Moje uwagi będą dotyczyły pracy migisterskiej z pedagogiki, ale większość rad i spostrzeżeń z powodzeniem będzie można zastosować i w innych dziedzinach nauki
Praca magisterska składa się z 3 części: teoretycznej, metodologicznej oraz empirycznej. Każda z nich może zawierać np. po 2 rozdziały.
Jeśli chodzi o część teoretyczną, to - jeszcze przed ukierunkowaniem przez promotora - znając temat powinniśmy już kserować, bądź robić zdjęcia aparatem (np. takim za kilka stów - nie musi być jakiś wypasiony; ja zdjęcia stron wrzucałem na kompa i czytałem sobie później, przełączając widok podglądu zdjęć z dokumentem, w którym pisałem mgr). Kumpel mi zawsze powtarzal, bym kserowal, ile tylko dam rade i mnie stać ;-P - wszystko, co może wiązać się z tematem pracy. Oczywiście większą wygodą jest korzystać z kser, niż przełączać ekrany na kompie między zdjęciami, a Wordem (mgr). Aha, jeszcze jedna uwaga: zrobienie takich zdjęć, by potem obrabiać je programem wyłuskającym treść (np. Fine Reader czy jakoś tak), jest pracochłonne, żmudne i trudne - ja z czegoś podobnego zrezygnowałem zupełnie, ale wiem, że niektórzy to stosują. Dla mnie to się nie opłaciło.
Co kserujemy? Ano stronę tytułową, następną - z rokiem wydania i wydawnictwem, spis treści (by później wiedzieć, gdzie szukać zawartości, która w przyszłości może okazać się także pomocna, wbrew początkowym założeniom). Poza tym spis treści służy do nazewnictwa poszczególnych podrozdziałów w części teoretycznej. Należy pamiętać, że w pracy trzeba będzie napisać WSTĘP i ZAKOŃCZENIE, a także WNIOSKI w podsumowaniach, zatem warto też skserować materiały właśnie na te zagadnienia.
W części teoretycznej za podrozdziały i ich tytuły służyły mi rozdziały - i ich tytulatura
- z poszczególnych książek/artykułów. W mojej pracy zdarzały się takie podrozdziały, np. liczące 3-4 strony, gdzie przypisy pochodziły właśnie z jednego rozdziału danej pozycji książkowej i umieszczałem je jeden pod drugim, stosując w kółko: "Tamże" (ibidem). I przeszło jakoś A wcześniej sądziłem, że taką pracę promotor raczej przekreśli. Mi nic nie przekreślił. Nie wiem, czy to tylko ja miałem takie szczęście do promotora czy innym także się upieka... ;-) Ale skoro u mnie przeszło, to może warto się nie podłamywać niepotrzebnie (jak ja to robiłem), tylko działać...?Jeśli chodzi o część metodologiczną, to jest to po prostu przepisanie "kilku" zdań z różnych książek metodologicznych. Promotor raczej wskaże, czego tu oczekuje. U mnie w tej części też zdarzyło się, że pisałem kilka kartek posługując się fragmentami z jednej książki - ale to także "przeszło"
Znowu biadolenie z tego powodu nie było potrzebne. Długo nie zabierałem się za część empiryczną, gdyz nie umiałem robić tabelek i wykresów oraz "osadzać" ich w dokumencie. W instrukcji Worda 2007 jest to tak nieprzejrzyście i mętnie napisane, że bałem się cokolwiek zaczynać w tym względzie. A rzeczywistość okazała się prościutka i nieskomplikowana - tabelki robiłem poprzez Wstawianie/Tabela/Wstaw tabelę/Autodopasowanie do zawartości. Ważne, by wiedzieć, ile potrzeba kolumn i wierszy, potem odpowiednie komórki trzeba scalić - wszystkie tabelki miałem najpierw wyrysowane na papierze - wówczas widać, w jaki sposób działać na ekranie z Wordem. W ogóle tabelki i wykresy - za radą koleżanki - umiesciłem w osobnym pliku Worda. To było bardzo dobre rozwiązanie. Potem wystarczy zaznaczyć powstałą tabelę, wybrać Kopiuj i wkleić w miejsce promptera w głównym pliku z mgr. Tabela przyjmie wygląd dokumentu docelowego (jesli tak jest w opcjach Worda), ale możemy to zmienić w prawym dolnym rogu przeniesionej tabelki i zaznaczyć Zachowaj formatowanie źródłowe. Prościzna. Zawartość tabelek formatujemy identycznie, jak tekst - za pomocą wyrównania do lewej, prawej czy wyśrodkowania.
A co do wykresów, to też nic skomplikowanego. Ja korzystałem ze: Słupkowy/Skumulowany słupkowy (miałem zazwyczaj dużo pojęć do zobrazowania). Zakres przeciągałem jedynie na dwie kolumny, bo potrzebowałem tylko nazwy badanego zjawiska oraz jego wartości. Gdy nie mieściły się wszystkie pojęcia (np. znikały kolejno nieparzyste), to wystarczyło rozsunąć wykres za dolną linię (podstawę). Osadzamy wykres identycznie, jak tabelkę. Gdybym ja to wiedział wcześniej... ;p
Zdarzyło się mi, że nagle zaczął zawijać się tekst wokół jednej z tabelek - kiedy pisałem treści nad nią, tekst przepływał obok, a tabelka stała nieporuszona w miejscu. Wystarczyło kliknąć na właściwości danej tabeli i odznaczyć zawijanie tekstu, które w jakiś sposób samo (?) sie włączyło.
Kiedy robiłem spis treści, to numery stron nie ustawiły mi się idealnie jedna pod drugą. Bo używałem kropek (np. Bibliografia............................................................... str.148). Najlepiej jest zrezygnować z kropek czy spacji i używać tabulatora. Wówczas liczby ustawiają się dokładnie jedna pod drugą.
Przy drukowaniu czasem wydruk nie zgadza się z tym, co widać na ekranie. (Sprawdza się to ustawiając kursor na żądanej stronie i klikając Podgląd wydruku). Może to być spowodowane tym, że wcześniej został otworzony inny dokument, coś może być w tle, np. internet itp. W takiej sytuacji ja wyłączałem komputer, włączałem ponownie i ładowałem TYLKO plik przeznaczony do drukowania. Wówczas wszystko było w porządku.
Nie trzeba przejmować się liczbą pozycji w bibliografii - mi udało się nazbierać ponad 50, ale widziałem pracę z 35 książkami i to też było dopuszczalne
PS. Jak jeszcze sobie coś przypomnę, to będę dopisywał
Aha - często "minus" nie chciał zamienić się w myślnik. Szczególnie podczas wpisywania w środku zdania. Nie wpadłem, by iść na koniec, tam pomyślnie "wywołać" myślnik, skopiować go i wstawić we wcześniejsze miejsce. Tak jest najszybciej, można też wyszukać myślnik we wcześniejszym fragmencie pracy i go skopiować.
Sęk w tym, żeby tego typu zjawisko nie przybierało do rangi studenckiej patologii... A dla odróżnienia osób, które kupiły swoją pracę, proponuję nadawać im tytuł magistra z kropką - mgr. Jan Nowak 
