Rehabilitacja,turnusy rehabilitacyjne;ośrodki i sanatoria - opinie
#1
Napisano 29 grudzień 2010 - 21:17
Pozdrawiam serdecznie
"Módl się, żyj nadzieją i nie martw się" - Św.O. Pio"
#2
Napisano 30 grudzień 2010 - 18:02
Zapraszam do dzielenia się w tym wątku swoimi doświadczeniami dotyczącymi sposobów rehabilitacji w chorobie Parkinsona. Liczę na cenną wymianę poglądów w tym temacie.
Życzę wszystkim dużo sił i wytrwałości...
"Módl się, żyj nadzieją i nie martw się" - Św.O. Pio"
#3
Napisano 01 styczeń 2011 - 22:26
Potrzeby i zakres rehabilitacji powinny być ustalone dla każdego pacjenta indywidualnie. Podstawą usprawniania są kinozyterapia, tj. gimnastyka lecznicza i nauka czynności codziennych. Ważne są także terapia zajęciowa, terapia mowy i ćwiczenia relaksacyjne.
Odpowiednio dobrane ćwiczenia mają wpływ na układ kostny.Działając profilaktycznie można utrzymać pełny zakres ruchu w stawie a w przypadku ograniczenia ruchu wpłynąć na jego zwiększenie. Poprzez ćwiczenia oddziałujemy na mięśnie - zwiększamy ich siłę i masę, utrzymujemy odpowiednią długość i elastyczność mięśni.
Ćwiczenia również pozytywnie wpływają na układ oddechowy, można nauczyć się odpowiedniego oddychania, zwiększyć pojemność płuc, czyli doprowadzić do lepszego dotlenienia organizmu .Aktywność ruchowa właściwie dozowana zwiększa wydolność i sprawność układu krążenia . Poprzez ćwiczenia poprawiamy również funkcjonowanie narządów wewnętrznych położonych w jamie brzusznej.
Źródło: Tatiana Lewicka, Anna Rodzeń " Ćwiczenia rehabilitacyjno-logopedyczne dla osób z chorobą Parkinsona".
"Módl się, żyj nadzieją i nie martw się" - Św.O. Pio"
#4
Napisano 03 styczeń 2011 - 19:44
Mam nadzieję, iż
Dzisiaj zaniosłem do PFRON-u wniosek o dofinansowanie turn. rehab. Ździwiła mnie nieduża ilość składających. W poprzednich latach były tłumy i numerki z datą przyjęcia. Przy składaniu wniosku zapytałem ile osób otrzymało dof w ub. roku. Odp. 320. Łódź wyludniła się to fakt ale ponad 400 tys. mieszkańców chyba ma? Znowu zanosi się na wyjazd pełnopłatny. Będę namawiał żonę na wspomniany przeze mnie Woj.Szp.Uzdr-San w Ciechocinku a jeżeli się uprze przy morzu to dietetyczne w Rewie. Chyba, że następne komentarze skorygują mój pogląd. Do nastp. wątku Andrzej
Im więcej wiesz o chorobie tym łatwiej Ci kontrolować objawy.
#5
Napisano 04 styczeń 2011 - 18:33
#6
Napisano 04 styczeń 2011 - 20:08
Luksusowe warunki sa w sanat. "Wielka Pieniawa" w Polanicy Zdr. pow. Klodzko byłe wałbrzyskie. Sanatorium dostosowane dla wózkersów, dobra baza zabiegowa z pieknym basenem, mila obsługa od lekarza po kelnerki i salowe.... Uzdrowisko na styl zachodni. POLECAM!!!
#7
Napisano 04 styczeń 2011 - 23:02
Luksusowe warunki sa w sanat. "Wielka Pieniawa" w Polanicy Zdr. pow. Klodzko byłe wałbrzyskie. Sanatorium dostosowane dla wózkersów, dobra baza zabiegowa z pieknym basenem, mila obsługa od lekarza po kelnerki i salowe.... Uzdrowisko na styl zachodni. POLECAM!!!
Przeciez napisałem iz tam jest fajnie i polecam wspomniana WIELKA PIENIAWE jako sanatorium, wiec beacie o co chodz nie wiem!!!
#8
Napisano 05 styczeń 2011 - 01:41
Ze względu na to , iż jest to Twój pierwszy post na tym forum postanowiłem go zostawić...
Do grubby77
Zostawiam Twojego ostatniego posta tylko po to,żeby pokazać w jaki sposób nie powinno się pisać na forum :exclamation: Dalsze posty prowadzące do bezsensownej i nic nie wnoszącej do tematu wątku dyskusji będą usuwane :exclamation:
Dla Was obu , krótki wyciąg z regulaminu forum:
1.2 Pisanie postów
a) Jeśli nie masz nic konkretnego do napisania, to nie pisz wcale. W istniejących już wątkach, staraj się trzymać tematu dyskusji, pisz w odpowiednim forum. Nie pisz "gdzie popadnie".
Pomyśl zanim cokolwiek napiszesz. Twoje posty pozostaną na forum, nawet jeżeli Twoje konto zostanie na Twoją prośbę usunięte.
c) Nie cytuj całego poprzedniego postu tylko po to, aby dodać np. "zgadzam się z tym"
"Módl się, żyj nadzieją i nie martw się" - Św.O. Pio"
#9
Napisano 05 styczeń 2011 - 19:04
Tak się zastanawiam bo mój mąz leczy się już trochę ma takie objawy jak szuranie nogą czy sztywnienie barku i nikt nawet nie wspomina o rehabilitacji a sugerować lekarzowi to wiecie jak to jest.
#10
Napisano 05 styczeń 2011 - 19:31
Postaram się częściowo odpowiedzieć na Twoje pytania :
:exclamation: Na takie turnusy można być skierowanym zarówno przez lekarza / rehabilitacja szpitalna lub sanatoryjna / lub wyjazd prywatny.
:exclamation: Rehabilitacja powinna być prowadzona , w każdym etapie choroby.
:exclamation: W sprawie ewentualnego dofinansowania proponuję kontaktować się bezpośrednio z Fundacją...
:exclamation: www.parkinsonfundacja.pl
Pozdrawiam
"Módl się, żyj nadzieją i nie martw się" - Św.O. Pio"
#11
Napisano 05 styczeń 2011 - 19:36
LEPSZA JEST PROFILAKTYKA NIŻ LECZENIE!!
#12
Napisano 05 styczeń 2011 - 19:50
Specjalnie dla Ciebie kolejny / tym razem już ostatni :exclamation: / wyciąg z regulaminu forum :
g) Staraj się unikać literówek oraz błędów ortograficznych i stylistycznych. Nie formatuj niepotrzebnie czcionki nie pisz pogrubioną czcionką, nie koloruj. Nie pisz postu WIELKIMI literami.
"Módl się, żyj nadzieją i nie martw się" - Św.O. Pio"
#13
Napisano 06 styczeń 2011 - 11:37
Dla zainteresowanych :
:exclamation: http://www.parkinson...abilitacja.html
"Módl się, żyj nadzieją i nie martw się" - Św.O. Pio"
#14
Napisano 08 styczeń 2011 - 08:15
#15
Napisano 08 styczeń 2011 - 08:53
Dziękuje za opinie o ośrodku sanatoryjnym i zapraszam do umieszczanie swoich postów, również w innych wątkach działu.
Pozdrawiam serdecznie
"Módl się, żyj nadzieją i nie martw się" - Św.O. Pio"
#16
Napisano 09 styczeń 2011 - 20:47
:exclamation: http://www.parkinson...zeniaplakat.pdf
P.s. Podany plik jest zapisany w formacie pdf. Można go otworzyć za pomocą programu Foxit Reader lub Best Reader :exclamation:
"Módl się, żyj nadzieją i nie martw się" - Św.O. Pio"
#17
Napisano 10 styczeń 2011 - 01:35
Zawsze powinniśmy pamiętać słowa człowieka Renesansu:
Ruch może zastąpić prawie każdy lek, ale wszystkie leki razem wzięte nie zastąpią ruchu.
Wojciech Oczko nadworny lekarz Stefana Batorego.
Zdrowy człowiek powinien ćwiczyć rekreacyjnie. Przewlekle chory musi ! To bardzo trudne do zrealizowania. Rozgrzeszamy się mówiąc: przecież poruszam się pracując, robiąc zakupy, sprzątając ,
gotując itp. Ale bardzo często u osób chorych jest to ruch wymuszony, robiony przez siłę i nie ukierunkowany na łagodzenie dolegliwości a czasami wręcz pogłębiający posiadane schorzenia.
Rekreację jak i rehabilitację można przerwać w przypadku złego samopoczucia co bywa niemożliwe
przy obowiązkach zawodowych bądź domowych.
Nie powtarzajcie moich i mojej żony błędów! Nie nie potrafiłem zmotywować ją, gdy była w miarę sprawna. Teraz np. basen i ćwiczenia w wodzie to problem. Konflikt płci. Nie ma natrysków koedukacyjnych. Powtarzam raz jeszcze. Rehabitacja jak najwcześniej i w miarę możności konsultowana z fachowcami wiedzącymi do jakich granic można obciążyć organizm.
W tym momencie kojarzą mnie się słowa kpt. Kazimierza Jurkiewicza komendanta Daru Pomorza o szkoleniu jungów: " przyciskać ale z wyczuciem".
Pozdrawiam. Andrzej
P.S. Graza notatek nie prowadzę ale 3/4 mojej pamięci to żona. I jeszcze prośba. Miłe Panie nie chwalcie dnia przed zachodem.. miłe ale niebezpieczne.
Im więcej wiesz o chorobie tym łatwiej Ci kontrolować objawy.
#18
Napisano 15 styczeń 2011 - 20:07
Właśnie jestem w trakcie pakowania, a jutro mam nadzieję dojechać do Buska. 6 zabiegów dziennie przy moim średnio ruchliwym (opinia na wyrost!) trybie życia brzmi jak wyzwanie. Wzięłam kostium na basen, mając nadzieję, że "pływanie" mnie ominie. Nie znoszę wody w ilości większej niż pół wanny. Jestem pełna obaw, ale mam zamiar zapamiętać jak najwięcej szczegółów, aby zdać relację po powrocie. Napiszę za 2 tygodnie. Pozdrawiam wszystkich.
#19
Napisano 17 styczeń 2011 - 19:09
Choroba Parkinsona zazwyczaj kojarzy się nam ze starszą osobą o drżących rękach. Jednak okazuje się, że w 10% przypadków występuje u ludzi znacznie młodszych, nawet przed czterdziestym rokiem życia. Jest to choroba przewlekła i postępująca. W terapii chorych najważniejsze jest utrzymanie sprawności, a co za tym idzie samodzielności przez jak najdłuższy czas oraz zredukowanie dolegliwości związanych z objawami choroby (ruchowymi, pozaruchowymi i psychologiczno – społecznymi). W leczeniu choroby Parkinsona bardzo ważna jest kompleksowość działań. Chory powinien być pod opieką lekarza prowadzącego jak również specjalistów takich jak psycholog, logopeda, rehabilitant czy ergoterapeuta.
Chorym często brakuje motywacji do regularnych ćwiczeń, ale ćwiczenia mogą zaowocować bardzo dobrymi rezultatami i przynieść ulgę w życiu codziennym w każdym stadium choroby. Ergoterapia to możliwość leczenia wszystkich tych objawów, które znacznie ograniczają samodzielność chorego i upośledzają jego codzienne funkcjonowanie.
Ergoterapeuci starają się podtrzymać już osiągnięte zdolności motoryczne i doprowadzić do większej sprawności dotyczącej ruchów automatycznych lub przywrócenia tych funkcji.
W czasie zajęć ergoterapii ćwiczy się utracone sprawności i ruchy przydatne w życiu codziennym, a także kompensuje się je poprzez specjalne pomoce lub rady. Osoba chora skłaniana jest do kreatywnego myślenia, rozwijania zainteresowań i kontynuowania swojego hobby.
Objawy choroby Parkinsona to przede wszystkim objawy ruchowe. Silniejsze napięcie mięśni może skutkować ograniczeniem ruchu i bólami napięciowymi, a zmieniona postawa ciała może powodować trudności w oddychaniu i zaburzenia równowagi. Wiele trudności sprawiają również ruchy automatyczne, które są wykonywane bez udziału świadomości. Ergoterapia ma ogromne znaczenie profilaktyczne w początkowym stadium choroby. W drugim stadium choroby, w której objawy są już bardziej dokuczliwe i wyraźniejsze, terapia powinna być ukierunkowana we właściwy sposób, a przede wszystkim powinna być regularna. Wówczas zachować można jak najdłużej sprawność ruchową.
Leczenie ergoterapeutyczne jest nastawione w szczególności na poprawę mobilności, koordynacji ruchowej, ale także pamięci, koncentracji, samodzielności. Pacjent powinien nauczyć się żyć z chorobą umieć pogodzić się ze swoją odmienną sytuacją życiową i dostać wskazówki i wszelkie pomoce, które pozwolą mu lepiej radzić sobie w codziennym życiu.
Oprócz typowych ćwiczeń z zakresu terapii ruchowej oraz zastosowania indywidualnie dobranych gier i zabaw ergoterapia oferuje bardzo istotne, praktyczne porady, które ułatwiają pokonywanie trudności ruchowych w zwykłych sytuacjach życia codziennego. Do sytuacji takich należą niewątpliwie: wstawanie z łóżka, siadanie, pisanie, wchodzenie po schodach. Ergoterapeuta razem z osobą dotkniętą chorobą Parkinsona dopasowuje jego otoczenie do potrzeb np. pomaga w przystosowaniu mieszkania tak aby było ono funkcjonalne.
Ergoterapeuci mają do zaoferowania szeroką gamę pomocy, przydatnych w codziennym życiu. Są to np. pomoc do zapinania guzików czy nakładania skarpet, a także specjalne deski do krojenia, sztućce itp. Terapeuta uczy chorego jak dobrze wykorzystywać możliwości pomocy w codziennych czynnościach.
Bardzo ważna jest również nauka przebiegu poszczególnych czynności czy też utrwalanie wykonywanych każdego dnia jak wstawanie z łóżka, krzesła, mycie się czy gotowanie. Nauka chorego systematyczności i samodzielnego wykonywania ćwiczeń w domu np. ćwiczenia pisania, przezwyciężania oporu przy inicjowaniu ruchu podczas zastygnięcia czy choćby nauka samoobsługi. Ergoterapia to nie tylko ćwiczenia, ale także rozmowy i wspólne rozwiązywanie problemów.
Podstawowym sposobem leczenia w chorobie Parkinsona są niewątpliwie środki farmakologiczne, jednak bardzo ważne są wszystkie możliwe terapie podtrzymujące sprawność chorych w tym także ergoterapia. Jest ona doskonałym uzupełnieniem procesu leczenia choroby Parkinsona. Ergoterapia pozwala na przyspieszenie powrotu do zdrowia oraz wpływa na zmniejszenie skutków spowodowanych chorobą Parkinsona. Działania ergoterapeutyczne w przypadku choroby Parkinsona przyczyniają się do znacznego zmniejszenia, a często nawet do zlikwidowania dolegliwości spowodowanych głównie objawami ruchowymi. Poprzez utrwalanie czynności dnia codziennego, chory uczy się jak samemu dawać sobie radę z trudnościami napotykanymi każdego dnia co daje mu poczucie pewności siebie i umożliwia mu czynny powrót do uczestnictwa w życiu społecznym.
Terapia ta motywuje do dalszego, normalnego w miarę możliwości życia. Pozwala na kontynuację zainteresowań chorego, stwarza nowe możliwości zawodowe, pomaga wrócić do życia towarzyskiego. Ergoterapia daje choremu, a także jego bliskim wiarę w lepsze jutro i gwarancję pokonywania codziennych trudności.
tekst: Marta Błoch Zagórny
"Módl się, żyj nadzieją i nie martw się" - Św.O. Pio"
#20
Napisano 18 styczeń 2011 - 13:59
Piszę na gorąco bo mają dwa ogólnodostępne (dla kuracjuszy) komputery.
Po pierwsze: warunki mieszkaniowe bardzo dobre (mieszkam w 1-ce), organizacja przyjęcia, wizyta lekarska w dniu przyjazdu, z wyznaczoną godziną -więc nie czekasz - również świetne. Obiecane 6 zabiegów dziennie, czyli 72/turnus zaplanowane po wnikliwym badaniu lekarskim, przy uwzględnieniu moich sugestii (nie mam basenu!). W piątek kolejna wizyta lekarska. Obsługa zabiegów, póki początek, bez zarzutu. Kabiny małe, intymność zachowana, al emogę mówić tylko o tych zabiegach, w których uczestniczę.Widziałam osoby na wózkach z opiekunami, są zakwaterowywani blisko ciągów komunikacyjnych - podjazdów dla wózków. Winda obecna i sprawna. Kiosk ze wszystkim otwarty, tyle, że drogo. Gorzej z wyżywieniem, dieta ogólna, lekkostrawna, cukrzycowa i jeszcze jakaś, ale "naszej" nie ma. Miałam mieć modyfikację choć na śniadanie, ale coś nie bardzo to im wychodzi. To słaby punkt pobytu, szczególnie przy bardziej zaawansowanej chorobie.
Co do powyższej wypowiedzi Armina - zgadzam się z Tobą i podpisuję się. To, co nazywasz ergoterapią, tutaj nazywa się PNF - dla mnie szokujące (in plus) doświadczenie. Tylko - w którym wątku o tym napisać? Pozdrawiam, bo wołają na obiad.
Użytkownicy przeglądający ten temat: 0
0 użytkowników, 0 gości, 0 anonimowych