601 odpowiedzi w tym temacie

[castle]

Obecnie czytam książkę Johna Hoopera  - Włosi.

 

 

[Monia74]

Simon Sebag Montefiore w "Jerozolima. Biografia" opisuje dzieje miasta trzech religii monoteistycznych od czasów króla Dawida po czasy współczesne. Fascynująca podróż w czasie po mieście o bogatej i skomplikowanej historii.

 

[Aribeth]

"Dzieci Arbatu" Anatolija Rybakowa.

 

[Monia74]

Metody prowadzenia polityki, prawo jako narzędzie walki z politycznymi oponentami, wykorzystywanie stanowiska do niecnych działań, ewidentnie łamanie praw obywatelskich do własnych celów. To nie opis naszej rzeczywistości. Przez tysiące lat zmienia się dekoracja, w której żyją ludzie, ale nie oni sami. O tym, jak działała machina biurokratyczna w Rzymie w I w.p.n.e. opowiada pierwsza część "Trylogii Rzymskiej" Roberta Harris'a pt. "Cycero". Czyta się bardzo dobrze, więc na pewno sięgnę po następne części.

 

 

[Monia74]

Keith Houston "Książka. Najpotężniejszy przedmiot naszych czasów zbadany od deski do deski". Rzadko kupuję książki w wersji papierowej, a na tę się skusiłam. Jestem wygodnicka, więc kupiłam w księgarni internernetowej i się rozczarowałam. Nie tyle co do zawartości merytorycznej, bo ta wydaje się, po lekturze kilkudziesięciu stron, w porządku. Zawiedziona jestem stroną edytorską. Wyobrażałam sobie, że książka o historii książki będzie zawierała interesujące zdjęcia, rysunki etc. Niestety, ilustracje są ubogie. Szkoda, bo dopracowanie wizualne takiej pozycji znacznie podniosłoby jej walor estetyczny. Jednakże przeczytać warto.

 

[Monia74]

Kubo, jestem bardzo ciekawa Twojej opinii po lekturze, "Najdłuższej nocy". Napisz kilka zdań, gdy tylko skończysz czytać. Pozdrawiam.

[Monia74]

Jakie obrazy widzimy przed oczami na hasło "Afryka"? Safari, egzotyczne wczasy na łonie cudownej przyrody, ale też nędza, głód i biedne wioski, po których biegają nagie dzieciaczki. A jak jest naprawdę?

Kontynent jest olbrzymi, obrazy są różnorodne. Dariusz Rosiak w reportażach pt. "Żar. Oddech Afryki", stara się opisać czym żyje ten kontynent. Każdemu państwu poświęca jeden rozdział. Nie da się jednak na kilkudziesięciu stronach przedstawić przeszłość i teraźniejszość oraz dać odpowiedzi na wszystkie pytania. W czasie lektury tych pytań powstaje coraz więcej, a odpowiedzi  jakby mniej i bardziej niejednoznaczne. Warto przeczytać i pomyśleć, bo więcej w nas stereotypów niż rzetelnej wiedzy.

 

[Monia74]

Skandale, których bohaterami są artyści nie są znamionem naszych czasów. W Młodej Polsce, czyli na przełomie XIX i XX wieku, też się działo. Żona nie była żadną przeszkodą, by odbić połowicę koledze, który przygarnął pod swój dach i jednocześnie spłodzić dziecko trzeciej. To Stanisław Przybyszewski. Nijaka Maria Komornicka w późniejszym czasie nosiła męskie ubrania, każąc nazywać siebie Piotrem. Czyżby jeden z pierwszych przykładów problemu z określeniem swojej seksualności? Nikt nie rozumie decyzji Wyspiańskiego, który żeni się z prostą chłopką. Zresztą nie tylko on znalazł żonę wśród do tej pory upośledzonej i wzgardzonej klasy społecznej.

 

O tych i paru innych ciekawostkach z życia młodopolskiej bohemy pisze Iwona Kienzler w książce "W oparach absyntu. Skandale Młodej Polski.". Opracowanie przeczytałam podczas minionego weekendu.

 

 

[Monia74]

Akcja „Milczenia” Shūsaku Endō rozgrywa się w Japonii w XVII w. Jest historią młodych i naiwnych portugalskich księży, którzy pełni wiary i naiwności płyną do kraju Kwitnącej Wiśni, by odnaleźć swojego nauczyciela i przy okazji szerzyć chrześcijaństwo. Trafiają jednak na czas, gdy shogunowie prześladują wyznawców zachodniej religii. Naiwność, arogancja, nieznajomość nie tylko języka, ale także kultury i sytuacji politycznej doprowadzają do katastrofy. Autor kibicuje księżom. Ja wręcz przeciwnie. Szanuję Japończyków za umiejętność obrony swojej tożsamości. Każda ze stron, broniąc swoich racji, szafowała ludzkim życiem. Ta historia nie mogła skończyć się dobrze.

 

[Monia74]

"Kapelusz cały w czereśniach" Oriany Fallaci. Wbrew tytułowi nie jest to łzawe romansidło-czytadełko, "Kapelusz" jest monumentalną sagą rodziny pisarki. Fallaci wykonała tytaniczną pracę szukając swoich korzeni. Opowieść zaczyna się pod koniec XVIII wieku, kiedy to na rozczłonkowaną wciąż Italię, zwala się plaga, wszelkie zło pod postacią Napoleona Bonaparte.

Autorka w znakomity sposób tknęła nowe życie w swoich przodków, zarówno ze strony ojca, jak i matki. Postaci są pełnokrwiste, widać w nich czułość, jaką obdarza je ich praprawnuczka, Orhana. Jednak kreślone portrety nie są przesłodzone, przez to niestrawne dla czytelnika. Czyta się znakomicie. Lektura mądra, wciągająca, w sam raz na lato.

A skąd tytuł? Posłuchajcie: kiedy prapradziadek Carlo po raz pierwszy ujrzał praprababkę Catarinę, miała ona na głowie kapelusz ozdobiony prawdziwymi, dorodnymi czereśniami .

 

[Piotr M]

Ostatnio  czytam.  Praktycznie nałogowo książki - Elżbiety Cherezińskiej. Zaczęło się  od "Hardej" i wpadłem. Wspomniana książka opowiada o piastowskich  wątkach w Skandynawii. Tylko uwaga  książka wciąga,  jak dobra  kawa ciągle chce się więcej. Przez co trudno się skupić w pracy

Pisarka.

Użytkownik __ANIOLEK__ edytował ten post 10 lipiec 2017 - 10:50
poprawiono błędy.

[Paulla]

Wołanie grobu autorstwa Simona Beckett'a.

[Monia74]

Piotrze, doskonale Cię rozumiem. Jeśli śledziłeś poprzednie moje wpisy, to zapewne zauważyłeś, że równie namiętnie czytam powieści Cherezińskiej. W tej chwili w kolejce czeka najnowsza pozycja autorki "Płomienna korona", będąca trzecią częścią cyklu, którego akcja dzieje się w ostatniej fazie rozbicia dzielnicowego.

[Aribeth]

Hanif Kureishi "Ostatnie Słowo"

 

Gra zwana pożądaniem.
Harry dostaje zlecenie – ma napisać biografię Mamoona, wielkiego pisarza, zapomnianego przez świat celebryty, świntucha, cudzołożnika, kłamcy, zbira i być może mordercy. Wokół krążą: obdarzona włoskim temperamentem żona pisarza, służąca, która nocą zamienia się w seksualnego wampa, narzeczona z Londynu i krwiożerczy wydawca. Harry ma obsesję na punkcie zlecenia – jest Reżyserem, detektywem, a nawet Stwórcą. Rozdaje role, kreuje rzeczywistość i wszystkich prowokuje. Ale czy na pewno to on pociąga za sznurki?
Hanif Kureishi, mistrz kąśliwego języka, powraca w autoironicznej i zabawnej opowieści o władzy i manipulacji, seksie, sztuce i próbie wykreowania siebie. Wciągająca historia, intrygujący bohaterowie i zaskakujące zakończenie.

[koktajlowa]

Obecnie czytam "Behawiorystę" Remigiusza Mroza. Kryminał.

[Monia74]

Słowo się rzekło... Elżbieta Cherezińska "Płomienna korona".