścia - miałem w tamtym czasie 17 i prawie 18 lat więc łapałem się jeszcze na dział dziecięcy i na karmienie nie mogłem jakoś bardzo narzekać, a personel i towarzystwo w podobnym wieku było całkiem całkiem. Prawdę mówiąc te pobyty kojarzą mi się brdziej z czymś w rodzaju kolonii niekoniecznie letnich :o) Zwłaszcza że dla gościa z prowincji Warszawa ze swoimi świecidełkami wydawała się jeszcze czymś dosyć niezwykłym.

Niedawno na chwilę wylądowała w miejscowym szpitalu moja siostra i z tego co mówiła było biednie, bez dokarmianai z zewnątrz ciężko ponoć wyżyć.

[ameliaa]

hmmm...ostatnimi czasy duuuuuuuuuuużo się po szpitalach włóczę...no i w byłym górniczym w pewnym mieście zwykle jest to samo: śniadanie i kolacja- 2 kromki chleba i kawałeczek mixu maslanego, a na obiad- zupa, extra można dostać do tego kawałek chleba...od święta jest drugie danie.... zawsze wszystko zimne...

co do pościeli...hmmm, w pewnym momencie rodzice przynieśli z domu prześcieradło, poszewki gdyż w ogóle nie było to zmieniane,,,nawet uwalone od krwi itd.... parę miesięcy potem chociaż pościel zaczęli od czasu do czasu zmieniać...

takie realia niestety w tym pie... kraju...

[__ANIOLEK__]

A jakie są Wasze doświadczenia?

 

Przede wszystkim bardzo ciekawy temat, zapewne niejedno w nim przeczytam   Meritum - szczerze to nie najlepsze i oczywiście równie głodowe doświadczenia. Do tego nieziemska czystość. Fakt od tego trochę czasu minęło, ale nigdy nie zapomnę, że zamiast spać w nocy polowałam z laczkiem pod ręką na karaluchy. Oczywiście wszelakie pożywienie oddawałam i schudłam 5 kg w 2 tygodnie  Żadna dieta cud nie jest lepsza  A jak jest dziś?! Nie wszędzie, aż tak źle, bo tu byłabym niesprawiedliwa, ale mimo wszystko jeszcze w wielu miejscach sytuacja wygląda tak:

http://z1.demoty.pl/...alne-wyzywienie

Co kraj to inny obyczaj, jakże prawdziwe i irytujące człowieka ...      

Użytkownik __ANIOŁEK__ edytował ten post 27 luty 2013 - 12:53

[Jankiel]

Ja nie dostałem herbaty bo nie było dla mnie kubka.

[marder]

 zamiast spać w nocy polowałam z laczkiem pod ręką na karaluchy.

 

Eee tam... My urządzaliśmy wyścigi karaluchów, czasami zakłady towarzyszące tym wyścigom były naprawdę wysokie. Ale żarcie (bo jedzeniem tego nazwać się nie da) było paskudne, a racje wręcz głodowe (nie w tym szpitalu z którego pochodzi filmik, ale było podobnie).

[CZARNYANIOL]

W moim rejonie, podstawą jest posiadanie własnych sztućców a przede wszystkim noża. Którego trzeba pilnować bo jak zabiorą to już się nie odzyska. Kubek/szklanka też wymagana.
Jedzenie marniutkie, przez 7 dni w tygodniu ta sama zupa ( takie odczucia smakowe ) tyle, że raz zasypana grysikiem, raz z makaronem. Na drugie o ile jest, też porcja mikroskopijna. Śniadania i kolacje, dwie kromki chleba, ok. łyżeczki margaryny i ociupinkę czegoś do obłożenia.
Cztery lata temu, siostrzenica do porodu, musiała mieć swoje:
Sztućce, kubek, pościel dwa komplety, podkłady na łóżko, wiadomo środki higieny osobistej.
Dla dziecka, środki higieny, pieluszki, butelkę + smoczek + mleko dla noworodka ( gdyby nie mogła karmić ), rożek lub kocyk.
Mąż dowoził jej jedzenie bo żywienie jak wyżej.

[sucherro]

Ja jak leżałem jakieś 15-17 lat temu w szpitalu na "dziecięcym" oddziale przyjmowani pacjenci od 15-21lat to pamiętam karmili w miarę. Tylko porcje były skromne ale smaczne i urozmaicone. Natomiast jak się człowiek chciał najeść to najlepiej było wejść w układy z "kuchcikiem" tak go nazywałem. I w tedy to można było urządzać w pokoju swego rodzaju szpitalny szwedzki stół. Oczywiście Kuchcik był z reguły młodą osobą z którą szło się dogadać. Owocowało to różnego rodzaju używkami typu fajki,alkohol które później się wymieniało w niedzielę po wizycie rodziców wieczorem z pozostałymi pacjentami na rożnego rodzaju "rarytasy". Jak się człowiek dobrze ogarniał to zawsze było co do gęby włożyć i jeszcze poczęstować personel he he

Nie wiem ale mimo iż spędziłem z 1/3 życia w szpitalu i kilku operacji zawsze mi się to podobało i do tej pory wspominam wszystko mile
Teraz jak odwiedzam "stare śmieci" to personel miło wspomina do tej pory naszą swego rodzaju "współpracę"

A na temat historii różnego rodzaju szpitalnych to człowiek by pamiętnik napisał. Kto z kim i dla czego he he
 

Użytkownik sucherro edytował ten post 26 luty 2013 - 22:11

[Kicia]

Leżałam w szpitalu wiele razy i nigdy nie miałam czegoś takiego, jak na tym filmiku... Raczej miałam szczęście trafiać do szpitali, gdzie była dobra kuchnia szpitalna, a nawet bywały kuchnie oddziałowe - tzn. panie kuchenkowe dostawały surowce i w kuchence oddziałowej gotowały obiad, który zwykle był niezły. - Oczywiście nie był taki, jaki sama bym zrobiła, ale smaczny.

Słyszałam za to, że najgorsze wyżywienie bywa w niektórych szpitalach dziecięcych, gdzie najczęściej jest catering. - Dlatego jest tak w szpitalach dziecięcych, bo dzieciom przynoszą jedzenie z domku, bo takiej ohydy to nikt nie chce ruszyć... - W zeszłym roku mojej koleżanki syn był w szpitalu, gdzie był catering - koleżanka przywoziła synowi jedzenie, ale nie wszystkie dzieci miały rodziców, którzy blisko mieszkają i kilkoro się zatruło...

Ponad rok temu moja córka leżała w szpitalu i jedzenie też nie było takie złe, tylko wędlina monotonna, zupy i ziemniaki za mało słone, ale reszta była OK.

[Kicia]

To dziwne jest... na filmiku placuszki (skamieniałe), u Ciebie Falka "obleśnie tłuste placuszki", a ja ani razu nie trafiłam na "placuszki"... a leżałam w szpitalu wiele razy i to trzykrotnie bardzo długo - 5 miesięcy, 6 tygodni i miesiąc - nigdy nie było czegoś, co nie nadawałoby się do jedzenia, chociaż nie zawsze mi smakowało to, co dostawałam.

Leżałam też w szpitalu w Mrągowie i w Białymstoku (oczywiście o wiele krócej), ale i tam nie trafiłam na nic podobnego...

[Kicia]

No właśnie... - ja nie spotykałam się w szpitalach ani z takimi, ani z gorszymi rzeczami. - To powinno być logiczne, że w szpitalu nie podają żadnych placków (bo do racuchów to nawet nie jest podobne ), że nie podają nic, co ocieka tłuszczem, ani nic takiego, od czego ktoś mógłby się pochorować.

Wyżywienie szpitala kiedyś było opierane na ustaleniach i planach dietetyka - dietetyk ustalał jadłospis tygodniowy i kiedyś było wiele różnych diet: tzw. normalna, wątrobowa, bogatoresztkowa, lekkostrawna... wiem, bo jak byłam dzieckiem, to moja mama pracowała w kuchni oddziałowej. - Niestety, nie w każdym szpitalu jadłospis zależy od Pani kucharki... - najlepiej jest, gdy panie dostają surowce i same gotują obiady na oddziale, ale teraz to już raczej się nie zdarza. - Obecnie są menedżerzy, którzy planują budżet i często nie mają pojęcia ani o cenach, ani o gotowaniu... - Jednak dobra kucharka mogłaby zrobić dobry obiad, tanim kosztem, gdyby ktoś dał jej przyprawy, a nie tylko sól, której i tak prawie wcale nie używają... - To jak to może być dobre? - A jednak może - naprawdę da się to zrobić, tylko przypraw potrzeba.

[__ANIOLEK__]

Eee tam... My urządzaliśmy wyścigi karaluchów, czasami zakłady towarzyszące tym wyścigom były naprawdę wysokie. 

 

Wyścigi karaluchów, ubawiłam się ...  Ohydztwo straszne, ale ma swoje plusy (+) ... W końcu pomęczyć takiego "dziada" to przyjemność, choć dla mnie i tak już zawsze będzie się niemiło kojarzyć ze szpitalem.

[__ANIOLEK__]

Nie ma to jak znęcać się nad zwierzakami, co? Też nie lubię owadów - zabijam takie coś od razu lub wypuszczam na dwór, ale nie lubię jak ktoś się znęca nad nimi... One też czują ból!!!!  

 
 
Nie tylko nie lubisz tych owadów, ale również odmiennego zdania, jak widać wyżej. Dla mnie ten "stworek" to zawsze będzie coś wstrętnego, ale to moje zdanie. Zaś takie wyścigi z ich udziałem to każdego indywidualna sprawa, w końcu nie takie rzeczy robi się na szpitalnych korytarzach, o czym wiedzą nie jedni bywalcy.

P.S. Falka nie warto być uszczypliwą bądź czepliwą tym bardziej o robale, które zabijasz od razu  Lepiej spożytkujesz tą energię w naprawdę istotnych sprawach.

O odpowiednią formę i treść zapewne też zadbasz, jak należy ...   , i tak powinno być!

Użytkownik __ANIOŁEK__ edytował ten post 27 luty 2013 - 15:41

[kaska_zaborze]

Wszystko już właściwie zostało tu powiedziane ale może się wypowiem. W szpitalu byłam ostatni raz w 2009r jedzenie było z cateringu i smakowało mi ale powód był tego taki ze brałam leki,które wzmagały łaknienie więc myślę ze zjadła bym wszystko

Regularnie jeżdżę do szpitali rehabilitacyjnych i tam wyżywienie wygląda bardzo podobnie-obiad makaron z serem (nie lubię), kolacja dwa plasterki salcesonu i dwie kanapki. Sami oceńcie czy to smaczne. Jest jeszcze jeden aspekt: Oburzenie (dosłownie) pielęgniarek na dożywianie się, gadanie o siedlisku bakterii bo jedzenie jest na stole. Nie jestem flejtuchem a i jestem na tyle dorosła że wiem ile czasu co może stać (kupowałam owoce). Jeszcze jedna rzecz mi się przypomniała Czajnik stał na korytarzu z zakazem posiadania własnego w sali z obawy ze delikwent (w tym ja) poparzy się. Moim zdaniem jest dużo większe ryzyko poparzenia niosąc czajnik z wrzątkiem przez pół korytarza niż podniesienie sobie go i nalanie do kubka na stole.

Kuba tv na monety to niezły fenomen,te dwu złotówki odkładane do osobnej przegródki portfela. Śmialiśmy się ze w domu tez tak zrobimy a potem głowa rodziny zbierze profity

Sucherro fajnie ze nie tylko ja mam dobre wspomnienia, lubię szpitale rehabilitacyjne a normalnego tez najgorzej nie wspominam mimo choróbska jakie mnie wtedy dopadło taki ze mnie freak

Użytkownik kaska_zaborze edytował ten post 09 styczeń 2015 - 12:20

[CZARNYANIOL]

Mały książę, nie doceniasz starań Kaliskiego NZF, który dba aby dieta pacjenta była urozmaicona i znalazły się w niej bogate składniki. Podobno robale są bogate w białko i proteiny:)
W szpitalu w Kłodzku, można było zjeść posiłek z farbą, która płatami odpadała z sufitu. Myślę, że to też dbałość o pacjenta, wapno też jest ważne w diecie:)
A i jeszcze u Nas sezonowo jest inwazja mrówek, są wszędzie. To pewnie dla miłośników zwierzaczków aby nikomu nie było smutno.
Telewizory w stylu, wrzuć monetę to już standard.
Mnie najbardziej szokowało zachowanie personelu w stosunku do pacjentów leżących. Przynoszą posiłek, stawiają na stoliku i wychodzą. Jak pacjent jakimś cudem zje to ktoś z sali lub odwiedzających się ulituje na nim. Jeśli nie ma nikogo takiego, to personelowi zdarza się zapomnieć o nakarmieniu chorego. Jedzenie z reguły jest podawane letnie, czasem zimne.

Falka, gdzie twoja patelnia?

Użytkownik CZARNYANIOL edytował ten post 27 luty 2013 - 15:34